Het moordmysterie rond Canserbero: is de rapper dader of slachtoffer?

Begin 2015 gaat het Tirone González (26) voor de wind. De rapper, beter bekend als Canserbero, trekt volle zalen met zijn donkere stemgeluid en dito teksten. Zijn muziekvideo’s hebben miljoenen views op YouTube en hij is net begonnen aan een Latijns-Amerikaanse tournee. Maar dan komt er op 20 januari 2015 tragisch nieuws. Op bezoek bij zijn manager Natalia Améstica (35) heeft Canserbero zelfmoord gepleegd. Voor zijn fatale sprong van de tiende verdieping heeft hij eerst iemand doodgestoken. Het slachtoffer is Carlos Molnar (35), Natalia’s partner en Canserbero’s producer. Wat is er in hemelsnaam gebeurd?

Natalia’s broer Guillermo Améstica staat de pers te woord. “Die nacht stond Canserbero opeens voor haar deur,” zegt hij in het Venezolaanse journaal. “Volgens mijn zus verkeerde hij in een soort psychose, alsof hij hallucineerde.” Later die nacht, wanneer Natalia al op bed ligt, hoort ze een heftige woordenwisseling tussen Carlos en Canserbero, gevolgd door doffe dreunen. Terwijl Natalia met bevende vingers het alarmnummer belt, hoort ze een ruit sneuvelen. Carlos ligt dood in een plas bloed. Pas later hoort Natalia van buren dat Canserbero te pletter is gevallen op de parkeerplaats.

Terwijl fans en nabestaanden rouwen, zijn er ook gelijk vragen over de moord-zelfmoord. De Venezolaanse media omschrijven Canserbero als ‘depressief’ en ‘schizofreen’. Canserbero’s teksten en berichten op sociale media hebben duistere ondertonen. Zijn allerlaatste woorden op Twitter zijn: “Quién ha muerto?” (Wie is er dood?) Om maar te zwijgen van macabere liedteksten als: “Ik huil van woede terwijl ik op het trottoir val. Ik hoor een vrouw schreeuwen dat Carlos is vermoord.” Het komt nota bene van zijn album Muerte (Dood).

Dubbele moordzaak

Maar willekeurige citaten uit een omvangrijk oeuvre bewijzen natuurlijk niets. Canserbero heeft ook genoeg opbeurende teksten. Zijn eerste album heet immers Vida (Leven) en hij heeft in koeienletters ‘All you need is love’ op zijn arm getatoeëerd. Volgens geliefden is Canserbero de laatste tijd juist opgewekt over zijn tour. Ook de beroemde procureur-generaal Tarek Saab betwist de officiële lezing. Hij wijst dat niets in Canserbero’s medische geschiedenis wijst op schizofrenie. Het misdaadtoneel geeft ook te denken. Zou iemand in een psychose eerst netjes de lamellen verwijderen voordat hij uit een raam springt? Is het niet toevallig dat de kinderen van Carlos en Natalia uitgerekend die nacht uit huis zijn?

Als vertrouweling van de president is Saab erg invloedrijk. Toch krijgt de aanklager pas in november 2023 groen licht om de zaak te heropenen. Hij laat er geen gras over groeien…

Saab laat meteen Canserbero’s resten opgraven. Het bewijst dat de rapper, voor zijn val, met een scherp voorwerp is neergestoken. Het Openbaar Ministerie sluit zelfmoord hiermee ‘met 100 procent zekerheid’ uit. Het is nu een dubbele moordzaak. Nog dezelfde maand pakt de politie de hoofdverdachten op: Canserbero’s manager Natalia Améstica én haar broer Guillermo.

Op 19 december leggen ze, op camera, volledige bekentenissen af. Natalia verklaart de dubbele moord te hebben gepleegd uit wraak en jaloezie. Kort voor het incident heeft Canserbero haar namelijk aan de kant gezet en vervangen door Carlos. “Dat deed pijn van binnen."

Natalia beschrijft dat ze die bewuste nacht gebruikmaakt van het feit dat de kinderen bij oma zijn. Terwijl Carlos en Canserbero in haar woning de tournee bespreken, schenkt Natalia wat thee voor ze in. De alprazolam-pillen doen snel hun werk... Wanneer Carlos versuft de keuken binnen strompelt, steekt Natalia hem dood met een keukenmes. “Canserbero lag laveloos op de bank en zag het gebeuren.” Nadat ze ook hem aan het mes heeft geregen, belt ze uit wanhoop met haar broer om de boel ‘te fiksen’.

Corrupte agenten

Guillermo stelt niet teleur. Hij arriveert met drie bevriende agenten van de Venezolaanse inlichtingendienst. Gezamenlijk werken ze Canserbero’s lichaam door het raam en zetten de zelfmoord in scène.

Toch zien de rechercheurs meteen dat er gerommeld is met het misdaadtoneel en eisen 10.000 dollar voor hun ‘samenwerking’. Guillermo: “Gezien de omstandigheden zijn we daarmee akkoord gegaan.”

Al binnen een maand staan de broer en zus terecht voor de dubbele moord en het hinderen van de rechtsgang. De aanklagers eisen de maximale straf, dertig jaar. Vanwege hun bekentenis haalt de rechter daar in februari vijf jaar af. “Eindelijk gerechtigheid!, juicht Saab. Hij kondigt aan dat de jacht is geopend op de andere betrokkenen, onder wie de corrupte agenten en de patholoog die in 2015 de messteken ‘over het hoofd heeft gezien’.

Maar heeft het recht wel gezegevierd?

Gemarteld in bajes

In maart gooit een Chileens actualiteitenprogramma de zaak weer op z’n kop. Door middel van naar buiten gesmokkelde geluidsopnames toont het aan dat de bekentenissen in een militaire gevangenis zijn afgedwongen door marteling. “Een kolonel greep me beet en dreigde mijn gezicht volledig te verbouwen als ik niet precies deed wat de aanklager vroeg,” vertelt Guillermo in de opnames. “Ze zeiden dat ze me zouden vermoorden met de muziek van Canserbero op vol volume. Daarna hebben ze een zak over mijn hoofd getrokken en mijn keel dichtgeknepen.” Het zou verklaren waarom de veroordeelden in hun bekentenissen, die Saab trots op zijn Twitter heeft geplaatst, zo murw overkomen.

Het programma legt een verband tussen het plotseling heropenen van de zaak en de aanstaande presidentsverkiezingen. Met het spoedig oplossen van de ‘moord’ op een Venezolaans icoon maakt de regering goede sier. De van oorsprong Chileense veroordeelden zijn de ideale zondebok.

Schuldig aan moord of niet, Canserbero’s muzikale erfenis is onbetwist. Muziektijdschrift Rolling Stone heeft hem onlangs nog uitgeroepen tot de meest invloedrijke, Spaanstalige rapper ter wereld. “Dat staat los van Canserbero’s tragische dood.”

Moord in Venezuela

Venezuela telt volgens de laatste cijfers 26,8 slachtoffers van moord- en doodslag per 100.000 inwoners. Dat is nog steeds schrikbarend hoog, maar wel 25 procent lager dan het voorgaande jaar. Opmerkelijk is dat de Venezolaanse autoriteiten deze afname toeschrijven aan emigratie. Tegelijkertijd constateert men in de Verenigde Staten juist een zorgwekkende toename van geweldsdelicten gepleegd door een ‘crimineel invasieleger’ uit Venezuela.