Kickbokslegende Sem Schilt: ‘Een échte kampioen blijft kalm’

Semmy werd The Hightower
Sem Schilt, geboren op 27 oktober 1973 in Rotterdam, is een legendarische kickbokser. Met zijn imposante lengte van een vermeende 2,12 meter won hij vier keer het K-1 World Grand Prix-kampioenschap, een prestatie die hem de bijnaam Semmy ‘The Hightower’ Schilt opleverde. Hij heeft zijn eigen Fight Game Academy in Zuidlaren en is sinds 1 januari bestuurslid van de nieuwe Nederlandse Vechtsportbond (NVB).

Je stelt dat vechtsport veel inzicht in het leven geeft, kun je dat uitleggen? Welk inzicht geeft het je?
“Dat je soms een stapje opzij moet doen, je een keer je mening voor je kan houden. Soms moet je gewoon de pijn accepteren, maar in deze maatschappij accepteren we niks meer van een ander, we denken alleen maar aan onszelf. Soms is het accepteren dat je in een bepaalde situatie zit de eerste stap om eruit te komen. Vechtsport helpt je daarbij. Het leert je doorzetten.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Doe je wat met jouw kijk op de maatschappij? Je K-1-collega Alistair Overeem werd lijstduwer voor Wybren van Haga’s partij BVNL, maar dat werd niet echt een succes.
“Als je de politiek ingaat, gaan de harde kantjes eraf. Je kan wel ergens voor staan en dat is hartstikke mooi, maar dat kun je eigenlijk het beste doen als buitenstaander, want als je er eenmaal in zit, moet je je schikken naar bepaalde zaken. Wat Alistair betreft, je kan ook niet verwachten dat het gelijk de eerste keer een succes is.”

Dan moet je ervoor knokken, toch?
“Dat lijkt mij. Als hij dat echt wil. En daarom zit ik ook bij de NVB, ik probeer daar iets mee neer te zetten. Ik hoop dat we over vier jaar kunnen zeggen: kijk, dít hebben we neergezet.”

Heb je trouwens geen telefoontje gekregen van Rico Verhoevens vriendin Naomy van Beem? Want zij heeft een eigen fitnessmerk dat NVB heet, naar haar initialen.
“Oh, dat wist ik niet. Wie was er eerst?”

Zij, want jullie bestaan pas sinds 1 januari.
“Alleen maar lachen, toch? En die naam, hoe moet je de bond anders noemen? We zijn toch de Nederlandse Vechtsportbond?”

In de nieuwe bond zijn kickboksen, Muay Thai en Mixed Martial Arts voor het eerst verenigd. Met de NVB wil je NK’s organiseren, meer jeugd bereiken en sporters, sportschoolhouders en officials bijstaan. Tot nu toe was dat niet geregeld binnen de vechtsport?
“Er zijn een stuk of elf aparte bonden. Ze noemen zich bond, maar sommige zijn eigenlijk meer promotie-ondersteunende organisaties. Ze hebben allemaal hun eigen eilandjes en regeltjes, en als je als promotor of sportschoolhouder iets wil organiseren, bel je Pietje of Jantje, degene die jou het beste schikt. Dan gaat díe er met de clubkas vandoor, dan is er weer dát… Dat gebeurt. En die wil niet met die werken, want die heeft hem in het verleden een keer een oor aangenaaid, enzovoorts. Ook de gelden waren niet helemaal traceerbaar, waar het allemaal vandaan kwam. Daar is toen een stokje voor gestoken door burgemeester Eberhard van der Laan met de Bibob-toets voor vechtsportgala’s. Wij proberen onze leden zo goed mogelijk in het gareel te krijgen, proberen hen allemaal mee te krijgen. Een nieuwe start maken en alle onenigheid achter ons laten.”

Jullie zijn nu vijf maanden bezig, wat is de ervaring?
“Alle neuzen hebben we dezelfde kant op gekregen, ik heb het idee dat het aardig lukt. De beleidsstukken zijn geschreven voor de aansluiting bij NOC*NSF en we gaan ervan uit dat dit lukt. Dan gaan we organiseren en gaat het pas echt los.”

