/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fpanorama%2Fpanorama%2Fuploads%2F2020%2F02-februari%2Fhh-105018014_1.jpg "Renee van Laarhovens 'dikke trol'-blunder is geen eenzaam incident")
Anonieme toetsenbordridder
Belangrijke disclaimer: dit artikel is niet geschreven om Renee van Laarhoven de grond in te boren. Renee van Laarhoven heeft vooral iets heel doms gedaan, zoals we allemaal wel eens wat doms doen. Niemand is roomser dan de Paus. Dit artikel is wél geschreven om aan te tonen dat wat Renee van Laarhoven nu in de bips heeft gebeten, onderdeel is van een vrij diepgeworteld online probleem: het bestaan van de anonieme toetsenbordridder.
'Dikke trol'
Voor wie het gemist heeft: hockeyster Renee van Laarhoven heeft zichzelf afgelopen week flink in de voet geschoten. Ze heeft een fan van haar vriend uitgemaakt voor 'dikke trol'. De desbetreffende vriend, Sander de Wijn, speelde met de Nederlandse hockeymannen een wedstrijd tegen Argentinië. Tijdens die wedstrijd stond er een Argentijnse vrouwelijke fan naast het veld met een bord 'Sander, I want your shirt'. Van Laarhoven stuurde een foto van de vrouw, genaamd Carolina Pacheco, naar haar vriend met als bericht: 'HAHAHA dikke trol. Was leuker als een skinny argentijns wijf dit had.' Alleen stuurde ze dat bericht niet naar haar vriend, maar naar Pacheco zelf. Auw.
Het had met een sisser af kunnen lopen, ware het niet dat Pacheco het kwetsende bericht door Google Translate haalde en de vertaling op Twitter zette. Dat leverde een storm aan verontwaardigde reacties op, waaronder van een aantal andere hockeyers. Ook de Nederlandse Hockeybond schreef in een tweet dat zij zich 'distantiëren' van het bericht van Van Laarhoven. Iets wat her en der als een wat gematigde reactie wordt gezien.
That player is part of your team people. You can’t “distant” yourself from him. And the worst part is that he doesn’t even regret the comment, just that it went public. Teach your players some values and manners.
— Ani (@AniBarteik) February 17, 2020
(Soort van) excuses
Sander de Wijn, de vriend van Van Laarhoven, verontschuldigde zich op Instagram voor de woorden van zijn vriendin. De exacte bewoording: "Het was nooit bedoeld als openbaar bericht, maar wel als privébericht voor mij. Verwijder alsjeblieft dit bericht, want dit was nooit haar intentie. Bovendien beschadigt dit mijn vriendin en mijzelf. Nogmaals bedankt en mijn excuses. Ik discrimineer nooit en respecteer iedereen die van deze sport houdt.’’
Het grotere probleem
En in die woorden zit hem nou net de crux: 'het was nooit bedoeld als openbaar bericht'. Dat. Precies daar gaat het fout. Want volgens mij ligt het probleem in deze zaak niet in het feit dat het als privébericht bedoeld was. Volgens mij ligt het probleem in de vraag: waarom überhaupt deze hatelijke opmerking maken? Is het onzekerheid, vanwege het feit dat er altijd vrouwelijke fans om je bekende man heen hangen? Begrijpelijk, maar iemand anders naar beneden halen maakt jou niet automatisch beter. Eerder het tegenovergestelde.
Anoniem je gal spuien
Wat Renee's beweegreden was weten we niet. Misschien een rotdag. Who knows. En laten we ook niet doen alsof ze een moord heeft gepleegd. Maar misschien is het wel een aanleiding om eens te kijken naar ons eigen online gedrag. Het internet staat namelijk vól met het soort opmerkingen dat Renee stuurde. Het is geen zeldzaam incident, verre van zelfs. En waar Renee haar woorden per ongeluk online zette, zijn er veel, véél meer mensen die doelbewust aan online haatzaaien doen. Op Instagram en Facebook struikel je over de anonieme toetsenbordridders die vanachter de veiligheid van hun beeldscherm de één na de andere belediging online slingeren. Met als doel: anderen kapotmaken. Zichzelf beter voelen door anderen neer te halen. Waarom? Zo werkt het namelijk niet. Je beter voelen dan een ander betekent niet dat je beter bent. Wederom: juist het tegenovergestelde.
#doeslief
Praat dit Renee's actie goed? Nee, absoluut niet. Dat waren geen fraaie woorden, en bovendien totaal onnodig. Maar moeten we Renee nu als zondebok afschieten voor iets waar het gros van het internet zich op dagelijkse basis schuldig aan maakt? Nee, dat ook niet. Want laten we eerlijk zijn: daar doen we allemaal wel eens aan mee. Kijk maar eens naar de instapagina van iedere BN'er die misschien een paar kilo is aangekomen. Die comments zijn niet mals. De reden dat ik dit specifieke voorval aanhaal is dat het probleem niet zozeer zit in het privé versus openbaar sturen van lelijke woorden, anoniem of met naam en toenaam. Het probleem is dat deze lelijke woorden nog steeds hun weg naar buiten vinden. We houden met z'n allen een online cultuur in stand waarin het oké is om anderen af te zeiken omdat ze in jóuw ogen niet voldoen aan jóuw standaarden. Dus, hoe lossen we dat op? Dát verlossende antwoord heb ik helaas niet (was het maar zo'n feest) maar ik zou wel een paar kleine suggesties willen doen:
Let's make internet great again
Ten eerste: laten we onze pek en veren thuislaten. Iemand bewust maken van zijn of haar kwetsende gedrag lijkt me niet meer dan logisch, maar mensen voor de rest van hun leven aan de schandpaal nagelen gaat een beetje ver. Ook bij Renee. Dan zijn we namelijk met z'n allen geen haar beter, en bovendien: zij die zonder zonde zijn werpe de eerste steen. Ja, toch?
Twee: wat kunnen we zélf verbeteren? Als ik op het punt sta iets lelijks over iemand te zeggen, vraag ik mezelf af: waarom? Ga ik me er beter door voelen? Zou ik het diegene ook recht in het gezicht zeggen? Vaak is het antwoord 'nee'. Oh, en een kleine tip aan grappenmakers: zolang je geen Peter Pannekoek heet, word je niet betaald om een ander te roasten. Met een reden: Peter Pannekoek is namelijk wél grappig. Ik vind mezelf hilarisch, maar die mening deelt niet iedereen. Pas. Er. Mee. Op. Ik spreek uit ervaring.
Drie: laten we ons wat meer in anderen verplaatsen. Erger jij je kapot aan de trage kassamedewerker? Misschien is diegene aan het revalideren. Post je buurmeisje 300 selfies per dag? Misschien is ze enorm onzeker. Is iemand in je omgeving flink aangekomen? Waarschijnlijk baalt diegene daar zelf al wel genoeg van. Een mening hébben mag altijd (graag zelfs), maar je hóeft hem niet altijd te geven. Soms gaat het stokoude gezegde van je oma nog steeds op: als je niks aardigs kan zeggen, hou dan gewoon even je mond.