SPORTCOLUMN: Sportprostitutie, het bestaat!

Micha Jacobs

Weet je nog dat je mij een week of drie geleden uitlachte om mijn idee om voetballers gewoon zzp’ers te laten zijn die je per wedstrijd kunt inhuren? Met het idee dat ze dan zelf kunnen bepalen waar en voor hoeveel geld ze spelen? Ik hoop dat je inmiddels bent uitgelachen, want in het hockey gebeurt nu iets soortgelijks.

Tussen kerst en oud en nieuw start in India de Hockey India League, een ‘lucratieve’ competitie van slechts een paar weken waar bij de mannen acht teams aan meedoen en bij de vrouwen vier. Moeten ze lekker zelf weten, hoor ik je nu denken, maar nu komt het: die Indiase teams spelen niet met hun gebruikelijke selectie, maar halen hun spelers overal vandaan, ook uit Nederland. Hoe ze dat doen? Per veiling! Bij de mannen werden zo’n 650 spelers geveild: 500 uit India en zo’n 150 uit het buitenland. Elk mannenteam had 40 miljoen Indiase roepie te besteden (zo’n 430.000 euro) en moest daarvan minimaal 16 Indiërs kopen, onder wie vier talenten onder 21. De rest mocht uit buitenlandse sterren bestaan.

Nu is de ene hockeyer natuurlijk de andere niet, dus iedereen werd in drie categorieën verdeeld: vanaf 2 lakhs (2000 euro), vanaf 5 lakhs (ruim 5000 euro) en vanaf 10 lakhs (bijna 11.000 euro). De grap is: iedere (buitenlandse) hockeyer mocht zelf bepalen in welke categorie hij werd ingedeeld. Dus wat deden Nederlandse internationals als Thierry Brinkman en Lars Balk? Die zetten zichzelf natuurlijk in de allerduurste categorieën, in de hoop dat er daarna flink op hen werd geboden.

Om het nog allemaal gekker te maken was de veiling live te zien op YouTube. Brinkman werd uiteindelijk geveild voor 40.000 euro (“Een leuk extraatje voor mijn klushuis en bruiloft”), terwijl anderen afdropen met het minimale bedrag: “Sommigen waren wel teleurgesteld, ja.” Brinkman had de veiling, om 06.30 uur in de Nederlandse ochtend, niet eens live gevolgd: “Toen ik inschakelde, was ik al geveild, dus ik heb het even teruggespoeld. Heel bijzonder allemaal,” zei hij tegen het AD.

Bijzonder is het zeker, ja. Ik dacht dat koeien heilig waren in India, maar dit is in mijn ogen regelrechte koehandel. En dan word je ook nog voor een fooi van de hand gedaan aan de hoogste bieder, of in dit geval: aan de laagste bieder. Alsof je als topsporter achter het raam staat, op het raampje tikt en tegen iedere willekeurige voorbijganger roept: “Neem mij, neem mij!” Sportprostitutie, iets anders kan ik er niet van maken. En dan te bedenken dat wat in het hockey kan in het voetbal ook kan. Of lach je me nu weer uit?

Edwin Struis

Heilige koehandel in India, prachtig! Deze keer lach ik je toe. Een verkapte slavenmarkt in India, je moet er maar opkomen. Hockeyers onder de hamer, als waren het Hollandse meesters. “En dan hebben we hier, jawel: Jip Janssen! Ja, kijkt u maar eens even goed naar hem, dames en heren. Het gebogen ruggetje, de stick op half vier en in het bezit van een krachtige sleeppush. Ziet u dat echte Hollandse hockeyhoofd met die wapperende blonde manen en dat blinkende gebit? Die kan zomaar op uw kunstgrasveld rondlopen. Makkelijk in het gebruik, eet alles. Wie biedt? Hoor ik daar 5 miljoen roepies? Eenmaal, andermaal...”

Is het echt zo gegaan? En moeten ze zich straks allemaal melden in New Delhi voor de Hockey India League, gewapend met stick en stripje norit? Een week of vijf van huis voor een zak zilverlingen? “We hopen daar een mooie klapper te maken,” sprak Lars Balk, ook al zo’n hockeyhuurling, die straks de gelederen van UP Radras gaat versterken. Jip Janssen zien we straks terug in het shirt van Tamu Nadil Dragons. En Vedanta Kalinga Lancers heeft zich ook aanzienlijk versterkt, je weet wel: uit Bhubaneswar. Wat zullen al die Indiërs die onder de armoedegrens leven hiervan vinden? Van ene Floris Wortelboer die omgerekend 29.000 euro opstrijkt voor een paar potjes hockey?

Ze hebben daar trouwens ook een Indian Super League voor de voetballers. Kunnen we daar geen veiling voor organiseren? Ik heb laatst drie uur van mijn kostbare tijd verspild aan het begluren van hemeltergend zwak spel van het keurkorps van Ronald Koeman. Misschien zien ze in India wel de potentie van Simons, Brobbey, Hato en Van de Ven. Wat een verzameling hapsnurkers bij elkaar, continu volhardend in de cursus ‘opbouwen voor beginners’. Als het in de eerste vijf minuten al drie keer misgaat, dan transporteer je die bal toch een keer naar de helft van de tegenstander, in plaats van dat je je medespelers om de haverklap in de problemen brengt?

Oké, we missen in de huidige Oranje-selectie echte topkwaliteit, maar er moet toch wel meer uit te halen zijn dan eeuwig schuifvoetbal (tegen de Hongaren) of labbekakkerig angstvoetbal (tegen de Duitsers)? Wat een onverteerbare hap ellende.

Weet jij trouwens of er nog een Indiaas team zit te wachten op een ietwat uitgerangeerde coach? Is RoundGlass Punjab of Goa United FC niks voor Ronald Koeman, desnoods met zijn broer? Ze hebben hun naam in ieder geval mee in India.