Als mensen me vragen wat voor werk ik doe, geef ik altijd eerlijk antwoord. Sterker nog, ik maak er een sport van om zoveel mogelijk mensen over mijn werk te vertellen. Ik vind het zo achterlijk dat er een taboe ligt op escortwerk. Het is gewoon een legaal beroep hoor, we doen er niemand kwaad mee. En hoe meer we erover praten, hoe normaler het wordt. En dat levert meer klanten op. En meer meisjes die gaan geloven dat dit werk misschien ook wel iets voor ze is. En die hebben we nodig.
Soms schrikken mensen wel als ik ze vertel wat ik doe. Ik zei een keer op een verjaardag dat ik zo nog moest werken. “Wat moet je doen dan?” vroeg één van de aanwezigen. “Werk je in de zorg?” “Nee, ik ben escort,” zei ik naar waarheid. Hij draaide zich om en heeft geen woord meer met me gewisseld. Misschien had hij er een oordeel over en vindt hij seks voor geld verwerpelijk. Dat soort mensen heb je ook natuurlijk, maar eerlijk gezegd vind ik dat niet mijn probleem. We leven hier in Nederland en hier is seks tegen betaling gewoon toegestaan. Ik doe er heel veel mensen een plezier mee en ik kan er goed van leven. Moet ik me daar dan voor schamen? Die tijd hebben we echt wel gehad.
Toen ik dit werk net deed, was ik er nog niet zo open over. Ik had bedacht dat ik in de zorg werkte en bij zieke mensen aan het bed zat om bij noodgevallen echte hulp in te schakelen als dat ineens nodig was. Geen idee of zo’n beroep eigenlijk bestaat, maar ik heb het zo vaak verteld dat ik er uiteindelijk zelf in ben geloven.
Toch vond ik het niet kloppen om dit verhaal op te hangen. Mijn werk neemt zo’n groot deel van mijn leven in dat het gek is om dat niet te delen met mensen die belangrijk voor me zijn. Als zij er dan vervolgens moeite mee hebben, passen we misschien gewoon niet zo goed bij elkaar. Anders wordt het natuurlijk als er kinderen bij zijn. Dan ga ik niet zomaar over mijn werk zitten vertellen.
Sommige vrienden doen er niet moeilijk over en laten me hun kroost gewoon uitleggen waar ik mijn geld mee verdien. Maar als ouders het niet willen delen, komt mijn zorgmedewerkersverhaal af en toe nog weleens tevoorschijn. Ik heb ook een vriendin die niet wil dat haar moeder het weet. Ze is 96 en volgens mijn vriendin zou ze er niet mee om kunnen gaan. Ik betwijfel dat, want ook al ben je 96, je weet best dat er mensen zijn die betalen voor seks en dat er dus anderen zijn die hun geld daarmee verdienen. Maar ik respecteer het natuurlijk en vertel het niet.
De meeste mensen reageren gelukkig vrij relaxed als ik over mijn werk vertel. Ja, ze schrikken vaak wel even, omdat ze zo’n antwoord natuurlijk niet verwachten. Blijkbaar verwachten ze bij een escort een ander type. Meer sletterig denk ik, met neplippen en veel make-up. Dat heb ik niet, ik zie er gewoon mooi uit, maar niet overdreven, daar hou ik niet van.
Het fijnste vind ik het eigenlijk als mensen echt nieuwsgierig zijn en vragen stellen. Wat doe je als je een klant helemaal niet leuk of zelfs vies vindt? willen ze vaak weten. Dat vind ik fijn, want dan kan ik over mijn werk vertellen. Liever dat dan dat ze achter mijn rug om kleppen over mij.
En dat gebeurt heus wel. Ik kom vaak genoeg binnen bij feestjes waar mensen vreselijk gaan smiespelen als ze me zien. Zo kinderachtig vind ik dat. Vraag het dan aan mij. Ik heb geen geheimen of zo. Ik denk dat seks voor veel mensen gewoon een ongemakkelijk onderwerp is.
‘Blijkbaar verwachten ze bij een escort een ander type. Meer sletterig denk ik, met neplippen en veel make-up’
En sommige mensen zijn ook gewoon jaloers. Ik verdien behoorlijk veel geld, ga vaak op vakantie en heb mooie spulletjes. Daar hebben mensen dan toch moeite mee, ook al werk ik er hard voor.
“Dat je dat zomaar zegt,” hoor ik ook vaak terug. Maar waarom zou ik het niet zeggen, vraag ik dan. Ik doe toch niks verkeerd? Wat andere mensen over me denken is hun probleem. Ik weet wat ik doe, ik weet wat ik kan en ben tevreden met mezelf. Ik weet dat dat in Nederland ook een taboe is. Hier moet je zeggen dat je niet zo leuk bent en niet zo goed. Maar zo ben ik niet. Ik ben trots op mezelf. Dus. Wat dat betreft had ik beter in Amerika kunnen gaan wonen. Maar daar is prostitutie dan weer illegaal, dus dat is ook onhandig.
VOLGENDE WEEK: EEN KLANT UIT INDIA
- Hans Toonen, Hans Wientjes