Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: 'Kattenkwaad'

Dierenliefde is mooi, maar een hele weg afzetten vanwege één creperende poes strijkt sommige weggebruikers toch behoorlijk tegen de haren in.

Bij de politierechter: 'Kattenkwaad'

Voor iemand die verdacht wordt van een poging tot zware mishandeling zit Jan-Willem* (44) er opvallend ontspannen bij. Zijn stem is kalm, zijn zinnen helder. Hij lijkt alle vertrouwen te hebben in de goede afloop. Niet hij was ‘de verkeershufter’, maar die ander, de man die nota bene beweert het slachtoffer te zijn.

Of, zoals zijn advocaat het verwoordt: “Wie het eerst naar de politie holt, dat is het slachtoffer. Die krijgt gelijk. Zo werkt dat blijkbaar.”

Jan-Willem is met zijn vrouw op pad wanneer de auto voor hem ineens in de remmen gaat. Ook Jan-Willem remt. Er ligt een poes op de weg. Op de andere weghelft. Het beest is aangereden, maar leeft nog. Het ligt te creperen op het asfalt. Omstanders ontfermen zich over het beest.

De man voor hem stapt uit zijn auto. Jan-Willem niet. Hij werpt een blik op de poes. Het is geen fraai gezicht, maar er staan al zoveel mensen omheen dat hij weinig voor het dier denkt te kunnen betekenen. Bovendien is er ruimte genoeg om erlangs te rijden.

Stapvoets stuurt hij om de stilstaande auto heen die voor hem staat, maar dan ineens springt de chauffeur daarvan voor zijn wielen. Hij steekt een hand naar hem uit, ten teken dat hij moet stoppen. Jan-Willem remt, maar de afstand is te kort om de man te ontwijken. Hij raakt hem licht.

De man valt, springt overeind en komt briesend op Jan-Willems auto af. Zijn armen dreigend boven zijn hoofd.

Wanneer hij probeert het portier open te trekken, besluit Jan-Willem gas te geven. Hij heeft geen zin in gedoe. Zijn vrouw is vijf maanden zwanger. “Volgens mij heb ik een heel verstandige beslissing genomen. Als ik was uitgestapt, dan had ik hier wellicht voor heel andere feiten gezeten,” besluit hij zijn versie van het gebeurde.

“Uw lezing wijkt behoorlijk af van die van het slachtoffer,” stelt de rechter vast.

“Ik vertel het gewoon zoals het gebeurd is,” zegt Jan-Willem.

“En ooggetuigen zeggen ook iets anders,” zegt de rechter.

“Ik vertel het gewoon zoals het gebeurd is,” zegt Jan-Willem nogmaals.

“Volgens het slachtoffer liet u dreigend uw koppeling opkomen en reed u hem heel bewust aan,” zegt de rechter.

“Onmogelijk,” zegt Jan-Willem. “Ik heb geen koppeling. Ik heb een automaat.”

“Volgens het slachtoffer belandde hij met een flinke klap op uw motorkap,” zegt de rechter.

“Onmogelijk,” zegt Jan-Willem. “Ik heb nul schade aan mijn auto.”

“Getuigen zagen u daarna met piepende banden optrekken en wegrijden,” zegt de rechter.

“Onmogelijk,” zegt Jan-Willem. “Probeert u het zelf eens. Het is een diesel.”

Hij bijt dapper van zich af, maar de lezing van het slachtoffer wordt ondersteund door meerdere onafhankelijke ooggetuigen. De lezing van Jan-Willem wordt alleen ondersteund door zijn vrouw, maar die kan onmogelijk als onafhankelijk worden beschouwd, betoogt de officier van justitie.

Volgens de rechter is er voor de mishandeling en voor het ‘verlaten plaats ongeval’ voldoende bewijs. Hij legt een boete op van 2000 euro, een bedrag waarvan Jan-Willem spontaan in de lach schiet.

“U heeft twee weken de tijd om in hoger beroep te gaan.” zegt de rechter.

“Nou, daar heb ik geen twee weken voor nodig!” zegt Jan-Willem.

* Alle namen in deze rubriek zijn om privacy-redenen gefingeerd

Misdaad
  • Petra Urban