Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

De opvallendste, ontroerendste en grappigste momenten uit de serie interviews Crime To Go

Gedurende zeven weken reed Panorama-verslaggeefster Hettie Vos in haar Biro-karretje door Amsterdam. Naast haar zat een bekend of een minder bekend persoon die iets met misdaad heeft. Een ex-crimineel, een politieagent, een advocaat of een misdaadjournalist. Deze week een bloemlezing met de opvallendste uitspraken uit de serie.

De opvallendste, ontroerendste en grappigste momenten uit de serie interviews Crime To Go

'De bajes is de criminele universiteit'

Ex-crimineel Eric over zijn gevangenisleven:

“Ik ben pas écht in de zware misdaad terecht gekomen nadat ik de eerste keer vast had gezeten voor zestien mishandelingen, straatroof, inbraak, voorbereiding van een overval en vuurwapenbezit. Ik was toen negentien jaar. In de bajes heb ik echt ‘de wetten’ van de criminaliteit geleerd. Daar heb ik mijn criminele netwerk opgebouwd. Ik was continu bezig met telefoonnummers verzamelen. Zodra ik vrijkwam, werd ik opgevangen door mijn contacten. Ik kon meteen aan de slag voor de mensen uit de bajes waar ik eenmaal buiten hand- en spandiensten voor verrichte. Ik deed alles wat god verboden had. Ik had er geen moeite mee om een pistool op iemand zijn hoofd te zetten als dat nodig was, bijvoorbeeld als ik ergens geld moest ophalen. Ze konden van mij allemaal de rot-tering krijgen en dan heb ik het over criminelen onder elkaar. De bajes noem ik ook wel de criminele universiteit. Daar heb ik mijn ‘opleiding’ genoten. Dat is het voor mij in ieder geval geweest.”

'Ik maak me zorgen over onze Nederlandse rechtsstaat'

Sander Janssen, de advocaat van Willem Holleeder, over de mogelijkheid dat hij ooit Minister van Justitie zal worden:

“Het is waar dat ik politiek interessant vind. Ik maak me best zorgen over hoe het momenteel gaat in Nederland en in de wereld om ons heen. Als je ziet welke mensen er aan de macht zijn, hoe er met de rechten van minderheden wordt omgesprongen... Ik zie dat niet als een positieve ontwikkeling. Ik maak me ook zorgen over onze Nederlandse rechtsstaat. Dus ja, daar zou ik best m’n verantwoordelijkheid in willen nemen, maar het is niet iets dat nu in mijn leven zou passen. Het hoger beroep van Holleeder loopt nog zeker anderhalf jaar. Die zaak kun je niet overdragen. Ik heb het ook nog prima naar mijn zin in de advocatuur. Maar over een jaar of vijf mogen ze best eens bellen hoor.”

'Ik ben door het oog van de naald gekropen.'

John van den Heuvel, misdaadverslaggever bij de Telegraaf en bekend van televisieprogramma’s als RTL Boulevard en Ontvoerd, over zijn beveiliging:

“Ik ga niet over de beveiligingsmaatregelen. Politie en het Openbaar Ministerie maken iedere keer opnieuw een dreigingsanalyse. Het ligt in hun handen en daar conformeer ik me aan. Maar je denkt toch niet dat er zoveel inspanningen worden verricht om mij veilig mijn werk te kunnen laten doen als er niet hele serieuze doodsbedreigingen zouden zijn? Wat dat betreft ben ik echt door het oog van de naald gekropen. Daarbij, de aanhouding van Taghi betekent niet per definitie dat de mensen waar hij zijn pijlen op richt, veilig zijn. Het verhaal gaat over Taghi dat hij links en rechts met moordopdrachten strooide. Hij zou opdrachten hebben verstrekt en daar ook al op voorhand voor hebben betaald. We moeten niet het zand in de ogen laten strooien en denken hij zit vast dus het loopt wel los. Ik probeer mijn werk zo goed mogelijk te doen en dat is in dit geval verslag doen van hele bijzondere ontwikkelingen in de onderwereld. Taghi is lang onder de radar gebleven omdat hij het slim heeft gespeeld. Veel grote boeven maken meteen de fout om in grote auto’s te gaan rijden en in grote huizen te wonen en met geld te smijten. Taghi niet. Hij heeft zijn organisatie strak geleid. Iedereen binnen zijn club wist dat zijn naam nergens genoemd mocht worden anders zouden er hele vervelende dingen gebeuren. Pas toen Nabil B, de kroongetuige, in 2017 een politiebureau binnenliep en zei: ‘Ik wil een boekje open doen’, werd er op dat moment pas duidelijk wat voor monster er gecreëerd was.”

