Beverly Hills, Californië, de nacht van vrijdag 8 op zaterdag 9 augustus 1969. Los Angeles zucht onder een hittegolf. Drie uur in de ochtend, het is nog steeds een warme, zwoele zomernacht. Voor het grote ijzeren hek van Cielo Drive 10050 komt een oude Ford tot stilstand, met daarin vier leden van de Manson-familie. Achter het stuur zit de 23-jarige Tex Watson, lang en knap, de zelfbenoemde rechterhand van sekteleider Charles Manson. Een kaliber-22-revolver steekt in zijn broekriem. De drie andere passagiers zijn jonge vrouwen: Susan, Katie en Linda. Alle vier dragen ze donkere kleren. En messen.
Ze helpen elkaar over het hoge hek met daarachter het bijna vier hectare grote landgoed, met daarop een klassieke ranch, eigendom van platenproducer Terry Melcher. Sinds begin dat jaar is het verhuurd aan regisseur Roman Polanski en zijn hoogzwangere 26-jarige echtgenote Sharon Tate. Nog vier weekjes, dan is ze uitgeteld. Polanski is in Europa. Omdat Sharon niet graag alleen is, heeft ze drie vrienden uitgenodigd. Jay Sebring (een kapper en ex van Sharon), de 32-jarige Wojtek Frykowski (een vriend van Polanski) en zijn verloofde Abigail Folger. Zij is er om een oogje in het zeil te houden. Wojtek is een aan lagerwal geraakt acteur, een zachtaardige jongen. Maar ook iemand die meer LSD en coke gebruikt dan goed voor hem is. Het viertal heeft vanavond buiten de deur gegeten, in El Coyote. Mexicaans. Nu roken ze nog even een joint voor het slapen gaan.
In het gastenverblijf, schuin achter de ranch gelegen, brandt ook nog licht. Op de veranda zitten de vrienden William Garretson en Steven Parent. Ze drinken en roken. De 19-jarige William past, in ruil voor gratis inwoning, op het landgoed en de twee jachthonden. Steven, achttien pas, met rood haar en een dikke hoornen bril - een beetje een nerd - kwam toevallig langs. Beide jongens hebben het even over Sharon Tate. William vertelt trots dat hij de actrice één keer gesproken heeft, bij het zwembad achter haar huis. Sharon was aardig. Steven is onder de indruk, want Sharon Tate is een echte filmster, een celebrity.
Waanzinnige blik
Rond een uur of vier besluit Steven weer op huis aan te gaan. Hij stapt in zijn witte AMC Rambler, een grote Amerikaanse gezinswagen die hij speciaal deze avond van zijn vader mocht lenen. Steven rijdt stapvoets over de oprijlaan, richting het hek, als plots een man pal voor zijn motorkap opduikt. Steven trapt in een reflex op de rem. De man heeft een waanzinnige blik in de ogen. Achter hem drie druk zwaaiende jonge vrouwen. Het portier wordt opengerukt. Steven verstijft, hij ziet de revolver, gericht op zijn borst. “Doe me alsjeblieft geen kwaad, ik zal niets zeggen,” fluistert hij. Het zijn z’n laatste woorden. Vier schoten klinken in de nacht. William hoort niets. Die is naar binnen gegaan om muziek te luisteren.
Op de ranch worden de knallen wel gehoord. Sharon schrikt, Jay kalmeert haar. Die geluiden kunnen van alles zijn, het zijn vast geen schoten. Beiden zijn in haar slaapkamer. Sharon ligt op bed, Jay zit op de rand. Honderd meter verderop is Linda bij de auto achtergebleven, in shock. Ze staart naar het lijk van de jonge bestuurder. Zijn in het niets starende ogen, achter de brillenglazen. Overal bloed. Vier grote gaten hebben de schoten achtergelaten. Dan hoort ze glasgerinkel. Tex heeft een raam van de ranch ingeslagen. Hij klimt naar binnen en opent de voordeur voor Susan en Katie. Daarna stormen ze gedrieën de woonkamer in. Daar ligt Frykowski in zijn eentje op de bank. Hij kijkt op, ziet Tex en de revolver. “Wie ben jij?” vraagt Frykowski, nog steeds wat high. “Ik ben de duivel,” antwoordt Tex. “Ik ben hier om zijn werk te doen.” Hij gebaart dat Susan op zoek moet naar iets waarmee ze Frykowski’s handen achter zijn rug bij elkaar kunnen binden. In de hal sluipt Susan de immense trap op, naar boven. Daar staan de deuren van twee slaapkamers op een kier. In de ene ziet ze Sharon en Jay, kletsend. Beiden zien haar niet.
Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.
- ANP, NL Beeld E.A.