Column Vico Olling: 'Bij de dood van Bas van Wijk'

Het is moeilijk om je voor te stellen wat je voelt als je kind overlijdt door geweld op straat. Hoewel je er bijna elke dag wel een bericht over leest, en je het verschrikkelijk vindt wat er staat, is het verdriet van het gemis letterlijk onvoorstelbaar. Ik moest daaraan denken toen ik dit weekend in Het Parool las over de dood van de 24-jarige Bas van Wijk.

Weet u het nog? Afgelopen zomer, zaterdag 8 augustus. Een bloedhete en benauwde dag is het en Bas van Wijk besluit met zijn vriendengroep wat verkoeling te zoeken in recreatiegebied de Oeverlanden bij de Nieuwe Meer in Amsterdam. Het is druk, er zijn veel kinderen aanwezig die lekker aan het spelen zijn, mensen picknicken. Bas was verhuisd van Badhoevedorp naar Haarlem waar hij met zijn vader woonde; zijn moeder was aan een ziekte overleden. Bas wilde graag op zichzelf gaan wonen en zijn grote droom was om in het leger te dienen. Hij beschikte over de bouw: Van Wijk was een grote en zeer gespierde kerel.

In de buurt van het groepje van Bas zitten vier jongens van 18,19 en twee van 20 jaar oud. Eén van die 20-jarigen is Samir el Y. Hij is opgefokt en zoekt ruzie met iemand uit het groepje van Bas. Maar El Y. heeft ook een pistool en dreigt daarmee.

Hij zou bij wijze van waarschuwing zelfs in de grond hebben geschoten.

Daarna eist hij, schreeuwend om een Rolex, het horloge op van een van de vrienden van Bas van Wijk. Dat is het moment dat Bas zich mengt in de ruzie. Hij wil voorkomen dat het horloge van zijn vriend wordt gestolen. Samir el Y. schiet meerdere keren in zijn richting. Bas wordt nog gereanimeerd en naar het ziekenhuis gebracht, maar overlijdt uiteindelijk aan zijn verwondingen.

Nederland was in die augustusmaand in rep en roer: iedereen leefde mee.

Mensen spraken hun afschuw uit, er werd een demonstratie en een stille tocht gehouden. Anderen legden middels een ingezonden brief de schuld bij de overheid. Door de alsmaar voortdurende bezuinigingen bij de politie is de straat onveilig geworden en kan een jonge kerel van 24 jaar doodgeschoten worden omdat er een gast op een zonnige dag in een recreatiegebied rondloopt met een wapen op zak.

Bas laat een vader, een broer en een zus na. Al die aandacht zal de nabestaanden misschien wel iets doen, maar uiteindelijk blijven zij toch over met een gat aan de tafel, in het gezin, in hun hart.

Deze week komt Samir el Y. voor het eerst in een pro-formazitting voor de rechter. Ik hoop maar dat de familie van Bas troost kan halen uit het hele proces dat zal volgen. Gelukkig heeft El Y. al bekend te hebben geschoten op Bas van Wijk. Gelukkig is hij niet tegen de klippen op blijven ontkennen, iets wat je ook veel ziet en me extra pijnlijk lijkt voor de nabestaanden.

Voorlopig is dat het enig positieve wat er over deze Samir el Y. te melden is.