Jake Paul (27) vs. Mike Tyson (58): 'Ik wil tegenstanders vernietigen, ik wil ze vermoorden'

Het is 14 maart 2021 als de Amerikaanse influencer Jake Paul het zoveelste filmpje maakt voor zijn Instagram. “Ik heb een idee,” begint hij. “Vertel,” antwoordt zijn personal trainer nieuwsgierig. “Denk je dat ik Mike Tyson zou kunnen verslaan?” vraagt de blonde vlogger, die amper een jaar eerder zijn eerste professionele bokswedstrijd uitvocht. Zijn coach barst in lachen uit: “Nee.” Jake Paul, met een vette grijns: “Ook niet over een jaartje?” Zijn coach: “Nee. Mike Tyson weet precies wat hij moet doen, hij is een hond.”

We spoelen even drieënhalf jaar vooruit en zie hier: de meest onwaarschijnlijke bokswedstrijd aller tijden staat op het punt van losbarsten. Komende vrijdag stapt de 27-jarige YouTuber Jake Paul dan toch in de ring met een van de beste zwaargewichten aller tijden. Het circus zal voor miljoenen mensen worden gestreamd op Netflix. In een volgepakt football-stadion in hartje Texas moet duidelijk worden of Jake Paul de grootste fout van zijn leven maakt, of juist Mike Tyson voor de grootste afgang in zijn veertigjarige carrière heeft getekend. Hoe dan ook het bekijken waard.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

“New York is net als Tyson: twintig jaar geleden waren jullie nog goed,” bluft de jonge uitdager recent, tijdens een persconferentie vanuit New York. “Ik ben hier om veertig miljoen euro te verdienen en een legende knock-out te slaan.” Een week geleden slaat Jake Paul, die wij in de polder vooral kennen als het losgeslagen vriendje van onze eigen schaatsbabe Jutta Leerdam, in een quasi-imponerend filmpje de beruchte zwaargewicht DeAndre Savage knock-out. “Maak aantekeningen. Niet op mij afstormen,” richt Paul zich tot vervolgens tot Tyson. Iron Mike is er allerminst van onder de indruk. “Het enige rennen dat ik ga doen, is recht op hem af,” bijt de drievoudig wereldkampioen terug in een podcast. “Ik ga dwars door hem heen.”

Ondraaglijke zenuwpijn

De vraag die de bokswereld nu al drieënhalf jaar bezig houdt: wat bezielt Mike Tyson om, negentien jaar na zijn pensioen, terug te keren naar de boksring? Afgezien van zijn precaire leeftijd droop het de afgelopen jaren van de zorgelijke berichten omtrent de gezondheid van het boksicoon. In 2018 werd Tyson nog gespot met een wandelstok, en kort ervoor zelfs in een rolstoel. Oorzaak: een ondraaglijke zenuwpijn. “Wanneer dat opkomt, heb ik zo veel pijn dat ik niet eens kan praten,” aldus Tyson destijds. In 2020 erkende hij zelfs ‘snel te sterven.’ “Als ik in de spiegel kijk, zie ik overal van die kleine vlekjes op mijn gezicht,” deelde de oorbijter in een podcast. “Dat betekent maar één ding: mijn einde komt dichtbij. Héél dichtbij.”

Dat scenario lijkt nu, met zijn eenmalige comeback aanstaande, gelukkig niet meer het geval. Maar of de boksgigant van weleer een serieuze kans maakt, is zeer de vraag. “Mijn lichaam is echt naar de vaantjes momenteel,” sprak de veteraan nog in mei van dit jaar. Zijn clash met Jake Paul zou afgelopen zomer eigenlijk al plaatsvinden, maar door een ernstige maagzweer was Tyson genoodzaakt de boel uit te stellen. ‘The Baddest Man on the Planet’ zelf lijkt zich helemaal nergens druk om te maken. “We hebben een YouTuber die vecht tegen de grootste vechter die ooit heeft geleefd,” aldus Tyson in een recente persconferentie. “Wie is een betere tegenstander dan ik? Tegen wie moet hij anders vechten? Ik ben er helemaal klaar voor.”

