Bij de politierechter: 'Vals beschuldigd'

Als je niet beter weet zou je zweren dat het Bas Dost is die daar zit. Schuin van achter bezien heeft de lange, magere Freddy* (22) veel weg van de Nederlandse spits. En net als hij heeft ook Freddy een goeie trap in huis. Een duwtrap, om precies te zijn. Niet te verwarren met een low-kick, zoals het procesverbaal vermeldt.

“Het was zeker geen low-kick,” zegt Freddy.

“Wat is het verschil?” vraagt de rechter.

“Een duwtrap is zeg maar meer een duw,” probeert Freddy. “Een duw van voren. Een low-kick is echt een trap. Van opzij.” Daar wordt de rechter niet veel wijzer van. “Misschien kunt u het even voordoen,” zegt ze.

De demonstratie die volgt, een soort Bas Dost meets Mister Miyagi, is niet erg gebruikelijk in de rechtszaal, maar het werkt wel. Als een kraanvogel staat Freddy naast zijn stoel.

“Oh zo,” zegt de rechter.

De agenten die hem aanhielden kwamen af op een melding van een vechtpartij op straat. Toen ze ter plaatse arriveerden zagen ze Freddy nog net een trap uitdelen. Bij fouillering bleek hij bovendien in het bezit van drie valse 50 eurobiljetten.

“Hoe kwam u daaraan?” vraagt de rechter.

“Ik denk uit de jaszak van die kerel,” zegt Freddy.

Dat denkt het OM ook. Behalve mishandeling leggen ze hem daarom ook de diefstal ten laste van de drie valse bankbiljetten.

Zakje drugs

Een Poolse man sprak Freddy en zijn vriend ’s avonds laat aan met de vraag of ze aan drugs konden komen. Freddy’s vriend kon wel wat regelen, zei hij, waarna hij een telefoontje pleegde, een paar minuten wegbleef, en vervolgens weer verscheen met een zakje drugs.

“Om wat voor drugs ging het?” wil de rechter weten.

“Weet ik niet,” zegt Freddy. “Gewoon, drugs.”

“En vond u dat normaal, dat uw vriend binnen een paar minuten wat drugs regelde om te verkopen?” vraagt de rechter.

“Nee, dat niet nee,” zegt Freddy. “Daar schrok ik wel van.”

Bij de transactie ging het mis. Volgens de Pool heeft hij de drugs nooit gekregen. Zodra hij zijn geld tevoorschijn haalde, sprongen de jongens bovenop hem en beroofden hem. Dat het geld vals was, zou hij niet geweten hebben, zo verklaarde hij na afloop bij de politie. Freddy houdt vol dat de Pool de drugs wel degelijk aanpakte en daarna betaalde met een vals bankbiljet. Toen sloeg de vlam in de pan. In de worsteling die ontstond, probeerde Freddy de drugs terug te pakken. Helaas trok hij onbedoeld niet de drugs uit een van de Pool z’n jaszakken, maar wel drie valse vijftigjes.

En omdat er juridisch gezien bij diefstal altijd sprake moet zijn van opzet, kun je dat dus onmogelijk diefstal noemen.

Zijn vriend zou Freddy’s verhaal kunnen bevestigen, ware het niet dat de politie hem nooit te pakken kreeg en Freddy nog altijd weigert zijn naam te noemen.

Het blijft dus het verhaal van de een tegen dat van de ander. Dat vindt de rechter te weinig voor een veroordeling.

Wat betreft de diefstal van het valse geld gaat Freddy vrijuit. Maar de mishandeling acht ze wel bewezen. Die heeft de politie met eigen ogen gezien. Of het nou een duwtrap was of toch een low-kick; het levert hem een taakstraf op van 80 uur, waarvan de helft voorwaardelijk.

De namen in deze rubriek zijn om privacy-redenen gefingeerd.