Debra's bil is wet

Toen we nog zeeën van tijd hadden, onze geldbomen dagelijks werden bemest met volle asbakken waardoor ze nog verder dan tot in de hemel groeiden en wij een redactie hadden die groter was dan de huidige fracties van GroenLinks en PvdA tezamen, waren redactievergaderingen een feest. Want alles kon en alles mocht – hoe gekker, hoe beter – dus er steeg altijd wel een idee op tussen de rookpluimen in het vergaderhok, ideeën waar we tegenwoordig waarschijnlijk door alle Feministische Verbonden en andere kuisheidslegers van deze wereld stevig voor op de vingers zouden worden getikt.

Herinneringen doven sneller dan een vers gelikte vloeitoeter, maar het bedenken van Panorama’s allereerste BillenBal moet ongeveer als volgt zijn gegaan.

“Wat een kutzomer.”

Hijs. Kuch.

“Wat gaan we doen? Ik heb nog geen reet gezien op het strand. Vrolijken we de boel nog een beetje op of hoe zit dat?”

Kuch.

“Iets met tieten?”

“Billen misschien?”

Hijs.

“Hoeveel voor tieten?”

Vier handen.

“Hoeveel voor billen?”

Drie, vier, vijf handen.

“Billen dus. En dan?”

“Beste reet van Nederland? Verkiezing op het strand?”

“Regel het maar.”

En zo kwamen er honderden liefhebbers van ‘gebronsd zitvlees’, zoals onze toenmalige Blootgewoon-redacteur Michiel Blijboom het destijds omschreef, op een zaterdagmiddag naar een strandpaviljoen in Zandvoort om zich te verlekkeren aan ‘een bosje billen’. Ronde billen, kippenkontjes, zongekleurde achterwerken, maar ook derrières die al sinds mensenheugenis geen zonlicht hadden gezien, dongen mee naar onze Mooiste Billen-titel en, uiteraard, de twee hoofdprijzen: een bronzen gietsel van de winnende billen en een fotoreportage in Panorama, geschoten door onze glamourfotografen Hans Toonen en Hans Wientjens (die nog steeds elke week onze rubriek VanVoor op onze middenpagina’s verzorgen).

De uiteindelijke winnaars waren de 23-jarige billen van Debra Verhoef uit Goes waar volgens het juryrapport geen twijfel over kon bestaan: “Uit Goes komen niet alleen prima mosselen, maar ook uitstekende billen!” Zelf was ze volkomen verbouwereerd dat ze, blijkbaar, over een prijswinnend achterwerk beschikte, een welgevormde bips die alle andere naar de kroon stak. En dan te bedenken dat ze tot een paar uur voor deze verkiezing nog twijfelde of ze überhaupt wel in de trein naar Zandvoort moest springen, bang als ze was dat haar fraaie achterwerk volledig zou worden weggevaagd door de concurrentie.

Nu we erover nadenken: ook de druilerige zomer van 2021 kan wel een lekker toetje gebruiken. Hoeveel handjes voor een nieuw BillenBal?