Even voor de goede orde: toen Jake Paul werd geboren, was zijn 31 jaar oudere tegenstander al drievoudig wereldkampioen, een veroordeelde verkrachter, rijker dan de president en beroemder dan de Paus.

Pijnlijk verlies

Het echte vechten begint voor Michael Gerard Tyson (1966) op de ruige straten van Brooklyn, New York, waar hij opgroeit. “Ik groeide op met een moeder die werkte als prostituee en een vader had ik niet,” vertelt de bokslegende in Good Morning Britain. “Ik had geen mannelijk voorbeeld, wat mij vatbaar maakte voor criminaliteit. Vanaf mijn 12de stond mijn leven in het teken van mensen kleineren, af te breken of zelfs neer te slaan. Zo kon ik laten zien dat ik beter was dan wie dan ook. Iedereen moest eraan geloven, zo was ik ingesteld.”

In school is de jonge Tyson niet geïnteresseerd; in diefstal, vuurwapens en cocaïne juist wel. Hij is 13 jaar als hij al voor de 38ste keer wordt gearresteerd. Ironisch genoeg stuit hij in de jeugdgevangenis op zijn roeping, in de vorm van een paar stoffige bokshandschoenen. “Ik heb mij kunnen optrekken aan het boksen. Anders liep ik nu nog rond met de drang om mensen neer te schieten. Mensenlevens konden mij niets schelen.”

Tysons leven als bokser kent een even flitsende als dramatische start. Hij is 15 jaar als hij zijn eerste gouden plak wint bij de Junior Olympics; een jaar later overlijdt zijn moeder. “Ik heb haar nooit trots op mij gezien. Zij kende mij alleen maar als een wilde jongen die door de straten rende en thuiskwam met nieuwe kleren waarvan ze wist dat ik er niet voor had betaald,” zal de getergde bokser later terugblikken op dat pijnlijke verlies. Ook zijn vaderfiguur, coach Cus D’Amato, ziet Tyson al op jonge leeftijd wegvallen. Tyson is dan een 18-jarig supertalent dat zijn eerste 26 wedstrijden wint door zijn tegenstander knock-out te slaan, vaak al in de eerste ronde. Maar tegelijkertijd is hij een emotioneel wrak. “Ik was verdwaald,” blikt Tyson later terug op die woelige periode. “Tegen de tijd dat ik mijn eerste titel won, was ik een verwoeste ziel. Omdat ik geen enkele begeleiding had. Ik had Cus niet meer. Hij gaf mij een doel in het leven. Een gevoel dat ik nooit eerder heb gehad.”

‘Pure hel’

In 1986 slaat Tyson, in zijn eerste titelgevecht, zijn tegenstander Trevor Berbick al na zes minuten het licht uit de ogen. Met 20 jaar en 4 maanden is ‘Iron Mike’ de jongste wereldkampioen ooit onder de zwaargewichten. Het jaar daarop verdedigt hij die titel en krijgt hij zijn eigen videogame. Het jaar dáárop slaat hij giganten Larry Holmes en Michael Spinks knock-out. Drie jaar lang is Tyson ongeslagen en is hij de meest gevreesde vechter op de planeet. Van zijn 34 tegenstanders mept hij er 30 naar de vloer. “Ik wilde tegenstanders vernietigen. Ik wilde ze vermoorden,” omschrijft hij zijn werkwijze destijds in The Telegraph.

Niet eerder zagen boksfans zo’n dodelijke combinatie van agressie, snelheid en bravoure. Een Amerikaanse sportjournalist omschrijft het boksende fenomeen destijds als volgt: “Mike Tyson is de perfecte boksmachine. Als hij een ronde verliest, is dat wereldnieuws. Tyson doet zelden een stap terug, is nog nooit neergeslagen of zelfs maar serieus uitgedaagd. Zelfs zijn verdediging is van legendarische proporties. Tyson voorziet zijn fans van iets dat ze vandaag de dag nog maar zelden zien van de grote mannen van het boksen. Hij is één en al opwinding, rauwe vernietiging en onoverwinnelijkheid. Hij is voor het boksen wat Tiger Woods is voor het golfen.”

