En weer gaat het WK naar de anus van de wereld

Edwin Struis

Laatst zag ik een paar foto’s langskomen van FIFA-baas Gianni Infantino omringd door een paar van zijn beste vrienden uit Saoedi-Arabië. Kiekjes die bijna fysieke weerzin bij me oproepen. Natuurlijk, zijn voorganger Sepp Blatter maakte er ook een potje van, maar de sluwheid van deze intrigant slaat alles. Door te marchanderen met de spelregels is er nu nog maar één kandidaat over om het WK van 2034 te organiseren en laten dat nou net zijn kompanen in het kwaad uit het Midden-Oosten zijn. Want daar zat ie weer met z’n uitgestreken snoet naast kroonprins Mohammad bin Salman al-Saoed, de man die er niet voor terugdeinst om criticasters van het bewind in mootjes te hakken.

De olie raakt langzaam op, dus moeten er andere inkomstenbronnen aangeboord worden. En nu het (smeer)geld nog rijkelijk stroomt, kan er vrijuit aan sportswashing worden gedaan, bedoeld om een bedenkelijke reputatie schoon te wassen. Want voor geld is alles te koop, vraag maar na bij de Cristiano Ronaldo’s, Benzema’s, Neymars en Wijnaldums van deze wereld die voor een zak zilverlingen hun principes – mits aanwezig – graag verloochenen. Of het nu om tennis, golf, Formule 1 of welke sport dan ook gaat, de Saoedi’s staan vooraan om elk evenement van enige importantie binnen de landsgrenzen te krijgen. ‘Een schande’, noemt Human Rights Watch de toewijzing van het WK aan Saoedi-Arabië, maar de mensenrechtenorganisatie is bijna letterlijk een roepende in de woestijn.

Denk je van het gesodemieter af te zijn, krijg je amper een jaar na Qatar weer een portie ellende over je uitgestort. En straks weer die verhalen over uitgebuite arbeiders die worden ingevlogen om stadions te bouwen in de bloedhitte, over gediscrimineerde vrouwen, over homo’s die vervolgd worden, over de lijfstraffen en executies die in Riyad nog immer aan de orde van de dag zijn. En het meest frustrerende is: je weet dat het allemaal niet uitmaakt. Want hij die betaalt bepaalt.

De sluwe Infantino heeft het ook allemaal weer zo uitgedokterd dat er op deadlinedag precies één kandidaat overbleef. Australië trok zich nog net op tijd terug, de andere continenten zijn tevreden gesteld met een WK in 2030 die zich in Zuid-Amerika, Europa en Afrika afspeelt, de stadionvoorwaarden zijn al bijgesteld en dus trekt het circus straks wederom naar de anus van de wereld. Je blijft hopen op een boycotoproep vanuit de beschaafde westerse wereld, maar ook daar heeft het geld voorrang op de principes. Het is om moedeloos van te worden.

Micha Jacobs

Retorische vraag natuurlijk, maar wat is nou de consequentie als we met z’n allen tegen de FIFA zeggen: krijg eens effe lekker de t*fus met dat hele WK? Wat nou als we zelf een wereldvoetbalbond oprichten waar alleen fatsoenlijke landen zich bij kunnen aansluiten die vervolgens zelf een deugdelijk WK spelen? Bij voorkeur elke twee jaar in een land als Zwitserland waar... o wacht, daar zetelt de FIFA dus al... een land als Australië dat... wacht, dat betekent wedstrijden in het midden van de nacht... een land als Polen dat... wacht, daar wonen te veel hooligans... weet je wat, dat gewoon elke twee jaar in Nederland wordt gehouden. Gaat uiteraard nooit gebeuren, om het simpele feit dat er eigenlijk geen fatsoenlijke voetballanden meer bestaan.

Denk je werkelijk dat een land als Argentinië een WK in Saoedi-Arabië zal boycotten, ook al is het pas over tien jaar? Lionel Messi krijgt elk jaar zo’n 8 miljoen euro voor die schaamteloze Saoedi-promotie als hij zich laat fistf*ck... pardon, fêteren tijdens die fijne en tevens volledig verzorgde gezinsvakantie bij de sjeik en waar hij zijn Instagram-team dan leuke posts aan laat wijden. Voor een luxevakantie en een zak met geld verkoopt hij waarschijnlijk nog zijn eigen moeder, dus dan kan een duimpje voor Saoedi-Arabië er ook wel vanaf. Waarmee ik maar wil zeggen: Messi, over tien jaar misschien wel bondscoach van Argentinië, zal de laatste zijn die Saoedi-Arabië publiekelijk laat vallen. En voor Cristiano Ronaldo, over tien jaar misschien wel bondscoach van Portugal – wat zeg ik: van Saoedi-Arabië – geldt natuurlijk hetzelfde, net als voor al die andere wereldsterren die bij clubs spelen met Saoedische belangen. Zo zit bijna elke topvoetballer vuistdiep in de anus van de wereld: probeer ze daar maar eens uit te krijgen.

Toevallig kreeg ik vlak voor de toewijzing van het WK een berichtje van een Engelse vriend, die ooit werkzaam was voor een wereldwijd sportmerk en nu door Newcastle United was gepolst of hij voor hen wilde werken op de creatieve media-afdeling. Je weet: Newcastle is in handen van diezelfde Saoedische kroonprins Mohammad met de lange achternaam. Ik zei nog voor de grap: “Vooral doen, en dan over een paar jaar naar Saoedi-Arabië verkassen, je inlikken bij de sjeik, een hoge functie bij de WK-organisatie afdwingen en dan na het WK weer terug naar Engeland verhuizen waarna je een kast van een villa koopt en nooit meer hoeft te werken.” Hij zou erover nadenken, zei hij met een lachend gezicht.