Jullie willen een NK organiseren, maar opvallend aan het kickboksen is dat er ook geen WK meer is. Met Ernesto Hoost ben je de enige met vier wereldtitels van de K-1 World Grand Prix, maar na 2011 stopten die toernooien. Is GLORY nu de wereldtop?
“GLORY staat hoog aangeschreven, maar ONE zit daar niet heel ver vandaan. Het gaat ook om het volume dat je hebt. Ik denk dat GLORY wel een stap in de goede richting heeft gezet met nieuwe toernooivormen zoals GLORY Grand Prix, maar ik weet niet of de wereldtop nou echt rondloopt bij GLORY.”

Maar wie is dan de beste kickbokser van de wereld? Niet Rico Verhoeven?
“Rico is natuurlijk het paradepaardje van GLORY. Maar ik heb daar niet genoeg zicht op, wie er nu echt de allerbeste is, want de één mag niet meedoen met de organisatie van de ander. Vroeger had je de K-1, de grootste organisatie, daar wilde iedereen bij zitten. Nu kun je niet meten of je beter bent dan een ander, alleen in je eigen poule. Dus wij van WC-Eend vinden WC-Eend het beste schoonmaakproduct. Zo gaat het.”

Is dat nog te doorbreken, die structuur?
“Ik ben bang dat dit voorlopig nog wel even zo blijft, maar als er olympisch kickboksen komt, zou dat wel heel mooi zijn. Als wij het voor elkaar krijgen om een Nederlands kampioenschap te organiseren met een echte ranking en alles, dan wordt het interessant, ook voor GLORY om de Nederlands kampioen daar te hebben. Elke zwaargewicht uit Nederland zou dan mee kunnen doen. Dat is toch geweldig? Dan denk ik trouwens wel dat Rico de winnaar wordt hoor, maar dat daargelaten. Ik denk dat het een heel mooie uitdaging is. In ieder geval voor de bond om het te organiseren.”

In welk jaar zie je het gebeuren?
“Dat is natuurlijk een listige vraag, maar in 2025 of 2026 moeten we toch wel iets in die richting kunnen betekenen.”

Jij bent zo ongeveer de enige die ooit van Rico gewonnen heeft, toch?
“Ja, dat was in zijn beginperiode, zegt ie dan. Dat was mooi.”

Hij noemde jou de moeilijkste tegenstander die hij ooit heeft gehad.
“Dat geloof ik wel.”

‘Medelijden met jezelf kan je niet hebben. Medelijden moet je hebben met die ander, of met z’n moeder’

Bij de GLORY Grand Prix ging Rico opeens neer nadat hij tegen een spinning backfist van Levi Rigters opliep. Het is geen uitgemaakte zaak dat Rico altijd alles wint?
“Nee, maar waarom kon Rigters niet doorgaan? Omdat ie er mentaal doorheen zat. Last had van zijn blessures. Hij had medelijden met zichzelf. Maar medelijden met jezelf kan je niet hebben. Medelijden met die ander moet je hebben, of met de moeder van je tegenstander. Ik ben zó blij voor Rico dat hij die klap heeft gehad, want dat maakt zijn kampioenschap waardevol voor hem. Want voor de rest: hij liep er gewoon overheen. En door Rigters werd ie verrast. Kreeg ie echt een zware acht tellen. Ik denk dat Rico hem zelfs een beetje onderschat had. Ik vond Rigters er niet voor gaan, en dan lag ie misschien wel in de kreukels, maar kom op zeg! Welke vechter heeft niet in de kreukels gelegen voordat ie zijn tweede of de derde partij inging? Echt petje af voor Rico hoe hij dan toch doorgaat na die acht tellen. Dat maakt hem de kampioen en niet de partijen die hij uittikt.”

