/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback2.png)
In de finale van de play-offs om een WK-ticket, in november vorig jaar, trok Dekker tijdens de return tegen Zwitserland al na 5 minuten de doorgebroken Ramona Bachmann onderuit. Het leverde de centrale verdedigster een rode kaart op. ''Balen, omdat ik daardoor de rest van dat duel niet kon meedoen. Maar ik had nooit gedacht dat ik daardoor ook geschorst zou zijn voor de eerste WK-wedstrijd.''
Een paar dagen later, nota bene op haar 32e verjaardag, kreeg de Almelose een mailtje van de FIFA. ''Daarin stond dat ik een schorsing kreeg. Ik had in een reflex aan de noodrem getrokken. Ik had het ook niet kunnen doen, maar dan hadden we misschien wel met 1-0 achter gekomen. Ik heb me opgeofferd ja, zo kan je het nu zeggen.''
Ander gevoel
Bondscoach Sarina Wiegman kiest tegen Nieuw-Zeeland centraal achterin voor Dominique Bloodworth en Stefanie van der Gragt, die precies op tijd is hersteld van lang blessureleed. Dekker, die in Frankrijk voor Montpellier speelt, zal moeten wachten op haar kans. Ze weet dat dat wel even kan duren, zeker als Oranje goed presteert op het WK.
''Normaal word je richting zo'n toernooi klaargestoomd om te gaan spelen, maar bij mij is dat nu anders. Dat merkte ik al in de oefenwedstrijden. Steeds dacht ik: o, ik moet weer naar Oranje, maar ik ga toch niet spelen. Logisch, want ik ben geschorst voor de eerste wedstrijd. De besprekingen zijn voor mij nu ook anders. Normaal ben je heel erg bezig met hoe de spits van de tegenstander loopt en zo, maar nu denk ik: dat is voor Steef en Do. Ik zal zeker niet hopen dat het slecht gaat zodat de bondscoach daarna gaat wisselen. We moeten winnen, met of zonder mij. Ik zorg gewoon dat ik er klaar voor ben als het nodig is. Je weet nooit wat er gaat gebeuren met blessures of schorsingen. Ik kan het alleen mezelf kwalijk nemen dat ik dinsdag op de tribune moet zitten.''