Op een kwade dag betrapt de bokskampioen zijn vrouw op heterdaad met acteur Brad Pitt. ‘Hij smeekte mij: Dude, sla me alsjeblieft niet’

Begin 1990 verliest Tyson voor de eerste keer een bokspartij. Daar lijkt ogenschijnlijk niks mis mee, hij is (waarschijnlijk) ook maar een mens. Toch is deze verliespartij, met de kennis van nu, het begin van het einde van Tyson. Nog vaker dan zijn sportieve prestaties zorgt in deze periode zijn relatie met actrice Robin Givens voor explosieve krantenkoppen. In een inmiddels legendarische uitzending van talkshow 20/20 nagelt Givens haar man aan de schandpaal. “Mijn leven met Mike is een marteling, pure hel, erger dan alles wat ik me maar kon voorstellen. Hij slaat me. Ik ben bang. Heel bang.”

Tyson zit erbij en kijkt ernaar. Later schrijft hij in zijn biografie: “Toen Robin mij eens diep beledigde, ging ik door het lint en sloeg ik haar. Ze vloog achteruit en raakte elke muur in het appartement. Dat was waarschijnlijk de beste stoot die ik in mijn hele carrière heb uitgedeeld.” Minstens zo berucht: die keer dat de bokskampioen zijn vrouw op heterdaad betrapt met acteur Brad Pitt. “Je had zijn gezicht moeten zien,” aldus Tyson in zijn biografie. “Hij smeekte mij: Dude, sla me alsjeblieft niet. Alsof hij zijn laatste schietgebedje ging doen.”

De onvermijdelijke scheiding brengt de manisch depressieve Tyson allerminst rust. In 1991 wordt de wereldkampioen aangeklaagd voor het verkrachten van een destijds 18-jarige vrouw. Tot op de dag van vandaag ontkent Tyson dit verhaal, maar in 1992 acht de jury hem wel schuldig. Van de zes jaar celstraf zit hij er drie daadwerkelijk uit. “De beste drie jaar van mijn leven,” omschrijft hij zijn tijd achter de tralies in een recent interview. “Ik had vrede, rust, lekker eten en iedereen was aardig tegen me. Zij hebben mij er goed behandeld.” In 2012 beweert de bokser zelfs een vrouwelijke cipier te hebben bezwangerd. “Die dingen gebeuren nu eenmaal. Maar ze heeft de baby niet gehouden.”

Stuk uit oor

Alsof er niets gebeurd is, verovert Iron Mike na zijn vrijlating in snel tempo zijn bokstitels terug. In 1996 wordt de beruchte vechter voor de derde keer wereldkampioen. De opleving is van korte duur. Een jaar later, in 1997, verliest hij voor de tweede keer van Evander Holyfield, een wedstrijd die de geschiedenisboeken zal ingaan als ‘The Bite Fight.’ In de derde ronde grijpt Tyson zijn tegenstander vast, waarna hij in diens rechteroor bijt. Holyfield springt daarop als een gewond hert in het rond, hevig bloedend. Tyson spuugt het stukje oor uit op het canvas. Tot ieders verbazing wordt het gevecht na een korte onderbreking hervat. Nu neemt de hongerige Tyson een beet uit Holyfields linkeroor. “Ik wilde hem vermoorden,” zegt Iron Mike jaren later in zijn biografie. “Iedereen kon zien dat hij mij een kopstoot gaf. Ik verloor mijn kalmte en beet in zijn oor. Vanaf dat moment herinner ik me niet veel meer, zo woedend was ik.”

Het oorincident kost Tyson niet alleen de wedstrijd, maar ook zijn vechtlicentie en – uiteindelijk – zijn roemrijke carrière. Tot aan 2005 blijft hij weliswaar actief, maar dan wel als schim van de kampioen die hij ooit was. Terugblikkend op de laatste vijftien jaar klaagt Tyson in zijn boek Undisputed Truth in 2013: “Wat ik ben geworden? Een fucking cokejunk.”