Als je ziet dat Jamal Ben Saddik na de GLORY Grand Prix de ring instapt en Rico wil trappen, wat denk je dan?
“Ik vond dat Rico anders had kunnen reageren. Hij is de kampioen. Noem hem even de King of Kings. Hij is de allerbeste. Ik vind, als jij de allerbeste bent, dan hoef jij niet zo te reageren (Rico zei dat Ben Saddik verbannen moet worden uit de sport, red.). Dan trapt Ben Saddik een halve meter mis, kijk je hem aan en zeg je: Wat wil je nou, man? Dan hoef je niet zo uit je dak te gaan. Ik snap dat de emoties heel hoog zaten, maar dat vind ik. En Ben Saddik, natuurlijk doet ie dat. Die wil uitlokken.”

Het hoort er ook een beetje bij, dat spelletje?
“De promotors willen graag dat het erbij hoort, maar Rico had gewoon relaxed moeten zijn. Hij had moeten zeggen: Jongens, ik pak hier de titel, wat wil je nou?”

‘Ben Saddik die Rico Verhoeven tijdens de staredown in het gezicht spuugde, dat kan niet. Maar dat verkoopt helaas wel tickets’

Denk je dat Ben Saddik uit de sport wordt gezet?
“Ik weet het niet. Ik denk dat het een heel zware sanctie is, maar dat zeg ik als Sem Schilt. Dat kan ik natuurlijk niet zeggen als bestuurslid van de NVB. Daar zit wel wat nuance in. Maar de sport… We denken ook: hoe kan je dat nou voorkomen? Als je ziet wat voor trashtalk ze hebben… Ik vind dat dat niet thuishoort in de sport. Of Ben Saddik die Rico tijdens de staredown in 2017 in het gezicht spuugde, dat is ook niet normaal. Die heeft ook z’n emotie niet onder controle. Dat kan niet. Maar dat verkoopt helaas wel de tickets.”

Dat had je ook met de partijen van Rico tegen Badr Hari, dat werd Marokko tegen Nederland. Maar dat verkoopt wel de tickets, dus de organisaties zijn eigenlijk gebaat bij dit soort incidenten?
“Uiteindelijk niet denk ik. Bij karatewedstrijden of rugby zitten de supporters door elkaar. Het kan ook een kwestie zijn van gewoon opvoeden. Voor het publiek zou het mooi zijn als zij de schoonheid zien van een gevecht. Nu zien ze alleen een soort Jerry Springer Show. Dat is niet helemaal wat het zou moeten zijn.”

Bij de GLORY Grand Prix waren er eindeloze fluitconcerten, vechters werden uitgejoeld. Dat is niet hoe jij de sport graag ziet?
“Natuurlijk niet. Als je in Japan bent, fluit niemand je uit. In Japan zijn ze voor een goed gevecht. Die mensen begrijpen hoe het werkt. Hier in Nederland ben je zo goed als je laatste partij, maar in Japan word je gewaardeerd om wie je bent en wat je doet. Daar hebben ze er respect voor dat jij de ring in stapt. Hier in Nederland is dat er niet. Of in ieder geval minder, laat ik het zo zeggen.”

Japan is het land waar jullie de meeste roem hadden, waar jullie echt op handen gedragen werden. Hoe verklaar je dat?
“Hoe dat komt weet ik niet. Ik denk dat Nederland ook wel echt een vechtsportland is. In ieder geval, op kickboksgebied hebben wij als Nederlanders wel bepaald hoe het eruitziet. In de begintijd drukten we onze stempel op de sport. Wij deden de stoot gevolgd door een low kick, zo simpel als maar kan. “Voetballen is heel simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen,” zei Johan Cruijff. Dat geldt ook voor kickboksen. In principe is dat het, gewoon heel consistent stoot - low kick, gewoon trappen. Je weet dat het geblokt wordt en dat doet zeer, en toch weer trappen. Dat is ook een stukje doorzettingsvermogen. Ik denk wel dat wij Nederlanders dat hebben.”

Peter Aerts woont tegenwoordig in Japan. Is het zo dat als je daar vecht ze een beroep op je doen om te blijven? Dat ze zeggen: Hier heb je een huis, kom hier wonen.
“Nee, mij hebben ze dat nog niet aangeboden. Ik weet ook niet of ik dat zo snel zou accepteren. Peter had al eens aangegeven dat hij met vergunningen, uitbereidingen en plannen voor zijn sportschool tegen een dichte deur aan liep. Op een gegeven moment word je daar flauw van. En als je dan een kans krijgt in Japan, waar de deuren voor je opengaan en waar je gevraagd wordt voor tv-shows, seminars en presentaties en waar je jouw eigen organisatie kan opzetten, dan snap ik dat wel.”

