Tom Dumoulin op nummer 1 in de Echte Mannen Top 100

Hij kwam, hij scheet en hij overwon: zelden heeft er zo’n luchtje gezeten aan de lijstaanvoerder van Panorama’s Echte Mannen Top 100. Maar wat maakt het uit? Eerste Nederlander die de Giro d’Italia wint (met diarree!), tweevoudig wereldkampioen op het WK wielrennen in het Noorse Bergen: vorig jaar nog op nummer 20 in onze lijst, maar dit jaar is onze loodzware Echte Mannen Trofee natuurlijk voor...

Deventer, in een hotel langs de A1. Terwijl de allernieuwste race etsen van Team Sunweb af en aan worden gesleept – zojuist werd het materiaal van volgend jaar gepresenteerd – loopt Tom Dumoulin onverstoorbaar door de lobby. Dat we überhaupt een afspraak met hem hebben, is een wonder op zich. Tom is in de afgelopen twee jaar uitgegroeid tot een van de meest populaire sportmensen van Nederland, maar dit jaar is hij ook de nitief toegetreden tot de mondiale wielerelite. Zeker na zijn eindzege in de Giro d’Italia wil iedereen opeens iets van hem. Aan die nieuwe status moet hij nog erg wennen, zal hij zometeen zeggen. Tom houdt namelijk van etsen, niet van alle aandacht die daarbij komt kijken. Vandaag geeft hij zeker tien interviews. Het Jeugdjournaal bijt het spits af, daarna wordt er een promo opgenomen voor de verkiezing van de Sportman van het Jaar, een titel waar Tom, uiteraard, ook voor genomineerd is.

Wij zijn de laatsten in de rij, na een paar vertegenwoordigers van de Britse en de Belgische media. “Goed dat jullie het beste voor het laatst hebben bewaard,” zeggen we tegen de perswoordvoerder.

Echte kerels, dus ook winnaars van Panorama’s Echte Mannen Top 100, doen wat ze moeten doen. Tom doet dat op een fiets. En soms ernaast. In mei van dit jaar zit half Nederland voor de tv naar de Giro d’Italia te kijken. Dat is voor het eerst overigens. Nou ja, op vorig jaar na dan als Steven Kruijswijk twee dagen voor het einde in leidende positie tegen een sneeuwwand rijdt. Het grote publiek kijkt, afgezien van de voorjaarsklassiekers, alleen in juli naar wielrennen, naar de Tour de France, met zijn mooie kastelen en zijn prachtige rivieren. Echte wielerliefhebbers kunnen die toeristische beelden met die mooie caravanplekken gestolen worden. Zij willen koers zien, een harde koers, met loodzware aankomsten bergop en duizelingwekkende afdalingen. Mooi hoeven die niet te zijn, wel heroïsch. Meer nog dan in Frankrijk vind je in Italië wegen waarop kampioenen worden geboren. In de Giro d’Italia in plaats van in de Tour de France. Die Tour werd twee keer door een Nederlander gewonnen (Jan Janssen en Joop Zoetemelk), die Giro vóór dit jaar nog nooit.

Bijna gaat het ook dit jaar mis. Op weg naar de Umbrail-pas, we schrijven etappe 16, voelt Tom zich allesbehalve fris. Zijn benen zijn sterk, maar zijn darmen niet. Te veel gelletjes gegeten, te veel suikers in zijn lijf.

Aan de voet van de beklimming zijn de buikkrampen te heftig. Voor het oog van iedereen die van wielrennen houdt zet Tom, op dat moment rijdend in de roze leiderstrui, zijn ets tegen een verkeersbord, laat zijn broek zakken en leegt zijn halve lichaam in de berm. Hij kan niet anders. Voor de tv zit iedereen juist met samengeknepen billen te kijken. Wat doet ie nou? Rij eens door! Het kost hem twee minuten van zijn voorsprong in het algemeen klassement. “Behoorlijk shit,” zegt hij na afloop van die etappe tegen de NOS.

Het kost hem uiteindelijk niet de eindzege in Milaan. Met zijn tijdrit als machtigste wapen rijdt hij al zijn concurrenten alsnog aan gort op de laatste dag van de Giro. Die zondag, die geweldige dag voor het Nederlandse wielrennen, heeft inmiddels een apart hoofdstuk gekregen in de geschiedenisboeken.

 “Sorry,” zegt hij. “Mag ik even naar het toilet?”

Tom Dumoulin uit Maastricht, tijdritspecialist die opeens ook grote wielerrondes kan winnen, wie had dat een paar jaar geleden gedacht?

We zijn aan de beurt om onze Echte Mannen Trofee te overhandigen. Tom geeft ons een hand, maar hij verontschuldigt zich meteen. “Sorry,” zegt hij. “Mag ik even naar het toilet?”

Het is onbedoeld grappig, en bijzonder toepasselijk bovendien, maar dat heeft hij waarschijnlijk zelf ook in de gaten. 

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele interview met Tom Dumoulin lezen en onze top 100 echte mannen zien? Bestel Panorama dan hier, of lees het in Blendle.