Fred en Rosemary West: de ijzingwekkendste seriemoordenaars uit de Britse geschiedenis

June Gough maakte zich grote zorgen om haar dochter Lynda. Twee weken eerder verliet de 19-jarige halsoverkop het huis van haar ouders in Gloucester. Jarenlang was Lynda zo’n lieve meid, op het timide af zelfs. Ze had nooit problemen met haar klasgenoten op de Carlton Primarybasisschool en Longford-middelbare school. Maar nadat ze na een verhuizing een tijd op een privéschool voor meisjes zat, begon ze te veranderen. Ze wilde meer van de wereld ontdekken en rebelleerde. Het leidde tot heftige ruzies thuis en na een van die woordenwisselingen pakte Lynda een tas met spullen in en liep ze zonder iets te zeggen de deur uit. De eerste dagen had June haar dochter met rust gelaten. Ze zat waarschijnlijk bij een vriendin en kon zo stoom afblazen. Maar nadat Lynda’s werkgever belde om te vragen waar ze uithing, begon June zich toch zorgen te maken. Nadat ze de politie inschakelde en vertelde over de vermissing van haar dochter leidde het spoor naar 25 Cromwell Street.

Lynda was gezien in een nabijgelegen kroeg waar ze aanpapte met een man die op dat adres woonde. De politie was er al aan de deur geweest, maar zonder resultaat vertrokken. Omdat het het enige spoor van haar dochter is, besluit June zelf langs te gaan. Kort nadat ze op de deurbel drukt, doet een jonge vrouw open. Ze stelt zich voor als Rosemary West en zegt nadat ze hoort over de reden van Junes bezoek direct dat Lynda niet in hun huis is geweest. De man die ze ontmoet zou hebben ook niet, die was enkele dagen eerder vertrokken en had geen informatie over zijn nieuwe bestemming achtergelaten.

Rose had June binnengelaten, een kop thee ingeschonken en zelfs een rondleiding door de woning gegeven om te laten zien dat Lynda hier echt niet was. Rose zou wel naar haar uitkijken, zo had ze gezegd vlak voordat June weer buiten stond. Ze kwam erg hartelijk over, maar toch vertrouwde June het niet. Want de jongedame maakte wel een zenuwachtige indruk. En June zou zweren dat de slippers en de ochtendjas die Rose droeg exact dezelfde waren die haar Lynda ook had. Dat kon toeval zijn... maar toch. Ergens voelt ze dat er iets niet klopt. En dan die lucht die in het huis hing. Een penetrante, weeïge lucht. Alsof er iets lag te rotten. Rose had de schuld gegeven aan een defecte vriezer in de kelder. Plausibel. Maar toch... June keerde naar huis, zonder ooit haar dochter nog in levenden lijve te zien. Haar stoffelijk overschot zou pas 21 jaar later worden gevonden, diep onder de grond begraven in de kelder van 25 Cromwell Street.

Het zou niet het enige lijk zijn dat gevonden zou worden in de woning die al snel bekend zou komen te staan als The House of Horrors... Beetje bij beetje komt de afschuwelijke waarheid boven water over welke gruwelijkheden zich daar gedurende vele jaren achter gesloten deuren hebben afgespeeld. Wat er met Lynda Gough en al die anderen is gebeurd, door toedoen van de twee bewoners, Fred en Rosemary West. Het is een verhaal dat Engeland tot op de dag van vandaag shockeert...

Een ander mens

Maandag 29 september 1941. In het Engelse gehucht Much Marcle komt Frederick Walter Stephen West ter wereld als eerste van zes kinderen – drie jongens en drie meisjes – in het gezin van Walter en Daisy West, een arm boerenstel. Vader Walter West werkt als boerenknecht bij een plaatselijke melkveehouderij. Ondanks de zwakke financiën en een iets te disciplinaire vader heeft de jonge Fred een vrij normale, eigenlijk best gelukkige jeugd. Een vroegere buurvrouw zou Fred jaren later omschrijven als ‘een deugniet met een grote mond, maar dat was nu eenmaal hoe kinderen toen waren’.