Je hebt al tien jaar je sportschool Fight Game Academy in Zuidlaren. Remy Bonjasky heeft zijn eigen sportschool, maar hij is ook analist bij de tv-shows van GLORY. Zou dat ook iets voor jou zijn?
“Wellicht wel, maar ik hou liever mijn mond en laat mensen hun eigen mening vormen.”

‘Badr komt op en zegt: Ik vecht niet. Daar zakt mijn broek van af. Daarom wil ik ook geen analist zijn’

Want het is speculeren wat ze daar doen, voorspellen?
“Het is alleen maar speculeren en voorspellen. En zelfs toen ik vocht… Ik hou niet van voorspellingen. Ik weet alleen wat ík ga doen. En ik ben alleen verantwoordelijk voor de dingen die ik zelf doe. Dus wat dat aangaat: je kan speculeren wat je wil, het gaat toch altijd anders. Af en toe word ik er wel voor gevraagd hoor. Dan vragen ze: Wat denk je? Maar net als laatst, dat Badr niet vecht, wie had dat nou kunnen verzinnen? Dan zit je daar als analist, heb je een hele analyse gemaakt van hoe het kan gaan, dan komt ie op en zegt ie: Ik vecht niet. Daar zakt mijn broek van af. Daar wil ik me niet aan wagen.”

Is Badr Hari nou reclame voor de sport of juist antireclame?
“In zijn gevechten misschien wel reclame, maar in zijn gedrag vind ik van niet. Hoewel ik ook wel weet dat hij meer is dan dat. Ik denk dat Badr gewoon een aardige gozer is, maar dat ie een management achter zich heeft dat sommige dingen uitvergroot. Zo komt het beeld naar voren dat het een straatschoffie is, een boefje. Je bent afhankelijk van de promotor die jou imago uitvergroot zodat je daar geld aan kan verdienen. Terwijl ik zeg: waardeer iemand gewoon om wat ie doet in de ring, om zijn vechten. Ga kijken wat een vechter ervoor doet en laat, dan wordt het een ander verhaal. Maar dan word je ‘Mr. Nice Guy’ en dat is ook weer niet de bedoeling, want dan komt er niemand kijken.”

Dat is Rico toch een beetje?
“Rico doet zich voor als de ideale schoonzoon.”

Is dat terecht?
“Dat weet ik niet. Ik ken hem niet. Mijn schoonzoon zal het ook niet worden.”

Maar is het goed voor je als vechter als je dat imago hebt?
“Voor de sport is het goed. Ik denk dat het voor hem ook goed is. Maar je moet natuurlijk wel bij jezelf blijven. En dat stukje verliest hij als ie dan zo’n Ben Saddik aanvalt. Dan is dat ideale schoonzoonimago opeens even weg. Ik weet niet of ie zich nou een echte kampioen voelt of niet. Een echte kampioen gaat niet mee in die onzin. Die blijft gewoon kalm. Hopelijk beseft hij wie hij is en gedraagt hij zich daarnaar.”

Had je gewild dat je nu twintig jaar jonger was? Dat je tegen Rico kon vechten?
“Nee hoor, ik heb mijn tijd gehad. Het was ook niet goed voor hem geweest.”

Je bent natuurlijk enorm met je 2,12 meter. Ben je ooit iemand tegengekomen van je eigen lengte in de sport?
“Ja, meerdere malen. Maar ik ben trouwens ‘maar 2,06 meter.”

Overal staat 2,12 meter gek genoeg.
“Overal staat dat, ja. Op een gegeven moment is dat zo gegroeid. En het management vond dat ook wel mooi. Tegenstanders ook. Als ze dan verloren van iemand van 2,12 meter, dan stond dat ook weer goed in hun boekje.”

We weten nu: op genoemde lengtes kun je niet afgaan?
“Nee. Je bent zo lang als het management of de promotor wil dat je bent.”