'Messen op zak dragen is een groot probleem onder jongeren.'

Gerard Zwarts, een bekende en gevreesde motoragent in Amsterdam-Noord, over zijn oplossingen voor het messengeweld van de laatste tijd:

“De radeloosheid en machteloosheid die ik zo vaak bij kinderen heb gezien, gaan door merg en been, maar sommigen zijn ook levensgevaarlijk en daardoor onvoorspelbaar in hun gedrag. Iedereen zoekt naar een idee of oplossing hoe met knifing (het dragen en gebruik van messen onder jongeren) en drillraps om te gaan. Wij doen nu enige tijd preventie op scholen. We ‘spelen’ dan na wat er gebeurt als je een mes bij je hebt en je komt de politie tegen. Op bijvoorbeeld zes meter afstand trekken wij namelijk ons wapen al op straat en hebben we nog de controle. In de klas laten we een kind een fictief mes trekken en als ze dan binnen de zes meter afstand komen, richten we een fictief pistool. Zo beseffen kinderen dat ze naast het risico neergestoken te kunnen worden in een ‘beef’ daarbij ook nog eens neergeschoten kunnen worden door de politie. Vrij heftig, maar ik kan je zeggen, vrij effectief. De schrik zit er dan wel goed in. Daar komt bij dat je voor bezit van een mes een strafblad kan krijgen. Met een strafblad geen VOG (verklaring goed gedrag), en dus geen baan. Kiss your future goodbye!”

'Onze emmer zit vol...'

Nabestaande Jack Keijzer, een 63-jarige vader die twee zoons verloor door de misdaad, over het feit dat de moordenaar van een van zijn zoons in zijn buurt is komen wonen:

“Ik en mijn vrouw Jolanda hebben een gesprek met deze T. gehad en hebben hem letterlijk gesmeekt: Ga alsjeblieft verhuizen. En als je het niet voor ons wilt doen doe het dan voor jouw kindjes opdat zij niet met de moord op Pascal, gepleegd door hun vader, geconfronteerd hoeven te worden. De kans dat ik hem tegenkom, speelt elke dag door mijn hoofd. Wat zou ik bijvoorbeeld doen als ik bij de Gamma ben en hij staat plotseling naast me? Als ik dan nét op de afdeling hakbijlen sta, weet ik niet of ik voor mezelf in kan staan. Ik acht T. niet alleen verantwoordelijk voor de dood van mijn oudste zoon, maar ook voor de dood van mijn jongste zoon Remy. Als T. Pascal niet had vermoord, dan had Remy geen zelfmoord gepleegd vanwege het verdriet. Daarom: T., ga verhuizen. Je doet ons zo veel pijn en verdriet. Gun ons rust en ga weg. Wij staan hiermee op en gaan ermee naar bed. Het idee dat wij je elke dag kunnen tegenkomen, geeft zoveel onrust. Wij hebben genoeg aan de dood van onze kinderen en dit komt er nog eens bovenop. De emmer is echt al behoorlijk vol.”

'Nederland zal alleen maar meer drugs produceren de komende jaren.'

Gerard Spong, één van de bekendste strafadvocaten van ons land, over de vraag wat de grootste narcostaat is: Suriname of Nederland?

“Ik denk niet dat Suriname op dit moment een grotere narcostaat is dan Nederland. Ik vrees zelfs dat wat verdovende middelen betreft, Nederland financieel uitgedrukt hogere omzetten en winsten

behaalt in de narco-industie dan Suriname. Als ergens het begrip narcostaat van toepassing is, dan moeten we in Nederland onze hand in eigen boezem steken. Ja, Suriname is een doorvoerland voor Colombiaanse cocaïne, maar in Nederland wordt amfetamine en XTC geproduceerd, en dat is qua hoeveelheden nog een graadje erger. Dat zal alleen nog maar meer worden de komende jaren. Met de komst van de nieuwe president Santokhi heb ik goede hoop dat Suriname zich niet verder zal ontwikkelen als narcostaat. Maar, er zal veel moeten gebeuren wil Suriname met opgeheven hoofd door de geschiedenis gaan. Als Santokhi mijn advies nodig heeft, dan zou ik dat gaarne geven.”

'Klaas Bruinsma wilde ons juist waarschuwen!'

