/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2022%2F03%2Fc2uUEqbyufxSAe1647419576.png "Stella Bergsma")
In principe valt het te prijzen dat een vrouw sorry zegt, dat zouden we thuis ook weleens willen horen. Maar voor de tieten?! Dat lijkt ons in alle gevallen misplaatst…
“Dat zou je denken, hè? Maar dat is tegenwoordig niet meer zo. Borsten zijn een soort ongepaste dingen geworden, waar je niet zomaar mee kunt rondlopen. Dat is bij sommige geloven al zo, maar ook in het vrije Westen zie je dat steeds meer. Dat valt echt op als je ermee bezig bent. Ik merk het sowieso op Twitter als ik iets bloots post, de reacties worden steeds grimmiger. Toen Willem- Alexander koning werd, bedacht ik een borstenactie om meer aandacht te vragen voor Máxima, alle vrouwen vonden dat leuk en deden mee. Dat is zo’n verschil met nu, borsten lijken wel een taboe. We zijn met z’n allen onze eigen boerka aan het creëren.”
Die promotiefoto, is die echt of is er flink gefotoshopt?
“Die is echt, als in: er is niet meer gefotoshopt dan altijd gebeurt bij dat soort foto’s. Het is niet dat mijn tieten er in het echt heel anders uitzien.”
Dan stond je dus niet achteraan toen ze werden uitgedeeld. Heb je je borsten weleens als last ervaren in jouw carrière?
“Niet als last, zo groot zijn ze nou ook weer niet, hè. Wat wel zo is: als ik als vrouw mijn seksualiteit wil uiten, dan word je minder snel serieus genomen. Als ik een foto met decolleté post, ben ik een slet of hoer, uit op aandacht. Dat verwijt krijg ik zó vaak. Maar het is gewoon een uiting van mijn gevoel. Borsten tonen is niet iets om een effect te bereiken bij een man, dat is vaak het idee. Maar het zijn míjn borsten. Jan Wolkers stond ook naakt op een foto, daar had niemand het over. Bloot kan ook gewoon een kunstvorm zijn.”
Wat laat je precies zien in de documentaire?
“We gaan op zoek naar de positie van de borst en dat belichten we van allerlei kanten. Met een kunstenaar bekijk ik of borsten tegenwoordig minder voorkomen in de kunst. Aan een bioloog vraag ik waarom er borsten zijn, want we zijn de enige zoogdieren die ze hebben. Eigenlijk wil ik de borst gewoon in het zonnetje zetten, want zelf doen we dat niet. In de zomer zie je niemand meer topless. En ik ga ook langs bij een hater.”
Een borstenhater?! Bestaan die?
“Jan Dijkgraaf stelde aan zijn volgers de vraag wat hun grootste ergernis was op Twitter. Ene Jaap zei: De tttn van Stella Bergsma. Hij zei ook dat het onsmakelijke foto’s waren, dat vind ik best heftig om te zeggen. Het gaat wel over iemands borsten. Daar hebben we over gesproken.”
En? Goed gesprek?
“Eigenlijk wel, ja. Hij vindt dat tieten niet thuishoren op Twitter, ik wel. Maar als je dan met elkaar in gesprek gaat valt het best mee. Hij vindt blootfoto’s gevaarlijk, het zou zelfs misbruik kunnen uitlokken, maar dat is niet zo. Hoe groter het taboe op bloot, hoe groter juist de kans op misbruik. Want als je nooit bloot ziet, weet je ook niet hoe je ermee moet omgaan. Daar krijg je stiekem gedrag van. Met de film wil ik de borst weer herwaarderen. De borst is fijn, vrolijk, positief. Dat gevoel wil ik weer terug.”
We vragen dit natuurlijk voor een vriend, maar krijgen we ook nog wat tieten te zien in de special?
“Ja, daar heb ik heel hard voor moeten vechten! Dat is ook tekenend voor de huidige tijd, want het is allemaal niet zo vanzelfsprekend meer. In deze #MeToo-tijden kun je niet zomaar wat foto’s van internet plukken, je moet helemaal zeker weten dat die foto’s vrijwillig zijn vrijgegeven. Ik heb wel steeds gezegd: er moeten tieten in! Op de promotiefoto is een héél klein stukje tepelhof te zien. Heb ik ook voor gevochten, dat was echt de slag om de tepel. Maar van mij hadden nog wel meer tieten in de film gemogen. Ik ben sowieso voor meer naakt in het openbaar.”