Roy Donders: 'Na mijn coming-out had ik opeens een coming-in!'

Je biografie heet Gewoon Royke, maar niks aan jouw leven is toch ‘gewoon’?
“Niet? Totdat ik dit boek maakte, dacht ik dat mijn leven helemaal niet zo boeiend was. Dat ik gewoon Royke uit Broekhoven ben (de Tilburgse volkswijk waar Roy opgroeide en nog steeds woont, red.), een heel normale jongen die positief in het leven staat, maar ook een hoop heeft meegemaakt, dat wel. Ik ben pas 33, maar als je het boek leest, denk je dat ik een jaar of vijftig ben, zoveel is er gebeurd. En dan heb ik niet eens alles verteld, want ik ben de helft alweer vergeten.”

Hoe kan dat?
“De afgelopen tien jaar waren echt niet normaal. Tijd om te beseffen wat er is allemaal is gebeurd, heb ik nooit gehad. Toen ik in 2013 mijn eigen realityserie kreeg, had ik geen idee hoe populair ik zou worden. Ik spoot vooral een gat in de ozonlaag door de harde krullen die ik maakte in de kapsalon in mijn schuur en had samen met Rian, mijn zus, een bloeiende handel in huispakken en andere kleding. Die verkochten we in eerste instantie ‘vanuit de kofferbak’ en op kledingparty’s op campings en woonwagenkampen, maar al snel kregen we een eigen winkel. Die werd door de serie zó populair dat we ons geluk niet op konden. Al helemaal niet toen we een deal sloten met supermarktketen Jumbo met wie we in 2014 een ‘juichpak’ maakten voor het WK voetbal in Brazilië. Daar werden er uiteindelijk meer dan 250.000 van verkocht, echt compleet gestoord. Maar daar stond ik toen helemaal niet bij stil: ik was eigenlijk alleen maar bezig met de volgende inkoop.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Zelfs Mick Jagger wist wie je was.
“Da’s ook zoiets, ja. The Rolling Stones speelden datzelfde jaar op Pinkpop toen Jagger blijkbaar in het Nederlands aan zijn gitarist Ron Wood vroeg: Wie is je kapper? Roy Thunders? Mijn telefoon ontplofte daarna! Volgens mij was mijn vader nog het meest trots. Heb je dat op Shownieuws gezien? riep hij aan de telefoon. Mick Jagger heeft jou genoemd op het podium! Ik had werkelijk geen idee wie dat was.”

Je was zelf natuurlijk de allergrootste popster!
“Zo voelde ik mij absoluut niet, eerder het tegenovergestelde, al had ik natuurlijk ook zo mijn uitspattingen. Toen mijn neefje Mika de communie deed, regelde ik een helikopter waarmee hij naar de feestlocatie werd gevlogen. En als ik op stap ging, was ik altijd 2000 euro lichter, omdat ik de hele kroeg trakteerde op shotjes en andere gekkigheid. Achteraf kun je je afvragen of ik daar echt gelukkig van werd. Ik had ooit zelfs een Mercedes met tijgerprint die meer dan een ton kostte, maar wat moet je daar eigenlijk mee? Om ’m aan je ouders, je zus en je vrienden te laten zien? Die zeggen een keer o, wat mooi! en dan is dat moment ook weer voorbij. Waarom zou je daar dan elk jaar zoveel geld aan uitgeven terwijl je er veel leukere dingen mee kunt doen?”

Als je dat tien jaar geleden allemaal had geweten...
Lacht: “...dan had ik nu waarschijnlijk miljoenen op de bank gehad. Nu niet.”

