Niet kapot te krijgen: deze super-survivors waren ten dode opgeschreven

Het wonder van de jungle: kinderen overleven in het oerwoud na crash 

De Colombiaanse kinderen Lesly (13), Soleiny (9), Tien Noriel (4) en Cristin (11 maanden) waren afgelopen voorjaar ineens wereldnieuws, nadat hun vliegtuig was neergestort boven de Amazone-jungle. Toen de hulpdiensten arriveerden op de plek des onheils werden alleen de lichamen van hun moeder en de twee piloten aangetroffen. Het jonge viertal was in geen velden of wegen te bekennen, maar leek de crash dus wel te hebben overleefd.

Tijdens de gigantische reddingsactie, genaamd Operation Hope, zochten 150 soldaten en ruim 200 leden van lokale, inheemse stammen naar tekenen van leven. In de weken die volgden, werden die ook gevonden: stukjes kinderkleding, een schaartje, een half opgegeten passievrucht, een gebruikte luier, een babyflesje, een geïmproviseerde schuilplaats. “Uit het bewijsmateriaal maken we op dat de kinderen nog leven,” zei generaal Pedro Sánchez ruim vier weken na de crash. Wat hij niet begreep: als de kinderen nog zouden leven, waarom bleven zij dan niet gewoon op één plek?

De hele wereld volgde de zoektocht. In een van de vele interviews met familieleden, zei de tante van de kinderen: “De oudste weet hoe het is om in het bos te leven en kan hutten bouwen. Ook weet ze welke vruchten ze kunnen eten. Ze is sterk. Ze houdt de rest in leven. Ik voel dat ze leven.’’ Om de kinderen te ‘lokken’, lieten reddingswerkers op keihard volume de stem van hun oma door de jungle galmen, met de boodschap dat er nog steeds naar hen werd gezocht. Intussen struikelden survivalexperts over elkaar heen om de overlevingskansen van de vier jonge kinderen in het meedogenloze Amazone-oerwoud in te schatten. Kinderen houden het langer vol dan volwassenen omdat zij veel meer handelen vanuit instinct, klonk het enerzijds. Onderkoeling, gevaarlijke beesten en mentale problemen zal ze opbreken, waarschuwden anderen. Kenners noemden als grootste gevaren giftige slangen, luipaarden, spinnen, muggen, maar ook de kogelmier. “Een heel grote mier, als die je steekt, dan voelt het 24 uur lang alsof je door een kogel bent geraakt. Ze moeten snel gevonden worden,” aldus natuurfotograaf Marco de Paauw destijds.

Na veertig dagen gebeurde het onwerkelijke: het leger trof de kinderen aan op 5 kilometer van de crashlocatie. Vermoeid, ondervoed en uitgedroogd, maar levend. “Een voorbeeld van extreem overleven dat de geschiedenis in zal gaan,” twitterde president Gustavo Petro. “Ze zijn kinderen van de jungle, nu zijn ze kinderen van Colombia.’’

Hoe vier jonge kinderen zich zo lang staande hielden in een van de gevaarlijkste plekken ter wereld? Voor een groot deel dankzij Lesly, de oudste van de vier, en haar kennis van de jungle. Zij wist precies op welke vruchten, planten en zaden zij en haar broertjes en zusje konden overleven. Met haar haarbandjes bouwde zij boomhutten om in te slapen. Sinds hun bizarre avontuur groeide de ‘Jungle Kids’ uit tot fenomeen, maar terugkeren naar een normaal leven zit er voorlopig niet in. Over de voogdij van de kinderen loopt nog steeds een rechtszaak. Dat zij bij hun vader, een man genaamd Manuel Ranoque, terechtkomen, is niet te hopen: hij misbruikte zijn dochter Lesly en mishandelde zijn vrouw, de moeder van de kinderen die tijdens de crash overleed.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.