Netflix-original Dogs of Berlin krijgt gemengde kritieken

De nieuwe producties op Netflix de laatste week zijn talrijk. Wij van de Panorama zijn even blijven zitten voor Dogs of Berlin. U begrijpt het al: georganiseerde misdaad in een Europese wereldstad, dat boeit ons. En u hopelijk ook.

Onderbuik

Gelukkig waren er genoeg augurken en flessen Cherry Cola Zero in huis om de tien delen van Dogs of Berlin in een zit te kunnen doorstaan. Okee, okee, we hebben af en toe even iets anders staan doen in de keuken (hogere magnetronkunde) terwijl Grimmer ondertussen door bleef kloten in de onderbuik van Berlijn. En hier maar meteen gezegd: wat een vette cast, wat een geweldige parade van gebolde stierenekken, ranzige tatoeagekoppen, in leer gehulde crimebitches en rokende penosepappa's.

Gokbendes

Het verhaal: Een Duits Turkse voetballer wordt vermoord, kort voordat Duitsland en Turkije een kwalificatiematch moeten spelen voor de WK-voetbal. Het plot draait om meerdere verdachte partijen: de Libanese maffia, de Joegoslavische gokbendes, neo-nazi's. Aan rechercheur Kurt Grimmer (Felix Kramer) de opdracht de zaak uit te zoeken - voordat Duitsland tegen Turkije speelt, anders dreigen er onlusten, of zoiets.

Bad Lieutenant

Kurt Grimmer is een Bad Lieutenant. Een klootzak. Iemand die zelf een gok op de WK-kwalificatiewedstrijd zet, omdat hij inside info heeft. Hij doet het voor alsof hij een tienerjongen bijstaat, en hem helpt niet dieper in de onderwereld te belanden. Ondertussen luistert hij die knul gewoon af, omdat hij wil weten bij welke duistere zaakjes is betrokken. En zo wandelt hij wel langs meer morele afgronden.

Onsympathiek

We lazen her en der een recensie van deze nieuwe Netflix-serie. En de kritiek die daarin wordt weergegeven valt wel een beetje te onderschrijven: waarom moest Grimmer nou zo onsympathiek zijn? Nu zitten we tien delen lang tegen een man aan te kijken die net zo'n lul de behanger is als de boeven die hij moet vangen. Is dat zo bedacht, of is dat gewoon per ongeluk zo gegaan?

Smeltkroes

Een gouden wet in de scenario-schrijverij is dat de hoofdpersoon zo leuk moet zijn om naar te kijken dat je als kijker aan het beeldscherm blijft kleven (zie: Robert de Niro). Grimmer heeft dat niet. Wat Dogs Of War wel heeft is actie, en toch ook wel een goed, zij het beperkt, beeld van de misdaad in de Duitse wereldstad Berlijn. De muur? Das war einmal. Het Berlijn van nu is een internationale smeltkroes vol duistere misdaad, daar waar motorclubs, juwelendieven en clans uit het Midden Oosten knibbelen aan de macht van de overheid. Nog steeds de leukste stad van Europa. Maar wel een plek om goed in de gaten te houden.