‘Na die kopstoot verloor ik mijn kalmte en beet ik in zijn oor. Vanaf dat moment herinner ik me niet veel meer, zo woedend was ik’

De 345 miljoen dollar die de bokskampioen bij elkaar sloeg, is in 2003 volledig in rook opgegaan. Hoe? Door twee peperdure scheidingen en niet één, niet twee, maar twintig gaten in zijn zak. In zijn gloriejaren waste Tyson zich graag in badkuip van 24-karaats goud, reed hij rondjes in vijf exact dezelfde Bentley Azures en keek hij niet uit op een gazonnetje, maar op een halve dierentuin. Zijn beroemdste bezit: drie witte tijgers, aangeschaft bij een louche autoverkoper. Ook een drugsverslaving speelde in zijn financiële wanbeleid een hoofdrol. “Ik zat zo vol met drugs en slechte coke, dat ik nog amper kon ademen,” zegt Tyson in 2013. Als hij in die jaren in het nieuws verschijnt, is dat omdat hij 170 kilo weegt, zeven prostituees in een hotelkamer in elkaar mept of omdat hij zich weer eens stijf van de drugs heeft laten interviewen.

Wietboerderij

In 2013 gaat de knop om. Tyson verruilt de wodka, cocaïne en hoeren voor de moskee, de sportschool en een veganistisch dieet. In 2018 vindt hij zichzelf opnieuw uit als zakenman en opent hij een wietboerderij in California. In 2023 komt daar een coffeeshop bij in, jawel, Amsterdam. “Ik had gewild dat ik vroeger meer had geblowd. Dan had ik minder gekke dingen gedaan,” prijst hij zijn nieuwe handel in Het Parool. Het groene goedje levert Tyson naar eigen zeggen een half miljoen euro op maandbasis op. Van de kritiek snapt hij werkelijk niets. “Ik denk niet dat er negatieve effecten zijn verbonden aan marihuana,” vertelt hij het Amerikaanse Cannabis & Tech Today. “Niemand heeft het ooit gerookt voordat hij een moord pleegde, bijvoorbeeld. Zet vijf mensen die elkaar niet kunnen uitstaan samen in een kamer, laat ze cannabis roken en ze zullen selfies beginnen te maken. Doe hetzelfde met alcohol en ze vermoorden elkaar.”

Tyson kan het weten: zijn hele bokscarriere is gehuld in een enorme wietwalm. “Ik stond bijna twintig jaar onafgebroken in de ring. Dat eiste een zware tol van mijn lichaam. Cannabis verzachtte de pijn.” Hoe hij de dopingtest doorstond? “Ik deed de urine van mijn baby erin,” aldus de veteraan in een podcast. “Het was geweldig man. Ik gebruikte ook weleens de urine van mijn vrouw, maar dat bracht risico’s met zich mee. Ik was als de dood dat ik te horen zou krijgen dat ik zwanger was.”

Iron Mike, die inmiddels zes kinderen bij drie vrouwen heeft, lijkt op zijn 58ste eindelijk rust in zijn leven te hebben. Hij is al vijftien jaar getrouwd met Lakiha Spicer, filosofeert er lustig op los in zijn eigen podcast en voelt zich kennelijk weer fit genoeg om jonge goden uit te dagen. In 2020 stapt Tyson voor het eerst in vijftien jaar in de ring, tegen Roy Jones Junior, een bijna-net-zo-oude knar. De destijds 54-jarige legende oogde die avond topfit en verwoestend. En in een recent filmpje, waarin hij zich voorbereidt op zijn eenmalige comeback tegen Jake Paul, doet hij dat ook.

“Het is alsof diezelfde killer-mentaliteit uit de jaren 80 nog steeds in hem leeft,” aldus Joe Rogan vorige week in zijn podcast. “Mike Tyson is en blijft een beangstigend wezen.” Waarop zijn gast Snoop Dogg reageert: “Jake Paul is fantastisch, maar ik wil niet dat hij tegenover Mike Tyson gaat staan. Voor zijn eigen bestwil. Dit is geen regular motherfucker. Dit is motherfucking Mike Tyson.”

Mike Tyson vs Jake Paul is live te streamen via Netflix in de nacht van vrijdag 15 op zaterdag 16 november, 02:00 uur Nederlandse tijd.