“Ik heb een cupmaat waarbij ik geen beha zonder beugel kan dragen. En ik ga echt niet bij elke gevangenis waar ik kom mijn beha uitdoen. Maar het is ook vervelend dat je elke keer een kwartier kwijt bent, zeker als je een drukke planning hebt,” zegt Sjanneke de Crom, één van de vrouwelijke strafrechtadvocaten die in Het Advocatenblad hun beklag doen over de piepende poortjes.
Laten we eerlijk zijn: de wereld kent natuurlijk grotere problemen dan beha’s die voor oponthoud bij detectiepoortjes zorgen, maar fijn is het voor die dames uiteraard ook weer niet. Beleid is in ieder geval dat gevangenisbezoekers (advocaten dus ook) die ter hoogte van hun borst beginnen te piepen, moeten worden gecontroleerd met een handscanner. Alleen de praktijk werkt doorgaans anders, vertellen de geciteerde strafrechtadvocaten.
Een handscanner is lang niet altijd voorhanden. Soms moet er een vrouwelijke bewaker bij worden gehaald, wat alleen maar tot extra wachttijd leidt. Eén van de in het artikel genoemde dames zou onlangs ‘vol gefouilleerd’ zijn, zelfs onder haar beha.
Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) heeft begrip voor de onvrede onder de vrouwen, maar geeft tegelijkertijd aan de situatie niet te kunnen veranderen. ‘DJI beseft dat een en ander soms ongemakkelijk kan zijn voor vrouwelijke advocaten. Maar vanuit orde en veiligheid is een dergelijke maatregel noodzakelijk. Als een bezoeker meent onheus te zijn bejegend door een personeelslid, dan kan dat worden gemeld bij de directeur van de inrichting.’
- Videostill