‘Vallen vrouwen op spierbundels?’

Ook in 1995 was het warm op het strand, maar dat weerhield ons er niet van om de temperatuur nog wat verder te laten stijgen met een paar ingehuurde halfnaakte lijven. Normaal deden we dat met uiterst schaars geklede dames (of met een aantal Panorama-verslaggevers die als Pano-insmeerteam hun grijpgrage handen over rosbiefrode huiden lieten glijden – klassieke reportages, dames en heren!), maar geëmancipeerd als wij toen al waren, kozen we ook eens voor een paar opgepompte kerels uit de sportschool. En dan natuurlijk met de vraag of dit soort gebeeldhouwde mannen een beetje in de smaak vielen bij de dames op het strand.

Omgekeerd hadden we dat trucje al vaker uitgehaald – laat een fraaie wulpse dames contact leggen met een paar kerels en kijk of ze kunnen scoren (ding dong) – maar nu probeerden we het eens met de Haagse pianoleraar Ernst (110 kilo aan spierballen), bouwkundig tekenaar John uit Wassenaar (104 kilo), de Scheveningse croupier Lars (100 kilo) en Eddy uit Voorschoten (95 kilo) die ‘vaak erg plezierig droomde over Demi Moore’. Waarom we onze verslaggevers van toen niet zelf de proef op de som lieten nemen? Die lachten zichzelf nog net niet uit als ze met ontbloot bovenlijf voor de spiegel stonden.

‘Joh, dan laat je er toch gewoon voor zeven ruggen een paar tieten op zetten!’

Na zestien (!) broodjes gezond en vier liter mineraalwater – mannen van staal hebben blijkbaar honger en dorst voordat ze moeten presteren – schuifelden ze door het zand, op zoek naar een appetijtelijke prooi. Bij de eerste de beste strandtent liep niet alleen Ernst meteen al een blauwtje (“Leuk gezicht, maar ik val absoluut niet op dat lijf” ), maar ook Eddy en John die tevergeefs een moeder en dochter aan de haak probeerden te slaan. Lars probeerde het nog met een drankje, maar kreeg ook de deksel op de neus: ‘geen enkele erotische fantasie’ en ‘onnatuurlijk’. Lars natuurlijk op zijn pik getrapt: “Wat nou onnatuurlijk? Aan dit lijf is geen anabooltje te pas gekomen! Ik zweer het op het licht in mijn ogen!”

Toen Eddy zelf werd aangesproken door een paar dames die wel ‘een beschuitje met hem wilden eten’ kapte hij het oppervlakkige gesprekje snel af. “Gekker moet het niet worden,” zei hij. “Ik ben hier degene die hier het initiatief neemt, niet de vrouwen. Daarbij, niks in de blouse, daar begin ik al helemaal niet aan.” Lars vond dat Eddy niet zo moeilijk moest doen en gaf hem een gouden tip: “Joh, dan laat je er toch gewoon voor zeven ruggen een paar tieten op zetten!” Eddy, op serieuze toon: “Dat heb ik al bij mijn vorige vriendin gedaan: zes weken later was ze weg.”

Afijn, vielen vrouwen nou wel of niet op onze spierbundels? Helaas wel (dus op naar de sportschool!). Angeline uit Rotterdam dacht aan ‘lang, intens en onverzadigbaar vrijen’ als ze John zag, terwijl Lars op het punt stond om met strandtentmeisje Ilse achterop zijn Harley Davidson ervandoor te gaan.

Op één voorwaarde, zei Ilse: “Ik moet je eerst voorstellen aan mijn moeder.”