Metro Exodus: zo had Fallout moeten zijn (REVIEW)

Metro

Voor wie de Metro-serie niet kent, volgt hier een korte uitleg. Tijdens een nucleaire oorlog duiken duizenden mensen onder in het Metro-stelsel van Moskou. Zij denken dat ze de enige overlevenden zijn, aangezien er buiten alleen maar mutanten rondlopen. Artyom geloofde dat niet en ging regelmatig naar de oppervlakte om radiosignalen op te vangen van mogelijk andere mensen. Meestal liep dat op niets uit. In Metro Exodus loopt het echter allemaal anders.

Roadtrip

Voor het eerst ga je in Metro Exodus de buitenwereld verkennen en verlaat je de tunnels die de eerste twee delen het toneel waren. Al snel zie je dat de oorlog zijn sporen heeft nagelaten. Je komt dan ook veel gemuteerde wezens tegen en groepen mensen die de oorlog op hun eigen manier hebben ‘verwerkt’. Je zult dan ook veel bijzondere karakters tegen komen terwijl je met een oude locomotief Rusland doordendert. 

Tijdens deze roadtrip moet je verschillende missies volbrengen om verder te komen. De game heeft verschillende levels waarbij elke zich afspeelt in een andere omgeving. Je zou het een open wereld kunnen noemen die in verschillende delen is opgesplitst. 

Bijzondere wereld

Door een post-apocolyptische game trek je natuurlijk al gelijk de vergelijking met Fallout. Hoewel Metro minder RPG is, probeer je bij beide het landschap te verkennen. Hoewel de voice-acting bij Metro misschien niet het beste is, maakt de gameplay het meer dan goed. Om de paar meter is er wel een wezen dat je leven probeert zuur te maken. Juist door het verkennen van de wereld kun je weer nieuwe updates voor je wapens vinden waardoor je nog beter kunt spelen zoals jij het wil.

De game is onbedoeld ook actueel door de politieke ontwikkelingen die nu gaande zijn met het opzeggen van het atoomwapenverdrag. Zo zou een wereld er kunnen uitzien na een atoomoorlog. Natuurlijk zijn uit de klauwen gewassen goudvissen het andere uiterste, maar het landschap en chaos in de wereld zou zo kunnen gebeuren.

Ook qua graphics is niet te klagen, want de wereld is prachtig in beeld gebracht. De gameplay zuigt je zo in het spel dat je meeleeft met je karakter. Door een beperkt aantal kogels, moet je continu nadenken wat de beste volgende stap is, want voor je het weet sta je zonder munitie tegen hordes mutanten.

Ongepolijst

Metro Exodus is misschien niet zo groot aangekondigd als Fallout en speelt niet zo soepel als een Call of Duty, maar de game is echter zeer vermakelijk. Metro is gewoon de rouwe ongepolijste game wat je er van verwacht. Het houdt je uren zoet want de controller is tijdens het spelen maar moeilijk weg te leggen. De game is dan ook een absolute musthave.