‘Mijn vader riep door de telefoon: ‘Heb je dat op Shownieuws gezien? Mick Jagger heeft jou genoemd op het podium!’ Ik had werkelijk geen idee wie dat was’

Dat klinkt inderdaad niet als het leven van een popster.
“Ik zag ooit een documentaire over Michael Jackson, over wat hij allemaal had meegemaakt in zijn hoogtijdagen. Ik begreep precies wat hij bedoelde. Als ik ergens kwam, tikten duizenden mensen op mijn auto. Er stopten touringcars voor mijn deur, vol met mensen die een glimp van me wilden opvangen. Het was hartstikke goed voor mijn handel en voor mijn bekendheid, maar de keerzijde was dat ik mij steeds ongelukkiger ging voelen. Ik durfde niet meer de straat op, ging niet meer naar de bioscoop of naar verjaardagen en sloot mezelf het liefst op in mijn eigen huis, met de rolluiken dicht. Voor de handel is dat ook niet goed. Toen de serie stopte, maakte ik de fout om met mijn winkel uit Broekhoven te gaan om mooiere en vooral duurdere spullen in het centrum van Tilburg te verkopen. Maar daar zat mijn publiek niet op te wachten. Op een gegeven moment gingen de zaken zo slecht dat ik mij failliet moest laten verklaren.”

Grootheidswaanzin?
“Dat is het niet, want hoe harder ik val, hoe sneller ik weer opsta. Zo positief ben ik wel. Maar op dat moment even niet. Er gebeurde opeens te veel in te korte tijd. Ik ging niet alleen failliet, maar ook mijn oma stierf, twee maanden later mijn opa en mijn relatie ging uit. Je kunt je voorstellen dat je dan helemaal nergens zin meer in hebt, behalve in feesten, drinken en drugs. Zo waren er genoeg weekenden waarin de ene na de andere fles lachgas erdoorheen ging, om maar wat te noemen. En ik lag dus veel in bed om bij te komen van al dat gefeest. Ik kan me nog herinneren dat Rian hier ’s middags voor de deur stond terwijl ik nog met een kater in bed lag. En niet alleen Rian stond voor de deur: ook een hele bus vol Rotterdamse huisvrouwen. Of ik even een stukje wilde meerijden. Natuurlijk wilde ik dat niet, ik was zo depressief als de pest, maar Rian zag er wel goeie handel in, zei ze. Even gezellig doen en je hebt zo weer een paar huispakken verkocht. Zo dachten wij in die tijd, hoe slecht je je ook voelde. Dus ik raapte mezelf bij elkaar, ging met een gemaakte glimlach de bus in, dronk een paar glazen champagne, deed mijn kunstje en ging vervolgens weer naar huis. Toen brak ik compleet. Ik zei tegen Rian: Dit doe ik nooit meer.”

En vervolgens rook iedereen bloed.
“Zo gaat dat in Nederland: op het ene moment ben je de koning, maar voor je het weet, word je ook weer uitgekotst door iedereen. Maar ik ben eigenlijk niet anders gewend. Er is altijd iets in mij dat zegt dat het nooit goed genoeg is, dat het altijd beter kan. Ik ben heel perfectionistisch, óók als zanger. Dat vergeten mensen weleens, dat ik vooral ook zanger ben. Ik heb nog steeds zo’n tachtig tot honderd optredens per jaar.”

Story-hoofdredacteur Guido den Aantrekker zei ooit dat je geen zanger bent, maar ‘een reality-fenomeen dat een belediging is voor artiesten die al dertig jaar aan de weg timmeren’.
“Maar ik timmer ook al twintig jaar aan de weg als artiest! Sterker nog, ik ben ooit gevraagd voor Beste zangers. Dat is het enige waar ik spijt van heb, dat ik daar nee tegen zei. Omdat mij dat vlak voor mijn eigen serie werd gevraagd. Hoe anders had het allemaal kunnen lopen. Misschien had ik mij dan wél als zanger op de kaart gezet, weet jij veel.”

