Bij de politierechter: 'Ik steek dat kind uit je buik'

Doe één keer stoer en ik steek een mes in je kut. En als Erik* jou zwanger neukt, dan steek ik dat kind uit je buik want hij heeft mijn kind ook weg laten halen, hoer!” Een dergelijke tekst doet al snel een monster vermoeden, maar monsterlijk oogt de 33-jarige Sanne in haar knalroze knuffeltrui allesbehalve. Naast een advocaat heeft ze ook haar zusje meegenomen. Omdat ze naar eigen zeggen ‘nogal hoog in de spanning zit’ mag ook die laatste, bij wijze van uitzondering, op de stoel naast haar plaatsnemen.

Ruim twaalf jaar geleden leert Sanne, die lijdt aan een borderlinestoornis, haar ex-vriend Erik kennen, vertelt ze wanneer de rechter haar het woord geeft. Al snel ontspint zich een liefdesrelatie. De twee gaan samenwonen en Sanne wordt zwanger. Dat laatste is niet gepland. Met veel verdriet laat ze zich uiteindelijk door Erik overtuigen om de ongeboren vrucht te laten aborteren. Daarna loopt hun relatie op de klippen, maar de twee blijven wel deel uit maken van dezelfde vriendengroep. Ook blijft Sanne werkzaam in de sportschool van Erik, waar ze danslessen geeft. Dat gaat aanvankelijk goed, totdat Erik een nieuwe liefde vindt.

“Waarom uitgerekend met haar, weet je wel?” zegt Sanne, die naar mate de zitting vordert alleen nog maar hoger en hoger in de spanning komt te zitten.

Kim, Eriks nieuwe vriendin, was ooit de beste vriendin van Sanne. Inmiddels hebben ze elkaar al acht jaar niet meer gezien of gesproken, maar toch steekt het haar dat uitgerekend zij nu het bed deelt met haar ex-vriend. Een gevoel dat nog erger wordt wanneer Kim met grote regelmaat bij de sportschool begint op te duiken. Om de spanning tussen hen beiden weg te nemen, of toch op z’n minst haar eigen hart te luchten, besluit Sanne om met Kim een kop koffie te drinken, maar helpen doet het niet. Ze begint zich meer en meer een paria te voelen in de sportschool waar ze al zo lang werkt.

Aan Erik doet ze daarom het voorstel om Kim voortaan uit de sportschool te weren op de momenten dat zij haar danslessen verzorgt. Erik zegt toe, maar in de praktijk komt er niets van terecht.

“Blijkbaar hadden ze schijt aan mij,” concludeert Sanne, die daarna zo woedend was dat ze Kim een aantal WhatsApp-berichten stuurde waarin ze onder andere dreigt haar ‘in haar kut’ te steken.

Vanwege de hele situatie ziet Sanne geen andere mogelijkheid dan haar baan bij de sportschool op te zeggen, maar daarmee is haar woede nog niet bekoeld. Wanneer ze twee jaar later via social media moet vernemen dat Kim inderdaad zwanger is van Erik, ontploft de bom opnieuw. “Laat ik je niet tegenkomen, want dan trap ik je kind uit je buik,” is een van de berichten die ze Kim stuurt. Ook Erik krijgt Sannes mening over zijn aanstaande vaderschap ongevraagd en in onverdunde vorm geserveerd.

“Ik ben gewoon een heel empathisch en gevoelig mens,” zegt Sanne.

Ondanks dat Sanne dreigt Kims kind uit haar buik te trappen, noemt ze zich ‘een heel empathisch en gevoelig mens’

De rechter trekt zijn wenkbrauwen op. Je kunt van de berichten veel zeggen, maar van enige empathie getuigen ze niet.

“Het minste wat ze hadden kunnen doen, was het mij zelf vertellen, toch?” vervolgt Sanne. “Waarom moet ik dat op Facebook lezen?”

“Denkt u niet, probeert de rechter voorzichtig, “dat u misschien iets te veel vanuit uw eigen emotie redeneert?” Daar heeft Sanne even geen antwoord op. Vol onbegrip kijkt ze de rechter aan.

“Zou het ook kunnen,” verduidelijkt de rechter, “dat Erik zich afvraagt waar u zich eigenlijk mee bemoeit?”

“Oh, dat zal ongetwijfeld,” zegt Sanne, bij wie de boodschap nog altijd weigert aan te komen. “Dat is gewoon respectloos, toch?”

De officier van justitie benadrukt dat lang niet alle bedreigende appjes, mailtjes en andere uitingen die Sanne verstuurde op de tenlastelegging staan. “Er was nog veel meer,” zegt hij. Hij eist een werkstraf van zestig uur, waarvan de helft voorwaardelijk, en een contactverbod met Kim.

De rechter kan zich daar grotendeels in vinden, al valt de werkstraf in zijn vonnis tien uur lager uit. Hoe vervelend de situatie voor de gevoelige Sanne ook was, de berichten die ze verstuurde gingen veel te ver.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacy-redenen gefingeerd.