Saskia's secrets: 'Hoe ik de business in rollebolde'

Ik was 21 jaar. Voelde me onzeker over mezelf, want had tijdens mijn jeugd niks anders gehoord dan ‘dikke mensen kunnen niks en jij bent dik, dus het wordt nooit wat met jou’. Ik ging vaak op date met mannen, maar hoe leuk ik zo’n jongen ook vond, meestal wilde hij na één date niet meer met me afspreken. Dat bevestigde mijn idee: blijkbaar was ik het niet waard.

Na een tijdje begon me wel een patroon op te vallen. De jongens wilden wel allemaal met me naar bed. Blijkbaar was ik dus wel leuk genoeg om mee te neuken. Als ze toch allemaal alleen maar met me naar bed willen, kan ik daar beter geld aan verdienen, bedacht ik. Ik meldde me bij een club in Den Bosch.

Ik schaamde me best wel. Was als de dood herkend te worden, liep met zo’n nepstaart op mijn hoofd. Nu heb ik daar nul moeite mee. Maar toen was dat echt nog een ding voor me. Ik was ook bang dat mijn ouders erachter zouden komen. Die zouden zeker afkeuren wat ik deed. Ik was dus zenuwachtig toen ik in die club begon. De eerste keer dat ik daar seks had met een klant was echt in een soort roes.

Ik meldde me bij een club in Den Bosch. Was als de dood herkend te worden, liep met zo’n nepstaart op mijn hoofd

Ik denk dat het goed ging, anders was ik er niet mee doorgegaan. Maar ik kan me er verder niets meer van herinneren.

De laatste keer seks in die club weet ik nog wel. Er was een Engelse klant die graag wilde dat ik over hem heen zou plassen. Nu is mijn Engels op zich goed, maar het maakte me toch een beetje nerveus dat ik ineens Engels moest praten.

En over iemand heen plassen had ik nooit eerder gedaan. Bovendien was mijn blaas helemaal niet vol. Ik moest veel water drinken van hem, maar ik vind water vies. Daar hebben de vissen in geneukt. Ik ging dus echt mijn grens over door het toch op te drinken voor hem. Maar hoeveel water ik ook nam, het lukte me niet om te plassen. De klant begon me steeds meer te pushen, waardoor het helemaal niet meer lukte. Het is sowieso best lastig, want je moet in een soort hurkstand behoorlijk goed kunnen richten, dat vergt wel enige ervaring, die ik toen totaal nog niet had.

Uiteindelijk moest ik het opgeven en was ik nogal overstuur dat ik zo ver over mijn eigen grenzen was gegaan. Ik trok mijn badjas over mijn lingerie aan en ging huilend naar beneden om me te laten troosten door de eigenaresse van de club. Zij ving me heel warm en begripvol op, tot de klant in kwestie de kamer uit was. Toen ging ze toch tegen me staan schreeuwen! Niet normaal meer hoe ik op mijn flikker kreeg van haar.

Sowieso had ze er een handje van om ons vrouwen te kleineren door telkens te zeggen dat we domme ganzen waren die niks anders konden dan neuken. Maar nu ging ze echt helemaal door het lint. Ik pakte mijn spullen en vertrok. Ik wilde pas terugkomen als ze haar excuses aanbood.

Maar die excuses kwamen nooit, dus ik stapte op. Ik ging werken voor een echtpaar: de man deed de planning en was de chauffeur en zijn vrouw en ik waren de escorts. Op zich best aardige mensen, maar ze pakten het allemaal niet erg slim aan. Dan sprak hij met een klant in Eindhoven af om mij te brengen, en tegelijk moest zijn vrouw dan in Breda zijn. We moesten ook tegelijk opgehaald worden. Je hoeft niet heel veel topografisch inzicht te hebben om te bedenken dat dat dus niet ging lukken. Hij belde mijn klant om te vragen of hij mij niet een uurtje langer wilde boeken, maar de meeste klanten betalen niet graag extra om het probleem van een bureau op te lossen. Deze verder lieve man deed dat ook niet. Heel begrijpelijk.

Het resultaat was dat ik ruim een uur in de kou heb staan wachten tot ik opgehaald werd. Veel kleren had ik niet aan. Escorts lopen nu eenmaal niet in dikke winterjassen. Ik was zo kwaad dat ik direct ontslag genomen heb.

Ik stapte over naar een ander bureau, waar ik bleef tot ik een man ontmoette met wie het serieus werd. Ik wilde hem niet bedriegen en stopte met mijn werk. Na een half jaar vertelde ik hem wel wat voor werk ik gedaan had, maar daar had hij niet veel moeite mee. Het was inmiddels al een tijd geleden en ik zou dit werk toch nooit meer gaan doen. Dacht ik toen. Pas toen mijn huwelijk met hem klapte, ging ik weer terug het vak in. En hoe. Ben er nog elke dag blij mee dat ik dit werk mag doen.

VOLGENDE WEEK: HOE HET ALLEMAAL BEGON (DEEL 2)