Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Hazes was een... VVD'er!

Uit Panorama nr. 5,1994: ‘André Hazes, eerlijkheid’

Hazes

Toen Rachel Hazes en juicekoningin Yvonne Coldeweijer rollebollend over straat gingen en zelfs de rechter eraan te pas moest komen om de boel te sussen, waren we vast niet de enigen die dachten: maar wat zou André hiervan vinden? En dan bedoelen we natuurlijk niet junior, die de spil is in de hele Hazes-soap, maar onze grootheid zelve.

Het antwoord kunnen we wel raden: André zou het liefst de knieschijven van alle roddelkoningen aan flarden schieten, zo groot was zijn haat voor het juice-gespuis. En hij vergat ook niks, verzekerde hij ons in een interview dat wij in 1994 plaatsten, twee weken na de geboorte van André junior.

Sterker nog, met ons had hij ook nog een appeltje te schillen: “Ik ben niet haatdragend, maar als mensen mij een keer iets hebben geflikt, onthoud ik dat. Toen ik net was begonnen als beroepsartiest, heeft Hans Auer in Panorama geschreven dat ‘ze me moesten doodprikken met een hooivork’. Ik heb toen een hele nacht moeten inpraten op de jongens met wie ik op de boksschool zat: zij wilden zijn vingers breken.”

Eerlijkheid voor alles, dat stond bij André voorop. Ook in een relatie: “Geen geheimen voor elkaar hebben, elkaar kunnen vertrouwen. Ik las een verhaal over een vrouw die in een boek had geschreven dat een korte buitenechtelijke verhouding goed is voor een relatie. Ze schrijft dat een vrouw één man nodig heeft om te praten, één om mee te vrijen en één om boodschappen mee te doen. Dan denk ik: pleur nou op. Waar gaat de wereld naartoe als we ons zo gedragen?”

Zelf was hij natuurlijk ook geen lieverdje. Hij was op dat moment pas een paar jaar getrouwd met Rachel, dochter Roxeanne kon amper lopen en André junior was er nét: daarvoor was hij net gescheiden van zijn tweede vrouw. In die tijd verdiepte hij zich in het boeddhisme: “Het komt er vooral op neer dat je geloof in jezelf moet hebben. Boeddha gaat er altijd vanuit dat je eerlijk tegenover jezelf bent en dat je oplossingen moet aandragen om uit de puree te komen. Daar ben ik het helemaal mee eens.”

Het vertrouwen in politiek Den Haag had hij toen al opgegeven: “Ik ben opgegroeid met de PvdA, maar ik stem meestal VVD. Ik zou niet graag meer PvdA stemmen. Dat het in Nederland niet goed gaat, is voor een deel hun schuld. Ze hebben de mensen verwaarloosd van wie ze het eigenlijk zouden moeten hebben. Je kan niet met geld blijven smijten voor ontwikkelingshulp of constant roepen dat er meer vluchtelingen opgenomen moeten worden, terwijl je te weinig aandacht besteedt aan de problemen in je eigen land. (…) Je ziet je eigen land naar de kloten gaan. Je hoeft maar een willekeurige oude wijk in de grote steden binnen te lopen of je ziet dat de echte Nederlanders zich in de steek gelaten voelen.”

Was André nou zo’n visionair of vertoont onze huidige samenleving opvallend veel gelijkenissen met die in de jaren 90? Wie het weet mag het zeggen!