Van haar zes kinderen is Fred moeiteloos de favoriet van Daisy West en ze is extreem beschermend naar haar oogappel. Zodra de kinderen kunnen lopen, worden ze geacht om mee te helpen in het huishouden, ook Fred. De meisjes moeten in het bosrijke gebied op zoek naar hop, bessen en aardbeien, de jongens oogsten graan en jagen op konijnen en ander klein wild. Het maakt dat Fred afgunstig is naar mensen die het beter hebben dan zijn familie. Al op jonge leeftijd komt hij diverse malen in aanraking met de politie wegens diefstal. Op school kan de jongen ook niet echt meekomen. Klasgenoten omschrijven hem als smerig, dommig en afwezig en zodra hij 15 jaar oud is, besluit Fred de schoolbanken in te ruilen voor een baan bij de melkveehouderij waar zijn vader werkt. Rond deze tijd begint de tiener ook seksueel geïnteresseerd te raken, vooral wanneer hij met zijn één jaar jongere broer John in de weekenden op stap is en een jeugdhonk in het nabijgelegen marktstadje Ledbury bezoekt.

Andere jongeren moeten weinig hebben van de twee boerenkinkels uit Much Marcle en negeren hen, waardoor een hardvochtige woede zich meester maakt van Fred. Op zijn zeventiende koopt hij een motorfiets, vooral omdat West denkt er indruk mee te kunnen maken op meisjes, maar twee maanden later eindigt hij na een zwaar ongeluk in het ziekenhuis. Fred loopt een gebroken arm, gebroken bovenbeen en een schedelbasisfractuur op en ligt zeven dagen in coma. Chirurgen moeten een metalen plaat in zijn hoofd plaatsen om de boel bij elkaar te houden.

En dan die lucht die in het huis hing. Een penetrante, weeïge lucht. Alsof er iets lag te rotten

Wanneer Fred bijkomt is hij een ander mens. Zijn innerlijke woede is alleen maar groter en hij begint zich korte tijd later opeens ook te vergrijpen aan vrouwelijke leeftijdsgenootjes. In de zomer van 1961 biecht de 13-jarige Kitty West aan haar moeder op dat ze al bijna een half jaar wordt verkracht door haar broer Fred en dat ze zwanger is. Kort daarna verkracht hij een buurmeisje die hierop naar de politie stapt. Tijdens het verhoor begint de jongen te lachen wanneer agenten hem vragen waarom hij zich aan vrouwen vergrijpt: “Ach, dat doe ik al jaren. Wat is het probleem? Iedereen doet dat toch?”

Hoewel de politie de zaak tegen Fred niet rond krijgt, mede omdat Daisy het opneemt voor haar zoon en hem een vals alibi geeft voor de avond dat het buurmeisje seksueel is misbruikt, wordt de dan 20-jarige jongeman verstoten door de meeste inwoners van het dorp. Ook moeder Daisy besluit dat haar voormalige oogappel de ouderlijke woning moet verlaten, waarna hij een tijdlang inwoont bij een tante. Kort na zijn 21ste verjaardag ontmoet hij de Schotse Catherine ‘Rena’ Costello en hij is op slag verliefd. Zelfs het feit dat Rena op het moment van hun ontmoeting hoogzwanger is na een korte flirt met een Pakistaanse buschauffeur uit Glasgow, doet niets af aan zijn liefde voor Rena.

Op zaterdag 17 november 1962 stappen de twee in het huwelijksbootje, tijdens een kleinschalige plechtigheid. Kort nadat Rena dochter Charmaine op de wereld zet, verhuist het gezin naar Glasgow, waar in juli 1964 dochter Anne Marie ter wereld komt. Fred is verschrikkelijk tegen zijn aangenomen dochter Charmaine en eigen dochter Anne Marie. De jonge meiden delen het onderste deel van een stapelbed, maar om te voorkomen dat ze vrij kunnen rondlopen, plaatst hij een hek rondom het bed. Ze mogen alleen ‘los’ wanneer Fred aan het werk is.

IJswagen

Het huwelijk van Rena en Fred is op zijn zachtst gezegd ongelukkig. Niet alleen Fred heeft diverse affaires, ook Rena papt aan met andere mannen. Wanneer Fred op woensdag 4 november 1964 met zijn ijswagen een kind doodrijdt – iets dat zou worden afgedaan als een tragisch ongeval – kotst een groot deel van Glasgow hem uit en hij besluit wederom elders een nieuw bestaan op te bouwen. Samen met Rena, de twee kinderen en de 16-jarige Anne McFall, een jonge vrouw met wie hij een affaire heeft, betrekt West een krappe stacaravan in Gloucester en vindt hij emplooi in een slachthuis. McFall is afkomstig uit een gebroken gezin en laat zich gewillig meevoeren naar Engeland waar ze door West wordt uitgebuit en uiteindelijk in de prostitutie moet om aan extra inkomen voor het bizarre ‘gezin’ te komen. Korte tijd later zet Fred ook zijn eigen vrouw Rena in om als dame van lichte zeden geld te verdienen.

