Charly Lownoise en Mental Theo: ‘Wij waren de allergrootsten!’

Dat blijft Nabuurs doen tot zijn dood en ook bij Roelofs is de passie voor muziek na een jarenlange carrière als zenleraar weer helemaal terug. Het verhaal van twee totaal verschillende karakters die de jaren negentig kleur gaven en in één klap miljonair werden. “Op 18 april wil ik zonder shirt op het podium staan, dat mensen denken: hoe kan dat?”

Op 18 april is jullie afscheidsshow in de Ziggo Dome. Is het echt de laatste keer?

Theo: “18 april is echt de aller-, aller-, allerlaatste keer Charly en Theo.”

Ramon: “In ieder geval voor de komende jaren. We hebben bij elkaar gezeten en elkaar gevraagd wat we gaan doen. Het concept uitmelken als een Toppers in Concert, met ieder jaar een nieuw thema, of gaan we allebei de creativiteit in, onze eigen dingen doen? Dat laatste dus, we gaan er nog één keer een topshow van maken.”

Dat heeft Doe Maar ook vaak gezegd...

Theo: “Ik heb wel geleerd dat je nooit nooit moet zeggen, maar het is niet mijn bedoeling om het ooit weer terug te halen. Vorig jaar hebben we een tour gedaan langs de grootste poppodia, waar we meer dan 300.000 mensen mee hebben bereikt en dat was fantastisch. Er was budget, veel vuurwerk, allerlei toeters en bellen. We waren ons bewust dat het niet meer beter kon en we willen een waardig afscheid. Je wilt het als iets supers herinneren en niet eindigen als zielige oude mannetjes met te weinig mensen voor je neus die zich afvragen: was dit ooit nou zo geweldig? We kiezen bewust voor één laatste show met een open eind. Zie het als een goede Netflix-serie waarvan je na vier seizoenen denkt: klote, zou er nog iets komen?” 

Wat gaan jullie doen na 18 april? Lekker rentenieren?

Theo: “Dat had ik tien jaar geleden al kunnen doen, maar het gaat me helemaal niet om het geld, de kwaliteit van het leven vind ik veel belangrijker. Je ziet veel mensen die stoppen met werken zielsongelukkig worden. Ik vind werken ook gewoon leuk. Als je een doel hebt en bepaalde dingen lukken, dan geeft dat een drive. Die drang heb ik altijd gehad. Je hoort me ook nooit over de dingen die fout gaan. Als ik tien keer gooi en het is één keer raak, dan hoor je me over die ene pijl. Rentenieren vind ik echt zonde. Je moet rentenieren op de fijne mensen om je heen, dat is veel meer waard dan geld. En als ik één dag stilzit, word ik al hartstikke gek.”

Ramon: “Ik zou ook gek worden, zeker. Als je je drive kwijtraakt, heb je een groot probleem. Ik heb een tijdje niks gedaan, had geen drive meer en zat in een passief moeras.”

Een passief moeras?

Ramon: “Ik zat eigenlijk te wachten tot m’n laatste uur geslagen had. Ik kreeg die sombere gedachten niet als dj, maar tijdens mijn carrière als zenleraar. Van 2010 tot 2016 had ik mijn eigen school, was ik alleen maar bezig met stilte. Ik zat veel in meditatie, soms zat ik ook achter mijn bureau quotes te verzamelen uit boeken, maar er waren ook weken bij dat ik alleen maar mezelf aan het uitdagen was. Had je één keer per dag een gesprek met zo’n meester en moest ik antwoord geven op een vraag die verdiepend voor mezelf werkte. Op een gegeven moment dacht ik: wat ben ik hier nou aan het doen? Het was een soort kleverige massa aan het worden, daar moest ik afstand van nemen. Maar ik heb wel geleerd om voor mezelf op te komen. Ik geef nu iedere maandag nog een bijeenkomst en dat doe ik op mijn eigen manier, buiten alle instituten waarbij ik heb gezeten.”

Wat is dan die eigen manier?

Ramon: “Kom een keer langs. Ik kan wel van alles vertellen, maar het is net als met de Spa rood op tafel: ik kan je zeggen hoe het smaakt, maar je moet het toch echt zelf proeven. Kijk, in de jaren negentig heb ik extreem excessief in de dynamiek gezeten, toen ging ik tegen de vlakte. Daarna heb ik excessief in de stilte gezeten, maar dat is het voor mij allebei niet. Ik moest die twee werelden samenvoegen.” 

Wat gaan jullie verder nog doen?

Theo: “Ik heb negen verschillende bedrijven, maar ik heb ook nog tweehonderd optredens per jaar. Daarmee ga ik door tot ik erbij neerval, dat is mijn allergrootste liefde. Ik draai tegenwoordig verschillende stijlen: hiphop, house, nineties, hardcore. Komt toch weer ander publiek op af dan bij Charly en Theo.”

Ramon: “Ik heb een boek geschreven, dat komt uit in mei. Het gaat over zen, over alle inzichten die ik heb kunnen integreren naar de wereld van de dj. Het is autobiografisch, ik heb het gedaan zonder biograaf. Verder draai ik nog veel. Vorig jaar was maar een derde van de optredens met Theo, de rest solo. Ik heb dit jaar mooie boekingen in onder meer Roemenië, Kroatië, Hongarije, Ierland en Duitsland. Draaien blijft ook mijn grootste passie.”

Theo, je bent al even niet meer op televisie, is dat voorbij?

Theo: “Ik heb wel even een bepaalde waas voor mijn ogen gehad. Televisie vond ik geweldig, zelfs belangrijker dan Charly en Theo. Denk ik nu heel anders over, eigenlijk is televisie een vreselijk medium. Het draait allemaal om de kijkcijfers en de reacties. Dat vond ik even heel leuk, maar daar was ik op een gegeven moment helemaal klaar mee. Ik krijg nog wekelijks aanvragen voor allerlei onzinprogramma’s en ik zeg op alles nee, behalve als het met muziek, racen of sport heeft te maken. Ieder jaar word ik voor Expeditie Robinson gevraagd, met een flinke aanbieding ook nog. Geweldig programma, maar dat hoeft voor mij niet meer. Ik ben liever op het anonieme vlak bezig dan dat ik als artiest zo nodig in allerlei spelprogramma’s moet. Dat wil ik niet meer.”

Lees het in Panorama

Dit is een voorstukje uit ons blad. wil je het hele interview van Jarry Populier met Mental Theo en Charly Lownoise lezen? Bestel de nieuwe Panorama dan HIER, of haal 'm in de winkel!