Bobbi Eden: Last van hormonen? Ik?

Sinds ik zwanger ben komen er van alle kanten mensen met de opmerking dat mijn leven totaal zal veranderen. Het is natuurlijk goed bedoeld, maar ik snap het principe. We krijgen een baby, en ja, het leven zal anders zijn. En ik begin het ook zo langzamerhand aan mezelf te merken dat de zwangerschap dingen met je lichaam doet die je, al zou je willen, niet echt onder controle hebt. En dan heb ik het niet over alles wat ik maar tegenkom in m’n mond stoppen, want dat deed ik daarvoor ook al. (Ja, ik dacht: ik kop ’m zelf vast even in.) Mijn man Mark kon tot de afgelopen week vol trots tegen zijn vrienden vertellen dat zijn vrouw totaal geen last had van mood swings en dat de situatie behoorlijk stabiel en onder controle was. Maar dáár is officieel een einde aan gekomen. De oorzaak: een weigerende internetverbinding. 



Als je met een hoop deadlines werkt, is een werkend internet een must. En laat die verbinding er nou de brui aan geven nét op het moment waarop er van alles de deur uit moet. En daar eindigde bij mij ook meteen enige vorm van stabiliteit. Mark opperde dat hij er zelf even rustig wilde kijken en zei dat het allemaal wel goed kwam. Zo is hij: geen zorg op de wereld die hem uit zijn comfortzone krijgt. Ik daarentegen spartelde tegen en er zou en moest een monteur komen die de boel weer aan de praat ging krijgen. Daarop deed Mark het meest verstandige wat hij op dat moment kon doen: op de bank zitten en z’n mond houden om te voorkomen dat deze bom van hormonen tot ontploffing kwam. 



Terwijl ik inmiddels al twee uur met een helpdeskmedewerker van mijn kabelprovider aan de telefoon zat en alle kabeltjes van alle modems in ons huis er al zesduizend keer in en uit had gehaald, kwam ik samen met de allervriendelijkste meneer aan de telefoon tot de conclusie dat de enige manier om het probleem op te lossen was om de monteur toch maar te laten komen. Maar die kon pas twee dagen later. Met grote krokodillentranen strompelde ik de trap op en ging naar m’n bed. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, bleek dat ik gewoon had moeten doen wat ik eigenlijk altijd doe: vertrouwen op Mark. Die was zelf rustig gaan kijken en had inmiddels het probleem verholpen. En dus zijn mijn zo geliefde internetverbinding en ik weer vriendjes. 



Het is officieel. Ik ben zwanger. ;)’