/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback2.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback1.png")
Het goede van een film kan zijn dat het licht schijnt op iets waar je nog nooit eerder bij hebt stil gestaan. Neem nu het begrip 'seriemoordenaar'. Het is zo'n woord dat lekker bekt, en het betreft een fenomeen dat al jaren voorkomt in films. Het knappe van de makers van de Netflix-televisieserie Mindhunter is dat ze het begrip ontleden tot op het bot, en zo vertellen over de ontstaansgeschiedenis van dit type misdadiger. Daarmee is dit absoluut de 'crime-serie' van het jaar gewoden.
True Crime
Mindhunter vertelt het verhaal van twee rechercheurs werkzaam voor de Behavioral Science Unit van de Amerikaanse opsporingsinstantie FBI en is gebaseerd op het non fictieboek Mind Hunter: Inside the FBI’s Elite Serial Crime Unit. De personages die worden uitgebeeld door Hollywoodacteurs Jonathan Groff (een sekssymbool 'in de maak') en Holt McCallany zijn gebaseerd op rechercheurs John E. Douglas en Robert K. Ressler. Deze laatste twee interviewden gedurende de jaren zeventig en tachtig tientallen meervoudige moordenaars; en stelden aan de hand van hun bevindingen een profiel op van het soort misdadigers dat de maatschappij zoveel angst in boezemt.
@backlink(167495)
Studentes
Het zijn de 'gloriejaren' van de Amerikaanse seriemoordenaar. In de serie komt een groot aantal van dit type misdadigers aan bod dat werkelijk heeft gemoord en later in de gevangenis is beland. Neem de zwaarlijvige Edmund Kemper, die meerdere liftende vrouwelijke studentes heeft opgepikt en heeft gedood. Na trouwens ook zijn moeder te hebben omgebracht. Voortreffelijk gespeeld door Cameron Britton, die hem neerzet als een babbelzieke gast waarmee je echt wel een broodje kunt gaan eten - maar niet heus! Of neem Richard Speck, die een hele vleugel vrouwelijke verpleegsters doodde, gewoon omdat het kón, zeg maar. Een speciaal hoogtepuntje wordt er in de serie ook ingelast voor Jerry Brudos, die vrouwen vermoordde en zich daarna begon te masturberen bij hun lijken; vaak gekleed in een damesjurk en op hoge hakken.
Voortreffelijk gespeeld door Cameron Britton, die hem neerzet als een babbelzieke gast waarmee je echt wel een broodje kunt gaan eten - maar niet heus.
Geest
De tiendelige Netflix-serie kwam dit jaar uit en werd geregisseerd door thrilleregisseur bij uitstek: David Fincher. Die kennen we natuurlijk van topfilms als Seven, Fightclub, The Social network, Gone girl en Zodiac. Met deze serie keert hij terug naar een thema dat hij met name in zijn eerste Hollywoodfilms behandelde. Ook in Seven en Zodiac zagen we de moeizame pogingen van rechercheurs om de geest van psychopatische moordenaars te verkennen. Deze serie geeft die oude films als het ware een stel hersens mee.
Waanzin
Bloederig wordt het nergens, tergend spannend is deze serie wel. Voornamelijk als je als kijker merkt dat de twee rechercheurs de waanzin van hun studieobject nauwelijks nog de baas kunnen. Een tweede reeks afleveringen zou alweer op stapel zijn. Onze voorspelling luidt dat dit van de twee acteurs Jonathan Groff en Holt McCallany supersterren gaat maken.