Wat doet dat met je als iemand je in twijfel trekt?
“Op dat moment raakte mij dat tot in het diepste van mijn ziel, nu niet meer. Als je uit een volkswijk uit Broekhoven komt, dan leer je hoe je van je af moet bijten en dat je je niks moet laten zeggen, door niemand. Dat is mij met de paplepel ingegoten. Mijn moeder Nel komt uit een beruchte boevenfamilie, zeg maar de Tilburgse Peaky Blinders. Die hadden vooral vóór de oorlog nogal wat op hun kerfstok. Mijn opa, dat was ook zo’n boefje. Net als half Broekhoven had ik ook voor de makkelijke weg kunnen kiezen – een beetje wiet verkopen, een pilletje misschien, hier en daar een inbraakje – maar dat pad ben ik nooit opgegaan. Ik heb altijd hard gewerkt voor mijn geld en mijn dromen nagejaagd. Dat doe ik nog steeds.”

Het braafste jongetje van de klas?
Lacht: “Dat sowieso, maar ik heb van jongs af aan al een enorme bewijsdrang. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat ik vroeger ontzettend ben gepest. Daar heeft niemand ooit van geweten, ook mijn ouders niet. Daar kwamen ze pas achter toen ze mijn boek lazen. Ik ben altijd een binnenvetter geweest, nog steeds wel. Emoties hou ik eerst voor mezelf voordat ik die met een ander deel. Zo hield ik ook voor mezelf dat ik op de basisschool ontelbare keren voor ‘dikke homo’ ben uitgescholden, alleen maar omdat ik zachtaardig en ‘anders’ was. En dat liet ik allemaal maar gebeuren, terwijl ik zelf niet eens wist op wie ik viel. Ik bedoel: ik was nog een kind, ik was daar helemaal niet mee bezig. Maar als er honderd keer tegen je wordt gezegd dat je een homo bent, dan is de keuze blijkbaar al voor je gemaakt. En voor je het weet, ga je ook daarin geloven. Ik blokte meisjes uit mijn gevoelsleven en werd inderdaad verliefd op mannen, totdat ik er een paar jaar geleden achter kwam dat het misschien heel anders is.”

Opeens werd je verliefd op een vrouw.
“Op Michelle ja, dat gebeurde tijdens een artiestenreis naar Rhodos. Dat was, eh...”

Opeens werd je verliefd op een vrouw.
“Op Michelle ja, dat gebeurde tijdens een artiestenreis naar Rhodos. Dat was, eh...”

Apart?
“Nogal. Het overkwam mij gewoon. En háár ook vooral. Ook zij wist niet beter dan dat ik op mannen viel, dus ook voor haar sloeg het in als een bom.”

Niet alleen voor haar: voor heel Nederland!
“Dat kan ik mij goed voorstellen, het is ook ontzettend raar. Maar ze maakte iets in mij los wat ik niet eerder bij iemand heb gevoeld. Ik bedoel: ik had vroeger weleens vaker dingen met meisjes gedaan, maar op de een of andere manier had ik dat al die jaren weggestopt. Totdat er geen houden meer aan was. Ik weet nog goed dat ik haar masseerde en er iets in mijn onderlijf gebeurde. Alsof ik dat zag aankomen! Nou ja, ergens wel. Michelle heeft echt alles wat ik mooi vind aan een vrouw.”

Vind je het niet gek dat mensen denken: maar hij is toch homo?
“Tuurlijk! Ik vind het zelf ook gek. Ooit had ik een coming-out en nu had ik opeens een coming-in! Maar ik heb er een hekel aan als mensen je in hokjes stoppen. Moet dat? Móét je homo, bi, hetero of weet ik wat zijn? Ik ben helemaal niks, ik ben gewoon Roy. Met de wetenschap van nu had ik vroeger veel langer de tijd willen hebben om dat voor mezelf uit te zoeken. Dan had ik mezelf misschien veel beter kunnen ontwikkelen, ook op seksueel gebied.”

‘Ik durfde niet meer de straat op, ging niet meer naar de bioscoop of naar verjaardagen en sloot mezelf het liefst op in mijn eigen huis, met de rolluiken dicht’

Vind je dat jou iets is afgenomen?
“Ik geef niemand de schuld van iets, ik had gewoon gewild dat het anders was. Dat is precies wat ik met dit boek wil bereiken. Als ik ook maar één iemand met mijn verhaal kan inspireren en kan voorkomen dat iemand ongewild in een hokje wordt geduwd, dan ben ik al blij.”

