In de wetenschap dat we nog zeker tot de zomer van 2025 met Wilfred Genee, Johan Derksen en René van der Gijp zitten opgescheept bij Vandaag Inside, is het weer tijd om een Gijp-pareltje uit ons archief te trekken.
Uiteraard opgetekend door ons roemruchte Panorama-duo Hugo Borst en Leo Verheul dat in 1991 met René, toen voetballend in Heerenveen, een heel voetbalweekend op pad ging. Het programma: een wedstrijdje van René meepakken, korfbal kijken in Terwispel waar de vrouw van Heerenveen-voorzitter Riemer van der Velde enthousiast langs de lijn rende, dineren met René en Riemer in Bakkum om vervolgens het weekend af te sluiten met een drankgelag in Drachten, waar Heerenveen-trainer Fritz Korbach natuurlijk ook bij was. De oogst van Borst en Verheul: een tas vol met volgeblèrde cassettebandjes en ‘verstijfde spieren die in hun behuilde wangen om een straffe gezichtsmassage schreeuwden’.
Als een mitrailleur vuurde Gijp de ene na de andere anekdote op ons af, zoals die keer dat hij op een snikhete dag een testwedstrijd moest spelen bij Internazionale in Milaan: “Ik had weken alleen maar in de zon gelegen en voelde me slap als een drol. De clubarts zei: Dan moet je je laten inspuiten met insuline, dat doen ze hier allemaal. Ik moet zeggen dat ik me daarna 100 procent lekkerder voelde.” Was het doping? Vooral Korbach haalde er zijn schouders over op: “In de jaren zeventig ging de dokter weleens langs met een doos ‘smarties’. Nu (begin jaren negentig, red.) wordt er volgens mij niet zoveel gepakt. Of het zou Hans Kraay junior moeten zijn. Die zag ik laatst weer bezig. Niet te geloven: De Graafschap stond met 3-1 voor, nog een minuut te spelen en daar vloog Kraay er nog even in om het publiek warm te maken.”
Gijp: “Overal waar die Kraay heeft gespeeld, hoef je zelfs geen berggeit meer te laten grazen. Ach, doping: een echte voetballer heeft daar toch geen reet aan.”
Gijp: ‘Zegt dat wijf met een loodzware stem: fifty dollars, baby!’
Die wedstrijd in Milaan leverde hem geen contract op, maar wel nog een andere hilarische anekdote over wat er na afloop gebeurde. Over hoe hij met zijn toenmalige zaakwaarnemer Apollonius Konijnenburg nog even langs San Siro reed, waar ‘al die vrouwen zich liggend staande probeerden te houden’, een bezigheid waar zij volgens Gijp ‘hevig onder gebukt gingen’: “Opeens zegt Ploon: Vraag eens hoeveel het kost. Dus dat doe ik voor de gein waarna dat wijf met een loodzware stem zegt: Fifty dollars, baby! Was het zo’n omgebouwde... ik schrok me een bankstel!”
Ook opvallend: hij wist toen al dat er een tv-carrière voor hem was weggelegd. Gijp: “Laatst was ik te gast bij Een van de acht van Jos Brink. Dat programma is al helemaal voorgekookt. Alle grappen, vragen en antwoorden staan vast. Spontaniteit, ho maar. Bij Joop van den Ende is er dringend behoefte aan mensen die grappen kunnen verzinnen. Iemand zei dat ik zomaar anderhalve ton kan pakken als aangever. Dan exploiteer ik eindelijk mijn echte talent.”
Je kunt van Gijp zeggen wat je wilt, maar een vooruitziende blik had ie wel. Alleen zijn salaris schatte hij wat te laag in: zet er tegenwoordig maar gerust een nulletje achter.