Winnen met coëfficiënten, hoe treurig

Edwin Struis

Hangt bij jou ook de vlag uit? Nee, niet omdat Feyenoord van AS Roma en Cambuur won, hoewel dat wel enig vlagvertoon rechtvaardigt. Ik doel op het extra ticket dat we hebben bemachtigd voor de Champions League. Aan het eind van seizoen 2023-2024 mag ook de nummer 2 van de eredivisie zich rechtstreeks inschrijven voor het kampioenenbal en gaat nummer 3 op voor kwalificatie. Wereld- of Europees kampioen zullen we nooit meer worden, maar er komt nog een dag dat de spelers van RKC stijf in het gelid staan terwijl door het Mandemakers Stadion die stiekem van Georg Friedrich Händel geleende hymne galmt. Die Meister, die Besten. Les grandes équipes. The champions.

Sorry, ik sla een beetje door. Waaraan we deze opleving op de coëfficiëntenlijst van de UEFA te danken hebben, ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee. Het zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat we op het lage instapniveau van Conference en Europa League zoveel punten verzameld hebben dat we min of meer omhoog zijn gevallen. Want juist in die Champions League hebben we sinds de halvefinaleplaats van Ajax in 2019 toch amper meer wat gepresteerd? PSV laat zich jaarlijks bij de neus nemen in de kwalificatie (dit seizoen zelfs door Glasgow Rangers) en Ajax overleefde in de laatste vier seizoenen slechts één keer de groepsfase, waarna het meteen werd geëlimineerd door Benfica. Van deze jaargang staat me met name een 1-6 tegen Napoli bij. En op een lager niveau een roemloze uitschakeling tegen Union Berlin. Krijg je zo’n extra Champions League-ticket soms uit medelijden?

Blijkbaar hebben al die gewonnen potjes in het debiele achterneefje van de Champions League (beter bekend als de Conference League) net zoveel impact als het puntentotaal dan de prestaties op het allerhoogste niveau. Winnen van Petrolul Ploiesti telt dus even zwaar als Manchester City verslaan. Ik heb het niet helemaal uitgeplozen, maar volgens mij werkt het echt zo bij de UEFA, waar ze weinig zin hebben om een overwinning (of nederlaag) in de juiste context te plaatsen. Dus hou er rekening mee dat we over een paar jaar weer terug bij af zijn.

Afijn, waar vermoei ik je mee? Jij verkeert natuurlijk nog steeds in hogere sferen na de zege op AS Roma. Ik ben van huis uit geen Feyenoord-fan, maar ik hoop dat moppersmurf Mourinho deze donderdag murw in de touwen hangt. Met als mooie bijvangst dat we weer een paar puntjes gesprokkeld hebben in het coëfficiëntenbal.

Micha Jacobs

Winnen van Portugezen is niet makkelijk, een hekel aan Portugezen krijgen wel. Met terugwerkende kracht hoop ik nog steeds dat types als Maniche, Pepe en zelfs Luís Figo eeuwige jeuk onder de voeten krijgen voor al het bloed dat ze onder mijn nagels vandaan hebben gehaald. Uiteraard niet Cristiano Ronaldo, want voor hem heb ik door de jaren heen nog wel enige sympathie ontwikkeld. Gek genoeg ook voor José Mourinho die zijn prijzenkast weliswaar vulde met betonvoetbal en provocatie, ook in de ontmoetingen met Feyenoord, maar waar volgens mij geen échte klootzak in schuilt, anders dan zo’n beenhouwer als Pepe. Zei ik dat ik hem eeuwige jeuk onder de voeten wens? Doe er in zijn geval ook maar eeuwige kriebelhoest bij.

Dat we uitgerekend Portugal voorbij zijn gegaan op de coëfficiëntenlijst en dat extra Champions League-ticket van hen hebben afgepakt, doet mij dan ook deugd, alleen al vanwege dat gejank van die Portugezen. Ach, wat vinden ze het allemaal oneerlijk (is ook zo), och, wat lopen ze te blèren dat we, in tegenstelling tot Portugese clubs, al jaren niks voorstellen in de Champions League (klopt) en man man man, wat zijn ze er zeker van dat ze binnen twee jaar weer die zesde plek op Nederland hebben heroverd (zeer waarschijnlijk). Calimero, zou dat een Portugees woord zijn?

Toch spande het Nederlandse ESPN de kroon wat calimerogedrag betreft. Heb je dat verschrikkelijk kinderachtige filmpje gezien met Khalid Boulahrouz in een zeer twijfelachtige hoofdrol? Obrigado Amigos heet dat hopeloos stukje acteerwerk waarin zogenaamde Nederlandse en Portugese onderwereldfiguren een koffertje ruilen met daarin de Europese tickets van Nederland en Portugal. Dat Portugese koffertje komt uiteindelijk terecht bij de Nederlandse ‘baas’ die in een limousine wacht op de buit: Boulahrouz, compleet met maffiose hoed en pak. “Bedankt vrienden,” zegt hij in het Portugees terwijl hij lachend de camera inkijkt. Ik dacht alleen maar: wat een treurigheid en wat laten we ons kennen. Wilde Boulahrouz hier soms zijn gram halen voor die rode kaart die hij op het WK van 2006 tegen Portugal kreeg tijdens de Slag van Neurenberg? En dan zeventien jaar later koketteren met zoiets treurigs als een ‘coëfficiënten-overwinning’ van Nederlandse clubs waar hij part noch deel aan heeft? Dat maakt het allemaal nog treuriger dan dat het al is. Waar een groot voetballand als Nederland en een voormalige topvoetballer als Boulahrouz klein in kunnen zijn, hè.