Mede dankzij zijn baan in het slachthuis beginnen de perverse ideeën van Fred steeds meer morbide van aard te worden. Thuis worden de seksuele lusten steeds wilder, maar omdat hij zelfs met twee vrouwen nog altijd niet aan zijn trekken komt, gaat hij op straat op jacht. Tussen 1965 en 1967 ontvangt de politie van Gloucester acht meldingen van vrouwen die door een man zijn aangevallen en verkracht en hoewel de beschrijvingen van de aanvaller in alle gevallen overeenkomen, wordt Fred West nooit als getuige gehoord.

In het voorjaar van 1967 blijkt dat Anne McFall in verwachting is van zijn kind en smeekt ze hem met haar te trouwen. Rena is woest door de zwangerschap en keert in haar eentje terug naar Schotland, de kinderen bij West en McFall achterlatend. De twee zouden korte tijd later scheiden, maar een huwelijk met McFall komt er nooit. In plaats daarvan vermoordt hij haar tijdens een woedeuitbarsting en begraaft McFall en hun ongeboren kind in de grond onder de stacaravan. Om de daad nog gruwelijker te maken snijdt hij eerst nog haar hoofd, vingers en tenen af. Kort daarna ontvoert West de 15-jarige Mary Bastholm. Ze zou nooit meer worden gevonden. Na deze gruweldaden pakt West zijn gewone leven weer op, maar in werkelijkheid broeit de lust om te moorden in hem voort. Wanneer hij in 1968 de 15-jarige Rose ontmoet, escaleert de boel pas écht...

Gruwelkelder

Rosemary ‘Rose’ Letts komt op zondag 29 november 1953 ter wereld in Northam, Devon als kind van twee instabiele ouders. Tijdens de zwangerschap van Rose krijgt moeder Gwen elektroshocktherapie om een zware depressie te bestrijden en de kans is groot dat het nog ongeboren kind hierdoor hersenletsel oploopt. Als kind kan Rose totaal niet meekomen op school en als tiener ontwikkelt ze een ongezonde interesse in seks en oudere mannen. Een van hen is de 27-jarige Fred West die ze op 15-jarige leeftijd in het nachtleven ontmoet. Enkele maanden later raakt Rose in verwachting, maar in tegenstelling tot bij Anne McFall reageert Fred nu wél enthousiast op de zwangerschap.

Kort nadat Rose dochter Heather ter wereld brengt, verdwijnt Fred wegens diefstal voor enkele maanden achter de tralies. Rose, zelf net 18 jaar oud, komt er alleen voor te staan en de druk om voor drie kinderen te zorgen wordt haar simpelweg te veel. Tijdens een ruzie slaat ze de 8-jarige Charmaine dood en begraaft het kind naast het lichaam van McFall. Wanneer Fred vrijkomt, reageert hij relaxed op de dood van zijn stiefdochter. Sterker nog, de twee graven Charmaine op, snijden ook haar hoofd, vingers en tenen af en herbegraven het meisje. Wanneer kort hierna Rena terugkeert om haar dochter te bezoeken, ondergaat ook zij hetzelfde lot.

De wetenschap dat zijn Rose óók een moord op haar geweten heeft, triggert iets in West. De twee stappen in het huwelijk en betrekken kort na de geboorte van hun tweede gezamenlijke dochter Mae hun nieuwe woning aan 25 Cromwell Street. De woning is te groot en te duur voor het gezin, maar al snel verhuren ze de overtollige kamers om zo aan extra inkomen te kopen. De kelder blijft evenwel verboden gebied en geldt als privévertrek voor Rose en Fred. In het diepste geheim bouwen ze er een martelkelder. Het eerste slachtoffer in de kelder is de 17-jarige Caroline Owens, die als oppas voor de kinderen in huis wordt gehaald en daarna wordt mishandeld, misbruikt en verkracht.

