Van Wageningen wil liefde na draaien nare scènes

"Blijkbaar zien castingdirectors eerder een schurk in mij", lacht de 54-jarige acteur, die na jaren in Los Angeles te hebben gewoond nu weer vooral in Amsterdam leeft. “Mij maakt het niet veel uit of ik een good guy of een bad guy speel; als het maar een rol is waarmee ik denk iets te kunnen.” Vaak ontstaan rollen op de set. “De directeur in Papillon ontstond vooral toen ik kleding moest passen. Er hingen allemaal uniformen voor me en één wit pak, voor de scene waarin hij een filmpremière bezoekt. Zodra ik die aantrok, wist ik: wég met die uniforms, dit pak is voor mij het personage.”

Zijn 'warden' Barrot is een ijdele, eigenlijk wat zielige man. “Schrijver Jean Genet, die zelf ook crimineel was, heeft in een van zijn boeken gezegd dat de bewakers op zo'n strafkolonie eigenlijk net zo goed gevangen zaten als hun slachtoffers. Barrot is een wat ijdele man die volledig geobsedeerd raakt door die ene gevangene die hij maar niet kan knechten.”

Twijfels

Papillon is een remake van de op waarheid gebaseerde klassieker uit 1973, met Steve McQueen in de titelrol. In eerste instantie had Van Wageningen zijn twijfels over de nieuwe versie. “Maar de jonge Deense regisseur is een groot talent”, vertelt hij enthousiast. “En de oude Papillon is een van de redenen geweest dat ik überhaupt acteur wilde worden. Ik realiseerde mij in eerste instantie helemaal niet dat ik naar een film zat te kijken en dat het verhaal door acteurs werd nagespeeld. Vooral jongeren kennen het verhaal helemaal niet.” Er is volgens de ster niets op tegen om van sommige iconische verhalen na een halve eeuw een nieuwe versie voor een nieuwe generatie te maken. “Het is boven alles een bromance-verhaal, over de liefde tussen twee mannen die onder verschrikkelijke omstandigheden op elkaar aangewezen zijn.”

Overigens viel het draaien Van Wageningen wel zwaar; de opnames liepen flink uit en de set in Montenegro was een desolate modderpoel. “Al had ik het geluk dat mijn witte pak niet vies mocht worden”, lacht de acteur. “De assistent-regisseur was een beer van een vent. Die tilde mij dan tussen de shoots op en liep me naar mijn trailer om te voorkomen dat er modder- of bloedvlekken op de stof zouden komen.”

De saamhorigheid met de rest van de cast en crew is belangrijk voor de Nederlander, zeker als het verhaal dat wordt gefilmd zo naargeestig is. “Als je dit soort rollen speelt, heb je tussen het draaien door behoefte aan warmte en liefde”, legt Van Wageningen uit. Toen hij met regisseur David Fincher de verkrachtingsscenes in The Girl with the Dragon Tattoo draaide, had de acteur altijd zijn hond bij zich op de set. “Ik kon alle ellende die ik net had doorgemaakt voor de camera pas van mij afzetten door een wandeling of een kwispel van mijn hond.” Papillon draait vanaf deze week in de Nederlandse bioscopen.