Geen Michelin, wel sterren!

En, wordt het tóch weer gourmetten dit jaar? Lekker de woonkamer blauw zetten en daarna tot Pasen klagen dat de geur van hamburgertjes en mini-slavinken nog steeds in de gordijnen hangt? De eeuwige behoefte om tijdens de feestdagen treurige stukjes vlees in een pannetje te mieteren, zeg maar het Madurodam onder de ‘culinaire’ tradities: het is iets waar ze ons in het buitenland smakelijk om uitlachen, zeker rond de kerst.

Eind jaren 80 was het ook al zo’n rage, dat miniatuur-eten. Maar ging iedereen gourmetten met de kerst, vroegen we ons in 1988 af? En als het dan toch zo’n oer-Hollandse traditie begon te worden, deden onze BN’ers van toen daar dan ook aan mee? Zo niet, wat aten ze dan wél met Kerstmis? Allemaal andere dingen, ontdekten we na een kleine rondgang in Bekend Nederland.

Peter Jan Rens: ‘Ik heb met alcohol op tafel toch de neiging om veel te drinken, en daar komt alleen maar ruzie van!’

André Hazes at konijn, daar was hij stellig in: “Dat is een van de principes waarvan de familie Hazes nooit is afgeweken.” Die andere André, Van Duin, maakte het eigenlijk niet uit wat hem werd voorgeschoteld: “Als het maar gezellig is.” En als er maar witte wijn bij werd geschonken, want rode wijn lustte hij niet.

Peter Jan Rens moest daarentegen helemaal niks van alcohol weten: “Alleen ijskoud water komt er op tafel, absoluut geen wijn! Ik heb met alcohol op tafel toch de neiging om veel te drinken, en daar komt alleen maar ruzie van.”

Saillant detail: dat jaar, in 1988 dus, waarin hij een ongekend kijkcijferkanon was met Doet-ie ’t of doet-ie ’t niet, hoopte hij Kerst te vieren met zijn vriendin, niemand minder dan Angela Groothuizen.

Rens: “Dan komen er gegarandeerd geroosterde sardientjes op tafel met bruine ongepelde rijst met worteltjes en sperziebonen.”

Een feestmaal vond hij zelf, maar waarschijnlijk was hij de enige. Ondertussen werkten twee BN’ers behoorlijk op onze lachspieren: Regilio Tuur en Jules Deelder. Tuur, omdat hij niet tegen pittig eten kon (“Wat kruiden betreft ben ik echt een nep-Surinamer!” ) en Deelder, omdat hij gewoon Deelder was. Zijn favoriete kerstkostje: “Een poëtische struisvogelbiefstuk, maar dan wel met het hoofd in het zand, volgens een geheim recept van de Rif Kabylen, een Noord-Afrikaans volk.” Struisvogels waren wel een thema in zijn gejaagde hoofd, want hij keek ook uit naar de bereiding van de Peyote-cactus waar je, mits goed bereid, ‘zo high als een struisvogel’ van werd.

Nog andere verrassende smaakjes? Zeker! Jack Spijkerman, die tijdens de fotoshoot gewoon zijn jas aanhield en vrolijk aan tafel rookte alsof zijn leven ervanaf hing, had het liefst doodnormale Hollandse kost met de feestdagen.

Meer specifiek: een pannenkoek met kaas, spek en appel. Overgoten met Grand Marnier uiteraard, en daarna afgeblust met een café Dom, bereid met Duitse likeur en bruine suiker. En niet één, maar zoveel mogelijk, zodat hij zich zo niks meer kon herinneren van dat hele kerstgedoe.

U ook fijne dagen gewenst!