Owens weet te ontsnappen en stapt naar de politie, maar Fred weet agenten te overtuigen dat het seks met toestemming was en ontloopt op bizarre wijze verdere vervolging. Het zou een fatale inschattingsfout blijken, want Rose en Fred achten zich hierna ongrijpbaar. Tussen 1973 en 1979 verdwijnen Lynda Gough (19), Carol Ann Cooper (15), Lucy Partington (21), Thérèse Siegenthaler (21), Shirley Hubbard (15), Juanita Mott (18), Shirley Robinson (18) en Alison Chambers (16) spoorloos. Tussen het moorden en martelen door bevalt Rose nog een paar keer, van zoons Stephen en Barry en dochter Louise. Na 1979 is het evenwel jarenlang stil en lijken Fred en Rosemary uitgekeken op het moorden. Tot in 1987 ook Heather, hun 16-jarige dochter verdwijnt. Wanneer rechercheurs jaren later onderzoek doen naar haar verdwijning volgt het gruwelijke antwoord op de vele vermissingen in de regio rond Gloucester...

Gruwelijke ontdekkingen

In augustus 1992 stapt de dan 13-jarige Louise West het kamertje van haar lerares Engels binnen en begint opeens te praten over de bizarre gebeurtenissen in het huis op 25 Cromwell Street. Ze praat over verhalen van haar ouders over het ontvoeren, verkrachten en vermoorden van zeker tien meisjes uit de omgeving, over de verdwijning van haar oudere zus en over het seksueel misbruik dat ze zelf heeft moeten ondergaan door haar vader. Fred en Rose worden gearresteerd, maar nog voordat de zaak voorkomt, trekt Louise haar bekentenis in. De arrestatie leidt er wel toe dat alle nog levende kinderen van het gezin uit huis worden geplaatst en bij pleegouders terechtkomen. Wanneer zowel Fred als Rose niet kan uitleggen waar Heather is gebleven en zoon Stephen tegen zijn nieuwe gastgezin praat over een kuil die hij in 1987 heeft moeten graven, vlak voordat zijn zus verdwijnt, besluiten agenten de woning van onder tot boven te onderzoeken. Op donderdag 24 februari 1994 is het raak, wanneer agenten tijdens opgravingen in de tuin een dijbeen en later andere botresten vinden. Het blijkt het stoffelijk overschot van Heather West. Kort daarna vindt men een tweede lichaam begraven in de tuin; dat van Shirley Robinson. Zij bleek op het moment van haar dood hoogzwanger, vermoedelijk van Fred. Kort nadat de politie Fred en Rose West arresteert, begint Fred te praten en eist hij alle verantwoordelijkheid op. Rose zou er geen weet van hebben, hij alleen is verantwoordelijk.

Kort nadat de politie Fred en Rose West arresteert, begint Fred te praten en eist hij alle verantwoordelijkheid op

Om zijn claim kracht bij te zetten, zegt hij agenten te graven in de kelder, omdat hen daar ‘nog wat verrassingen wacht’. Korte tijd later vinden onderzoekers daar de resten van nog negen andere jonge vrouwen. Bijna allemaal missen ze vingers en tenen en diverse hoofden en ze zijn compleet afgeplakt met isolatietape.

In afwachting van hun rechtszaak blijven Fred en Rosemary opgesloten. Op zondag 1 januari 1995 pleegt Fred West op 53-jarige leeftijd zelfmoord door zichzelf in zijn cel op te hangen. Hoewel hij zelf bij leven altijd geprobeerd heeft om zijn geliefde Rose vrij te pleiten, besluit een jury op woensdag 22 november 1995 dat Rose schuldig is aan de dood van zeker tien vrouwen, waaronder haar dochter Heather en Charmaine West. Anno 2022 telt de inmiddels 69-jarige tot levenslang veroordeelde Rosemary West de dagen tot haar dood op de vrouwenvleugel van New Hall Prison, ten zuiden van de Engelse stad Leeds. 25 Cromwell Street, door de media The House of Horrors gedoopt, wordt in oktober 1996 door de gemeente met de grond gelijkgemaakt in een poging het gruwelijke verleden voorgoed te begraven. Net zoals Fred en Rosemary West dat ook ooit met hun vele slachtoffers probeerden.