Drank, drugs en worteltaart

Een luis in de pels van het literatuurwereldje en de vrees van veel politici in zijn thuisland de Verenigde Staten. Vooral in het vak een legende. Zijn beste werken, voor op uw leeslijst.

Aan het begin van de jaren negentig trekt journaliste E. Jean Carroll een tijdje op met één van de meest notoire figuren in het Amerikaanse literaire landschap: Hunter S. Thompson. Ze pent een biografie over de markante schrijver. Om haar lijdend onderwerp volledig te doorgronden, is het van belang naar zijn ranch in de Amerikaanse staat Colorado af te reizen en zijn dagelijkse routine te begrijpen, te ondergaan.

Vooral dat laatste blijkt echter wat problematisch. Hunters dagen zijn namelijk totaal krankzinnig. Hij staat om drie uur ’s middags op en brengt de namiddag door met koffie, cocaïne, een fles Chivas Regal-whisky, sigaretten van Dunhill, een glaasje jus d’orange en de ochtendkranten. Soms vindt ie ook nog eventjes tijd om op z’n landgoed het magazijn van één van zijn vele geweren te legen. Om zes uur breekt de tijd aan voor wat jointjes. Dit om de scherpe randjes af te vlakken. Rond een uur of zeven gaat Thompson de deur uit en bezoekt hij een buurtkroeg. Lunch. Heineken, twee Margarita’s, koolsla, twee porties gefrituurde uienringen, worteltaart, ijs, bean fritter (bonen in deeg, gefrituurd), nog een flesje Hollands pils en een lijntje coke. Hierna gaat Hunter weer op huis aan.

De terugreis is niet compleet zonder een glas gevuld met schaafijs en drie of vier fikse scheuten Chivas Regal. Om negen uur begint de schrijver naar eigen zeggen ‘op serieuze wijze’ coke te snuiven. Een uur later is het tijd voor zijn grote liefde acid, oftewel lsd. Na een korte trip zet Thompson rond 11 uur de landing in met kruidenlikeur Chartreuse, meer cocaïne en een jointje of twee. Dit houdt aan tot middernacht. Als de nieuwe dag aanbreekt, is de auteur eindelijk klaar om achter zijn typemachine te kruipen. Hij schrijft van 12 uur ’s nachts tot 6 uur ’s morgens. Uiteraard doet hij dat niet nuchter. Chartreuse, cocaïne, marihuana, Chivas Regal, koffie, Heineken, sigaretten en gin helpen hem de nacht door. Hunter vergeet z’n vitaminen niet: tijdens het schrijven neemt hij ook een grapefruit en een paar glazen jus d’orange tot zich. Om de juiste werkomgeving te creëren, zullen velen wellicht een muziekje opzetten. Thompson niet. Hij draait pornofilms op de achtergrond. Zonder onderbreking – dat is belangrijk. Als de klok zes uur slaat, houdt de schrijver het voor gezien en verkast hij naar de jacuzzi. Daar geniet hij van zijn avondeten (volgt u het nog?): chocolade van Dove en pasta. Bij voorkeur Fettuccine Alfredo. Rond acht uur ’s morgens is het dan eindelijk tijd om op één oor te gaan.

Nu vraagt u zich misschien af wat een persoon die een dergelijke routine hanteert in godsnaam op papier weet te zetten. Dat zullen wij u, aan de hand van Hunters meest onmisbare titels, vertellen.

Lees het in Panorama

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele artikel lezen over Hunter S. Thompson? Bestel de neiuwe Panorama dan HIER, of haal 'm in de winkel±