Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Geduld van Roord wordt eindelijk beloond

LE HAVRE (ANP) - Jill Roord was het zo zat om steeds de nummer 12 bij de Nederlandse voetbalsters te zijn, dat ze voor het WK haar 'vaste' rugnummer inwisselde voor het nummer 19. ''Ik wilde echt van die 12 af.'' Met een trefzekere kopbal in de toegevoegde tijd van de eerste groepswedstrijd op de mondiale eindronde in Frankrijk, tegen Nieuw-Zeeland, bevrijdde Roord zichzelf van een mentale last (1-0).

https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png

''Eindelijk, eindelijk heb ik eens zo'n moment in het Nederlands elftal'', zei Roord in de catacomben van het Stade Océane in Le Havre, terwijl de opluchting in haar stem doorklonk. ''Ik ben ook heel erg opgelucht. Ik stond al zo lang droog in Oranje wat goals betreft. Dat je dan bij 0-0 op het WK in de extra tijd de winnende goal kan maken, dat is bizar.''

Jarenlang voelde Roord zich de nummer 12 bij de 'Leeuwinnen', letterlijk en figuurlijk. Geruime tijd was dat haar vaste rugnummer. De 22-jarige middenveldster hikt ook al lang tegen een basisplaats aan. Roord weet dat het vertrouwen van bondscoach Sarina Wiegman in Jackie Groenen, Daniëlle van de Donk en Sherida Spitse groot is. Juist het doorgaans zo sterke middenveld van Oranje liet het bij de ouverture op het WK echter afweten.

Uitbarsting van emoties

Een kwartier voor tijd mocht Roord, met haar nieuwe rugnummer 19, invallen voor Groenen. Ook de Oldenzaalse, die Bayern München verruilt voor Arsenal, begon met slordig balverlies. In de blessuretijd stond ze echter precies op de goede plek toen een voorzet van Merel van Dongen op Lineth Beerensteyn, ook twee invalsters, via het hoofd van een Nieuw-Zeelandse verdedigster bij haar kwam. ''Dat was intuïtie. Ik gokte erop dat die bal zou worden teruggekopt of via de kluts bij me zou komen. Ik kopte 'm ook heel bewust tegendraads naar de grond in.''

Wat volgde, was een uitbarsting van emoties. Alle frustraties kwamen er uit bij Roord, die in november vorig jaar nog mocht starten in de finale van de play-offs om een WK-ticket tegen Zwitserland, maar na amper een kwartier al werd 'geslachtofferd' nadat verdedigster Anouk Dekker met rood van het veld was gegaan. Terwijl haar teamgenotes na afloop de plaatsing voor het WK vierden, liep Roord met roodomrande ogen terug naar de bus.

''Ik ben nog jong, maar dit is al mijn derde eindtoernooi en ik heb al meer dan veertig interlands gespeeld. Hoewel het me tot nu toe persoonlijk nog niet heel veel heeft gebracht, mag ik toch best trots zijn. Maar ik zat wel te wachten op zo'n moment. Mijn geduld is op de proef gesteld. Ik heb vaak moeten slikken en ik heb me vaak zitten te verbijten. Maar ik ben zelfverzekerd en wist dat dit er vanzelf een keer uit zou komen.''