Dochters in de aanbieding: Panorama koopt (én redt) een kind

In tijden van grensoverschrijdend gedrag richten we onze blik deze week op Thailand, en dan wel op het groezelige Bangkok van de jaren tachtig. Daar werden niet één, maar tig grenzen overschreden, wat onze verslaggever Pim Christiaans al ontdekte zodra hij voet op Thaise bodem zette.

Pingpongshows en transseksuele prostituees die het hoofd van toeristen op hol sloegen waren tot daaraantoe, maar pooiers die kinderen aanboden? Om te kópen en als ‘souvenirtje’ mee te nemen naar Nederland? Bestond dat?

Christiaans zag met eigen ogen hoe minderjarigen als vee van de hand werden gedaan in Patpong, de hoerenbuurt van Bangkok. Tijdens een toeristische safari door de hoerenbuurt maakte hij kennis met ene Charlie, de gids die ook tolk, geldwisselaar en pooier bleek te zijn. Charlie maakte toespelingen op de ‘handel’ die hij naast zijn gidswerk bedreef. Hij koketteerde er zelfs een beetje mee. 5-jarige meisjes? 11-jarige tweelingzusjes? 80-jarige dames in leer? Of gewoon een jongetje dat je als voetveeg kon gebruiken of naar hartenlust in elkaar kon slaan? Charlie had ze allemaal in de aanbieding. We konden het bijna niet geloven: verhandelde hij daadwerkelijk weerloze kinderen? En hoe ver moest Christiaans gaan om deze misstanden aan de kaak te stellen? Hij kreeg het bijna niet over zijn lippen, maar vroeg het toch: had Charlie niet toevallig een meisje niet jonger dan 15? Gewoon voor ‘de heb’?

“Sure!” zei Charlie zonder ook maar een seconde na te denken.

Charlie had een special offer: een meisje dat ‘Engels praatte als een Brit’, een paspoort had (wat vrij uniek was) en een moeder die het geld goed kon gebruiken. Wat volgde was een even misselijkmakend als onwaarschijnlijk bezoek aan het ouderlijk huis van een meisje dat inderdaad van de hand werd gedaan: “Voor een diep doorbuigende loopplank die naar een scheefgezakt huisje leidt, blijft Charlie staan. Triomfantelijk gebaart hij naar het optrekje:

Hier, meisje kopen.”

Het meisje heette Oi. Op haar dertiende belandde ze via Charlie in de prostitutie, haar moeder kreeg elke week geld van hem. Een halfjaar lang zat ze met twintig andere kinderen opgesloten in een kelder waar ze alleen maar uit mocht als er een klant op haar zat te wachten in een peeskamertje. ’s Nachts lag ze vastgeketend op een matrasje, zodat ze niet kon ontsnappen. Ze sprak Engels, omdat ze eigenlijk al was verkocht aan een Italiaan die een Thais-Engels woordenboek voor haar had gekocht, maar die zonder haar uiteindelijk op het vliegtuig stapte.

Iets wat Christiaans natuurlijk ook deed nadat hij bijna 1600 gulden aan de moeder van Oi betaalde. Een week lang nam hij Oi op sleeptouw, zodat het leek alsof ze inderdaad van de hand was gedaan. Maar na een week bracht hij haar terug naar haar moeder, buiten het zicht van Charlie. Met het geld dat we voor haar betaalden, probeerde Oi een betere toekomst voor haar en haar moeder op te bouwen, buiten Patpong, weg van alle pooiers. Of dat ook is gelukt, kunnen we alleen maar hopen.