Voetbalsters treffen vrouw met een missie

Vooral dankzij de goals van Sinclair behoort Canada bij de vrouwen al jaren tot de wereldtop. De mannenploeg van het Noord-Amerikaanse land was pas één keer van de partij op een WK (in 1986) en staat op de wereldranglijst op plek 78. De vrouwen ontbraken alleen op het eerste WK in 1991, sindsdien doet Canada altijd mee aan de mondiale eindronde. In 2003 greep de huidige nummer vijf van de wereld net naast de medailles (vierde), bij het WK van vier jaar geleden in eigen land strandde Canada in de kwartfinales. Sinclair leidde haar land naar brons op de Olympische Spelen van 2012 en 2016. Ze mocht in Londen de Canadese vlag dragen tijdens de sluitingsceremonie.

De aanvalster debuteerde als 16-jarig meisje in de nationale ploeg. Sinclair liet zich toen direct zien op het toernooi om de Algarve Cup, waar ze drie keer scoorde. Nu staat de teller na 284 interlands op 181 doelpunten, nog drie minder dan Wambach die in 2015 afzwaaide met de wereldtitel. Sinclair wil de Amerikaanse dolgraag onttronen, maar op dit WK staat ze nog droog.

Rugnummer

De onvermoeibare aanvoerster van de ploeg van bondscoach Kenneth Heiner-Møller zal echter niet stoppen voordat ze het record in handen heeft. Al is het vanwege haar leeftijd niet uitgesloten dat Heiner-Møller zijn vedette donderdag in Reims tegen Oranje wat rust geeft. Beide landen zijn al zeker van een plek in de achtste finales, alleen de groepswinst staat in het Stade Auguste-Delaune nog op het spel.

Sinclair speelt altijd met rugnummer 12, het nummer waarmee haar idool Roberto Alomar honkbalde voor Toronto Blue Jays. Posters van de tweede honkman uit Puerto Rico sierden de kamer van Sinclair toen ze jong was. Nu hangen foto's van haar op vele kinderkamers in Canada, als beste voetbalster aller tijden van haar land. ''Iedereen in Canada wil als Christine Sinclair zijn'', zei Jessie Fleming, een van de talenten uit de ploeg van Heiner-Møller.