/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback2.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback1.png")
Book of Spells is een game voor kinderen. Dat blijkt gelijk als je hem in je PS3 stopt. Er wordt duidelijk met kinderen gecommuniceerd. Dui-de-lijk. En op de instructieplaatjes waarop uitgelegd wordt hoe je de camera en controller moet installeren, staan ook kids. Ik had hem dus gelijk opzij kunnen schuiven, dit Harry Potter-spel. Maar het is wel de eerste game die met het Wonderbook werkt, een accessoire waardoor er met augmented reality oftewel toegevoegde realiteit allerlei wonderlijke dingen in je huiskamer gebeuren. Koel. Dus dat ik deze game zit te spelen heeft niks mee te maken met het feit dat de Harry Potter-boeken zowat de enige boeken zijn die ik de afgelopen jaren gelezen heb. En dat ik alle films heb gezien. Welnee, dit is werk. Te vermoeiend werk voor ‘een oudere man’ denkt mijn zoon Siem. Hij zegt: “Ik weet niet of je dat redt hoor pap, want voor deze game moet je heel lang in kleermakerszit op de grond zitten. Pak je wel een kussentje?” Wat een schatje… Maar ik ben niet voor één gat te vangen. Met een beetje toveren krijg ik het voor elkaar om het Wonderbook op een tafeltje te hebben, mijn billen op de zachte bank en alles toch in beeld op de tv. Book of Spells is meer dan 200 jaar geleden geschreven door Miranda Wiggelaar, zo leer ik als eerste. Het is te vinden op de Verboden Afdeling van de bibliotheek van Zweinstein en helpt gevorderde leerlingen op weg om een ervaren tovenaar te worden. Dus open ik dat blauwwitte boek dat op de tv ineens een heel ander boek lijkt, waar mijn move controller een toverstok is geworden. Koel. Ik leer spreuken als Incendio, Wingardium Leviosa en Expelliarmus en laat dingen zweven of opengaan en laat water uit mijn toverstok spuiten, tegen het scherm van de tv aan. Als er een put op de pagina van mijn toverboek verschijnt, hou ik het boek schuin en kan ik daardoor ín de put kijken. Ook koel. Ik vermaak me kostelijk, net als met de Harry Potter-boeken en -films. Maar het spreukenboek is wel een lesboek. En school is niet altijd even leuk. Iedere les verloopt bijvoorbeeld redelijk hetzelfde, alleen de oefenstof verschilt. En dat maakt zelfs toverles uiteindelijk een beetje saai. Reacties? games@panorama.nl
