Feyenoord: pijnlijk voorspelbaar (en alle natrappers ook)

Ha die Jacobs,

“Jaap Stam weg bij Feyenoord,” las mijn vriendin vorige week terloops het push-bericht op haar telefoon voor. “Serieus?” hoorde ik mijzelf oprecht verrast zeggen.

Waarop mijn vriendin mij aankeek met een blik alsof ik haar in de zeik nam. Maar dat deed ik niet eens. Net als mijn voetbalhatende vriendin zag ik het natuurlijk van mijlenver aankomen, maar als het dan gebeurt, dan valt het op de een of andere manier toch rauw op je dak.

Begrijp me niet verkeerd: ik snap het volkomen. Volgens mij schreef ik maanden geleden op deze plek al dat de aanstelling van Jaap Stam het zoveelste bewijs was dat het Feyenoord aan elke vorm van toekomstvisie ontbreekt. Maar pijnlijk is het wel, zo’n stille aftocht nog voor de eerste nachtvorst een feit is. Pijnlijk voor zowel club als trainer. Ik moest gelijk aan de woorden van Martin van Geel denken toen hij afgelopen voorjaar nogal stuntelig de keuze voor Stam verdedigde: “Met Jaap Stam komt er wel echt iemand binnen.” Nu is er dus echt iemand vertrokken.

En het vervolg – om het woord ‘oplossing’ zo nadrukkelijk mogelijk te vermijden – is eigenlijk even pijnlijk. Jaap Stam was het parkeerterrein nog niet af of technisch directeur Sjaak Troost, nog zo iemand die per ongeluk in een functie verdwaald lijkt waarin hij niets te zoeken heeft, had het nummer van erkend crisismanager Dick Advocaat al ingetoetst. Ook al zo voorspelbaar. Ten eerste omdat elke club die plotseling een nieuwe hoofdtrainer nodig heeft de laatste jaren Advocaat belt. En ten tweede omdat de Kleine Generaal al ver voor de aanstelling van Stam bovenaan de lijst stond in Rotterdam. Als ‘tussenpaus’ moest hij van het seizoen 2019-2020 een acceptabel overgangsseizoen maken, terwijl er achter de schermen druk gebroed zou worden op Het Grotere Plan, dat van Feyenoord weer de glorieuze topclub van weleer zou maken. Advocaat bedankte daar destijds feestelijk voor. Crisismanager oké, maar tussenpaus? Daarvoor voelde Advocaat zich net iets te groot. Nu wordt hij het dus alsnog.

Maar het pijnlijkste vind ik misschien nog wel de aanstelling van John de Wolf als assistent-trainer. Een opzichtigere en gênantere knieval voor Het Legioen was nauwelijks denkbaar. Zeg nou eerlijk, jij als Feyenoorder: dit komt toch nooit meer goed?

Ha die Davidse,

Niet alleen Feyenoord is voorspelbaar, maar jij en al die andere natrappers ook. John de Wolf een knieval voor het Legioen? Van welke papegaaiende voetbalwebsite voor anonieme droeftoeters heb je dat getrokken?

Je zult het misschien niet geloven, maar ik zat ooit op een hometrainer naast die van John de Wolf, toen speler van VVV-Venlo. We waren allebei geopereerd aan de knie en revalideerden in hetzelfde fysiofitnesscentrum. Na het EK van 1996, waarvoor hij overigens niet was geselecteerd, verliet hij Wolverhampton Wanderers voor een redelijk eenzaam bestaan in Noord-Limburg. Althans, zo zag hij eruit op die hometrainer. Zijn manen wapperden niet, wat vrij normaal is als je alleen maar je benen beweegt, maar zijn blik was leeg. De man was geen schim meer van die leeuw die ik zo bewonderde als verdediger van het meest iconische Feyenoord sinds dat van 1970. Toen ik hoorde dat hij morgen voor het eerst naast Dick Advocaat plaatsneemt op de bank - nota bene in Venlo - viel bij mij het kwartje: hij houdt maar van één club en dat is Feyenoord. Haal je hem daar weg, dan blijft er weinig van hem over. 

Met het vuur in zijn ogen zei hij dat Advocaat hem niet hoefde over te halen. Hij zag het als een kans die hij niet kon laten lopen, waarna hij de ene na de andere liefdesverklaring de wereld in slingerde, zij het met de romantische inborst van een bootwerker. Als hij tegen Ajax in het veld had gestaan en de back van Feyenoord liep overal behalve waar hij moest lopen, dan zou hij hem bij zijn kippennek hebben gepakt, zei hij voor de camera van FOX. Ik weet niet hoe jij dat ziet, maar ik zag dat als een teken van liefde aan het adres van Rick Karsdorp en Ridgeciano Haps. Liefde die ze van de veel te nukkige Jaap Stam waarschijnlijk niet hebben gekregen. 

Kom mij dus niet aan met welke knieval dan ook. Niet Dick Advocaat, maar John de Wolf leidt Feyenoord uit dat drassige moeras waar ze al twee jaar inzitten. Als je geen beleid hebt, zoals dat inderdaad al sinds die laatste landstitel in Rotterdam ontbreekt, dan kun je de schade alleen maar beperken met clubliefde. Noem mij één iemand op de bank van welke eredivisieclub dan ook die meer heeft dan John de Wolf. Iedereen is een passant, behalve hij.