Hoe vertelde je het nieuws aan je familie?
“Dat is best een grappig verhaal. Ik zei tegen Michelle dat ik het idee had dat mijn vader het allang wist. Zoals hij vroeger wist dat ik verliefd was op een jongen, zo wist hij nu ook dat ik verliefd was op een vrouw. En dat was ook zo. Hij zei: Laat maar, het is Michelle zeker, of niet? Ongelooflijk eigenlijk. Ik heb het met hem nooit over mijn liefdesleven of over gevoelens gehad en tóch voelde hij het. Dat vond ik zo mooi.”

Misschien ook een bevestiging voor jou?
“Ik had helemaal geen bevestiging nodig: hoe mijn hoofd en lichaam op Michelle reageerde, was voor mij al bevestigend genoeg.”

Binnen een maand was Michelle zwanger, waardoor mensen al snel riepen dat het je alleen maar om het vervullen van een kinderwens te doen was.
“Dan zouden Michelle en ik nu niet meer bij elkaar zijn, denk je niet? Wat ik al zei: mensen mogen echt denken wat ze willen. Het enige wat voor mij telt, is dat ik ontzettend gelukkig ben met haar en met ons kind.”

Wat is het naarste dat de afgelopen tijd naar je hoofd is geslingerd?
“Dat het allemaal een publiciteitsstunt is en Michelle een golddigger. Maar ik kan iedereen uit die droom helpen: bij mij valt niks te halen. Als het haar écht alleen maar om het geld te doen is, heeft ze bij de verkeerde deur aangebeld. Zij is juist degene die af en toe een flesje Moët haalt of een iets duurdere vakantie boekt, niet ik. Dat hoeft voor mij allemaal niet meer.”

Ook niet een héél klein beetje?
“Zeker niet. Het succes was mooi, maar alles eromheen niet. Voor mij dus echt geen nieuwe hype meer!”

Het boek Gewoon Royke is opgetekend door Koen van Santvoord en vanaf nu overal te koop.

Over Roy Donders

Dat Roy Donders (Tilburg, 1991) een geboren artiest is, weet hij al op z’n vijfde als hij voor het eerst meedoet aan de Mini-playbackshow van Henny Huisman. Dat doet hij als Marco Borsato met, uiteraard, Dromen zijn bedrog. Jaren later zal hij nog een keer meedoen, nu als de donkere zanger Wes met het nummer Alane. In het programma Gypsy Girls uit 2012, waarin Antje Monteiro ons meeneemt in de wondere wereld van het reizigersleven, zien we Roy voor het eerst als de flamboyante stylist en kapper die van ‘harde krullen’ zijn handelsmerk maakt. Amper een jaar later krijgt hij een eigen realityserie: Roy Donders, Stylist van het Zuiden. Samen met zijn moeder Nel, vader Frans en zus Rian wordt hij de populairste realityster van Nederland en vliegen zijn befaamde huispakken als warme worstenbroodjes over de toonbank. Maar al het succes heeft een keerzijde: na jaren van voorspoed stort zijn hele imperium in en raakt hij de bodem, iets waar hij minder negatief op terugkijkt dan je zou denken. Roy: “Achteraf denk ik dat dat keihard nodig was om te beseffen wat écht belangrijk is in het leven.”

In 2019, vlak voordat corona om zich heen slaat, doet hij mee aan programma’s als Expeditie Robinson, Dancing On Ice en Ranking The Stars, bouwt hij aan zijn eigen implantaten- en cosmetisch imperium (dat door een verandering in de regelgeving ook ten onder gaat wegens een gebrek aan de juiste vergunningen) waarna hij Michelle Loots ontmoet, een vrouw op wie hij tegen ieders verwachting in verliefd wordt en met wie hij inmiddels een kind heeft: Romi. Onlangs won Michelle nog de laatste editie van Echte meisjes in de jungle. Vanaf volgende week (22 mei) zien hen allemaal samen in een nieuw seizoen van Roy Donders altijd wat bijzonders op TLC.