Nederlandse wandelfilm Camino werd wereldwijd omarmd

"Ik heb mijn hele leven in de media gewerkt", vertelt De Vries, die onder meer editor was voor Villa Felderhof en de programma's van Koot & Bie. "Ik wilde vooral voor mijzelf vastleggen wat er precies met mijn state of mind gebeurde tijdens het lopen." Het was nooit zijn plan om de beelden te bewerken tot speelfilm; hij draaide de beelden voor zichzelf op zijn iPhone en met GoPro. Maar een half jaar na het voltooien van de tocht drongen vrienden en bekenden er toch op aan meer met de unieke content te doen.

"Ik zag ook niet meer per se mijzelf", legt de filmmaker uit. "Maar meer een willekeurige wandelaar die een beetje nerveus probeert zich naar zijn beste eer en geweten van a naar b te verplaatsen. In het begin probeer ik nog met allerlei superlatieven het landschap te omschrijven. Maar naarmate de weken vorderen, raak ik steeds verder in mijzelf gekeerd; ik durf de ervaring de overhand te laten nemen. Ik word onderdeel van het decor."

IDFA

In eerste instantie leken geen omroepen of distributeurs mee te gaan in het plan om de film uit te brengen. Maar uiteindelijk durfde distributeur Periscope het aan; Camino werd spontaan geselecteerd voor het IDFA, een van de meest prestigieuze documentairepodia ter wereld. In de Nederlandse bioscopen trok Camino meer dan 10.000 bezoekers, voor een documentaire een prima prestatie, en dat werd bekroond met een Kristallen Film.

De Vries heeft inmiddels op festivals in diverse landen Q&A's gedaan bij de vertoning van de film. "Wat mensen zo waarderen is juist dat de film zo'n ongepolijste vorm heeft", merkt hij. "De film wordt vooral omarmd door mensen die niet tot het kritische cinefiele publiek behoren. Je kan het publiek in twee groepen verdelen: mensen die veel wandelen en die zich herkennen in de gevoelens en emoties. En mensen die veel willen gaan wandelen en die hopen hetzelfde gevoel te gaan ervaren en raken enorm gemotiveerd door de beelden."