Naakte dames aan de wand op het werk: 'Hartstikke mooi en onschuldig'

Een naakte dame aan de wand van een garage, keet of in een vrachtwagencabine: wie is er niet groot mee geworden? Gezonde, volle, blakende dames, puur natuur en tot volle wasdom gekomen zonder hulp van een plastisch chirurg: vrouwen naar ons hart dus, en ongetwijfeld ook naar het uwe. Maar kunt u zich voorstellen dat er een tijd was waarin hun voortbestaan werd bedreigd? Dat de arbeidsinspectie van plan was om langs alle garages en keten te lopen om te zien welk ‘behang’ er hing? Om vervolgens, dit verzinnen we niet, boetes uit te delen aan al die bedrijven die pin-ups aan de muur hadden hangen, omdat die niet zouden bijdragen aan een ‘gezonde werkomgeving’? Je zou denken dat dit eerder in de huidige tijd plaatsvindt, omdat tere conservatieve zieltjes tegenwoordig alles aanstootgevend vinden, maar niks is minder waar: we hebben het hier over 1994, vlak voordat we zelf begonnen met onze wekelijkse rubriek Van Voor.

Het dreigement van de arbeidsinspectie dat destijds voor nogal wat opschudding zorgde in de meeste kantines was reden voor ons om langs te gaan bij garages in de Flevopolder, IJmuiden, Beverwijk en Volendam om te zien wat zij aan de muur hadden hangen (twee keer raden!). En vooral om erachter te komen of ze van plan waren om hun ‘vriendinnen’ vaarwel te zeggen en te kiezen voor een ander behangetje. Peter Bruinsma van transportbedrijf Bruinsma uit IJmuiden: “Ik moet toch zeker zelf weten wat ik hier ophang? Deze platen zijn hartstikke mooi en onschuldig, dus als zo’n heerschap van de arbeidsinspectie hier spatsies komt maken, dan mag ie kiezen: zelf vertrekken of onder dwang in zijn blote kont van het terrein af!”

Monteur Aad Kooiman van een autobandencentrum in Beverwijk: “Dat kunnen ze toch niet maken? Deze posters hangen hier al jaren en we hebben er nooit klachten over gehad, ook niet van vrouwelijke klanten. Het klinkt gek, maar als ik even naar zo’n lekkere meid kijk, dan kan ik er weer uren tegenaan! Dat geldt ook voor mijn collega’s en daarom zullen de posters en kalender gewoon blijven hangen. Door dat belerende gedoe krijg ik alleen maar zin om nog veel meer vrouwelijk schoon op te hangen.”

‘Als ik even naar zo’n lekkere meid kijk, dan kan ik er weer uren tegenaan!’

Hadden de dames zelf ook iets te zeggen? Uiteraard. Rhea Simons, kwaliteitsmanager van een schoonmaakbedrijf in Volendam: “Ik zie niks beledigends of intimiderends in die posters, integendeel. Ik vind het een compliment als mannen een mooie vrouw kunnen waarderen. Mannen die graag naar mooie meiden kijken stimuleren mij om er zelf ook goed uit te zien.”

Precies de reden waarom ook wij sinds 1994 een mooie dame op onze middenpagina’s hebben staan. Foto’s die ook meer dan eens in een garage, vrachtwagen of zelfs aan een gevangenismuur komen te hangen. Of de arbeidsinspectie nog steeds langs de deur gaat om deze en andere pin-ups op te sporen en te verbannen? Dat durven ze waarschijnlijk niet meer.