Sportcolumn: 'Kom lekker gokken!'

Mario Wisse

Dankzij een nieuwe wet ging op 1 oktober de onlinegokmarkt in Nederland open. Bedrijven met een vergunning mogen sindsdien legaal online gokken aanbieden en reclame maken. Dat hebben we geweten: een stortvloed aan gokreclames, vooral rond voetbalwedstrijden. In de commercialblokken rond Nederland-Noorwegen – toen viel het me voor het eerst op – was zelfs geen koffie- of autocommercial meer te bekennen. Het was één langgerekte smeekbede om digitaal te komen pokeren, blackjacken en rouletten. Afgewisseld met die Koning Totoellende met Wesley Sneijder en reclame voor nationale trots Holland Casino. Ook gokreclames dus.

Je vermoedt het al: er was een periode in mijn leven dat ik meer gokte dan goed voor me was. En dat maakt vast dat ik nu extra pissig ben. Maar zeg nu zelf: reclames voor bier, borrels en sigaretten zijn jaren geleden in de ban gedaan, en we vinden het met terugwerkende kracht van de zotte dat we ooit via aantrekkelijke en stoere modellen en acteurs werden verleid om te zuipen en te paffen.

Maar ondertussen wordt iedere 18-jarige (de leeftijd waarop je online mag gokken) die naar voetbal kijkt chronisch verleid om via een paar eenvoudige handelingen op zijn smartphone geld in te zetten. Ik moest destijds nog de deur uit om mijn slechte gevoel proberen weg te gokken, terwijl de gokker van nu gewoon lekker in zijn nest kan blijven liggen om een paar honderd euro te verspelen.

Wat is het volgende? Tv-reclame voor cocaïne? Als het belangrijkste criterium van de Reclame Code Commissie is dat het product waar reclame voor wordt gemaakt mensen diep in de ellende stort, lijkt het me een goede optie. Crystal meth en GHB zijn ook geschikte kandidaten.

Er zijn ‘keiharde afspraken’ gemaakt met de aanbieders van online gokken, zegt gokminister Sander Dekker. Zijn ministerie gaat ‘stevig handhaven’. Dat zeiden ze vroeger ook, maar noch ik noch iemand van mijn gokkende vrienden is ooit ergens geweigerd.

O ja, de profvoetballersbond VVCS is ondertussen bezig met een app voor voetballers met gokproblemen. Schijnen er heel wat van te zijn. Misschien kan de minister beroemde ervaringsdeskundigen als Dirk Kuijt, Luc Nilis en Patrick Kluivert straks goed gebruiken om de verslaafden die hij nu maakt af te laten kicken. Jij je nog ergens kwaad over gemaakt, Jacobs?

Micha Jacobs

Ik verkeer al zolang ik mij kan herinneren in een staat van lichte boosheid, wat zich meestal uit in dodelijk cynisme en gelukkig niet in de onbegrijpelijke drang om een halve binnenstad te slopen. Bovendien ben ik niet zo verslavingsgevoelig als jij, tenzij er alcohol in het spel is, dus gokreclames vallen mij niet eens op. Maar ik snap volledig wat je zegt, dat de spreekwoordelijke kat op het spek wordt gebonden met gokreclames op tv, maar wat dacht je van de huidige bierreclames? Die zijn toch helemaal niet verbannen? Kijk maar naar de Champions League, met zowel voor, tijdens (reclameborden) als na de wedstrijd reclame voor Heineken. Het WK in Qatar? Mede mogelijk gemaakt door het Amerikaanse Budweiser.

En hoe zit het dan met die Dr. Oetkerreclames voor diepvriespizza’s? Daar slibben je aderen toch van dicht, zo vet als dat die krengen zijn? Vroeger verscheen er nog een tandenborstel in de hoek van de tv als er een reclame van Mars of Snickers voorbijkwam – of van Raider, weet je wel? – omdat tandartsen waarschuwden voor het gebit van kinderen dat helemaal vernacheld werd door die zoete troep. Alsof niemand wist dat je je tanden moest poetsen om geen gaatjes te krijgen. Ik bedoel: van die vertrutting zijn we gelukkig af. Blijkbaar is het nu tijd om de vertrutting op gokreclames los te laten.

Ik ben geen gokker, dus ik kan niet uit ervaring spreken – de eerste en enige keer dat ik in een casino was verloor ik bijna 100 euro in nog geen half uur aan de roulettetafel, dus ik was al genezen voordat ik überhaupt de kans kreeg om verslaafd te raken – maar ik kan mij niet voorstellen dat bij voormalig gokverslaafden het zweet uitbreekt als Wesley Sneijder je vraagt of je een 1’tje of een 2’tje wilt invullen in de Toto.

Ik heb er weleens over nagedacht om elke week zo’n Toto-briefje in te vullen, met een vast bedrag van bijvoorbeeld 100 euro aan het begin van het seizoen waarmee ik het hele seizoen mee moest doen – op is op, er zou niet worden bijgevuld. Ik ben namelijk zo arrogant om te denken dat ik aan het einde van het seizoen die 100 euro minimaal heb verdubbeld, maar ja: dat casino in mijn achterhoofd houdt me tegen. Dat snelle verlies doet mij nog altijd pijn, gelukkig. Ik zou elke beginnend gokverslaafde een soortgelijke slechte ervaring als die van mij gunnen.