Het is dag twee van Special Forces VIPS en Fabrizio Tzinaridis (30) heeft het zwaar. De Vlaamse bodybuilder heeft amper geslapen doordat de groep tot twee keer toe uit bed gehaald is voor een nachtelijke opdracht. Die ochtend moesten de deelnemers een ijskoud meer induiken om hun lunch te bereiken. Die was klaargelegd op een betonnen platform, 6 meter boven het wateroppervlak, en alleen via een touw te bereiken. Slechts één deelnemer kwam boven.
Die middag begint Tzinaridis tijdens een marsloop in te storten. De Vlaming oogt indrukwekkend met zijn tattoosleeves en enorme biceps. Maar als de groep in het avonddonker eindelijk de loodzware bepakking mag neerzetten, is Fabrizio nergens te bekennen. Onverbiddelijk sturen de teamleiders alle deelnemers terug het veld in: leave no man behind. Wanneer de groep Tzinaridis aflevert op de appelplaats is de Belg gebroken. Zodra de leiding hem stevig begint te ondervragen, stromen de tranen over zijn wangen.
De gemiddelde kijker had de fitte en sterke Tzinaridis bij voorbaat tot de kanshebbers gerekend. Toch legde hij het compleet af tegen iemand als voormalig shorttracker Jorien ter Mors. Begeleider Sander Aarts is niet verbaasd. “Wat ik tijdens trainingen vaak zie, is dat vrouwen minder piepen en klagen. Qua fysieke belastbaarheid hebben mannen gewoon meer kracht. Maar iemand als Ter Mors heeft als topsporter een geweldig uithoudingsvermogen, en dat compenseert veel. Mannen beginnen veel sneller te zeuren, de pijngrens van vrouwen is regelmatig hoger. Met die mentale kracht compenseren ze een fysieke achterstand.”
‘Sommige mensen doen mee omdat ze zo meer volgers denken te krijgen. Vervolgens ontdekken ze waar ze aan begonnen zijn’
Over grenzen duwen
Sander Aarts is een van de vier voormalig Special Forces-teamleiders die het de deelnemers aan de Videoland-show zo moeilijk mogelijk maken. Samen met Erik Wegewijs, Bas Kremer en Mitchell Ossebaar probeert hij de veertien bekende en onbekende kandidaten in Bulgarije over hun grenzen te duwen. Aan elk nieuw seizoen van Special Forces VIPS gaat een voorbereiding van weken vooraf, vertelt Aarts. “Er vinden eerst verkenningen plaats op de locaties, zoals in Slovenië voor de eerste twee seizoenen, en nu Bulgarije. De makers zoeken een bepaalde rauwheid en uitgestrektheid, met heuvels, ravijnen, grotten. In Nederland heb je al gauw mensen die komen kijken, en het is hier te aangeharkt. Daar zit je echt nog in de middle of nowhere. Daarna gaan we nadenken over de flow van het programma, het type opdrachten.”
Belangrijk vinden Aarts en zijn collega’s dat de link met de Special Forces gehandhaafd blijft. “Het moet authentiek zijn, niet alleen entertainment. We zien onszelf als ambassadeur van de eenheid. Het moet natuurlijk wel filmisch ogen, dus de producent en regisseur verzinnen de plekken waar wij dan een mooie opdracht bij bedenken.”
Mooi is in dit geval een ander woord voor buitengewoon uitdagend. Mentaal, fysiek en emotioneel worden de deelnemers keihard aangepakt. Lange dagmarsen, bepakkingen van 35 kilo, nachtelijke ondervragingen, gevaarlijke afdalingen. Slaaptekort, kou en honger zijn aan de orde van de dag. “Sommige mensen doen mee omdat ze zo meer volgers denken te krijgen. Vervolgens ontdekken ze waar ze aan begonnen zijn en komt de vraag: waarom die ik dit eigenlijk? Als je dat voor jezelf niet scherp hebt, wordt het heel lastig om het vol te houden.”
Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.
- Paul Tolenaar