Thea Moear, de voormalige rechterhand van topcrimineel Klaas Bruinsma, oftewel ‘de Lange’, zoals hij in het criminele milieu werd genoemd, over een nogal Tarantino-achtige situatie in het toch al wat hectische leven van een drugshandelaar:

“Een aantal jaren huurde Klaas een woning op de Langestraat nummer 92, één hoog. Dat was op naam van Frans van Arkel, het alias wat hij altijd gebruikte. De woning diende als kantoor waar hij, onze compagnon Jan de Snor en ik onze handel dreven. Het was altijd een komen en gaan van klanten. Op een maandagmorgen wilde ik naar de slager lopen om eten te halen voor m’n hondje en ik zag aan de overkant van de gracht vier mannen in een auto zitten. Ik sta nog stil en kijk naar de overkant van: ‘Ken ik die gasten?’ Want misschien moeten ze wel bij ons zijn. Ik loop verder het bruggetje over en opeens word ik op mijn schouder getikt en zegt een man: ‘Juffrouw wilt u even mee terug lopen, politie.’ Ik was zo verbouwereerd dat ik nog zei: ‘Ik moet even eten voor mijn hondje halen.’ Waarop de man zei: ‘Loopt u nou maar rustig mee terug.’ Terwijl wij terugliepen, schoot er natuurlijk van alles door mijn hoofd. ‘Shit, als ik aanbel doet die Snor meteen open, want die denkt natuurlijk dat ik iets vergeten ben.’ Ondertussen stonden er vier man om mij heen. Dus één van die mannen zegt: ‘Wilt u even aanbellen?’ Dus ik bel aan en zeg snel: ‘Snor kleed je ff aan, kit voor de deur!’ Die Snor zegt: ‘Wat?’ Ik zeg: ‘Kit voor de deur.’ Die Snor ging meteen de boel zo snel mogelijk wegwerken. Er lag overigens alleen maar een plak stuf, dat hij aan de achterkant uit het raam had gegooid, wat ze trouwens later meteen vonden. Maar ondertussen belt die Lange die van niks wist met de vraag of er nog iets te doen was. Waarop die Snor zegt: ‘Lange, we hebben een inval!’ en Snor gooit de hoorn erop. Die Lange hoort dat en schrikt want die wist dat er een gun onder het kussen lag. Hij besluit terug te bellen maar zodra die Snor hoort dat het Bruinsma weer is, zegt ie: ‘Lange, begrijp je me niet? We hebben een inval!’ En hij gooit meteen de hoorn er weer op. Voor de kit de huiszoeking begon vroegen ze ons: ‘Hebben jullie nog iets in huis?’ Wij allebei: ‘Nee niets.’ Tot één van de heren uit de slaapkamer kwam met een gun in zijn hand en zei: ‘Wat is dit dan?’ Ik en die Snor keken elkaar verbouwereerd aan want we hadden geen idee dat daar een gun onder het kussen lag. Maar dat was dus juist hetgeen waar die Lange ons voor wilde waarschuwen haha.”

Interview Hettie Vos

Wat vind je zelf de best gelukte aflevering en waarom?

“Ik vind ze allemaal erg goed gelukt. Samen vind ik het een echte misdaadserie geworden door de goede mix van gasten.”

Hoe ver kun je met de Biro rijden op één accu en stond je wel eens stil?

“Een Biro heeft een radius van 100 kilometer. Nee, ik heb nooit stil gestaan. Daar hield ik van tevoren rekening mee door de Biro goed op te laden.”

Je hebt veel achter de schermen gewerkt. Was dit de eerste keer voor de camera?

“Nee. Ik heb bij AT5/TV Noord-Holland jarenlang een politie opsporing programma gepresenteerd: Ter Plaatse.”

Wat is de leukste reactie die je hebt gehad? Wat de stomste?

“Ik heb heel veel leuke reacties gehad: van de hoofdredacteur van De Telegraaf Paul Jansen, via John van den Heuvel, tot aan mensen die ik niet ken via social media. Heel blij mee. Stomste reacties weet ik niet meer.”

En je zat in de 5 uur show?

“Ja, ik werd gebeld door de 5 uur show of ik wilde komen vertellen over het hoger beroep van Willem Holleeder omdat Sander Janssen net in de Biro had gezeten. Ze hadden gezien dat ik hem natuurlijk weetjes over Holleeder probeerde te ontfutselen. Dat vond ik trouwens ook een heel leuk interview, omdat het meer de mens liet zien achter een van de belangrijkste advocaten van dit moment.”

Hoe nu verder?

“Ik hoop op een tweede serie, in welke vorm dan ook!”

Misdaad
  • Hettie Vos
  • Hettie Vos