Kippenvel tijdens het jagen op spoken

Het Nederlands Paranormaal Research Team (NPRT) wordt maandelijks ingeschakeld door wanhopige mensen om ronddwalende spoken te verjagen.

Zaterdagavond 21.00 uur in het Gelderse Ochten, een overwegend gereformeerd dorpje aan de Waal. De donkere straten zijn hier zoals altijd verlaten. Na zonsondergang wordt hier voornamelijk binnen de muren geleefd. Zo ook bij de familie Stap, waar vanavond alle (klein)kinderen op bezoek zijn voor een bijzondere gelegenheid. Geen verjaardagsfeestje en ook geen bordspelletjes; de reden van deze familiebijeenkomst is onheilspellender. De afgelopen zes maanden ervaren de bewoners van dit huis geregeld gebeurtenissen die zij niet kunnen verklaren.

“Wij kunnen er gewoon niet bij wat hier gebeurt,” vertelt Marinus, die hier woont met zijn moeder Hennie, vriendin Louisa en de pasgeboren baby. “De fotolijst en de kaartjes staan elke week weer andersom.” Marinus wijst naar een ingelijste foto van zijn vader en twee geboortekaartjes van zijn dochter op het tv-meubel. “Ze staan zo’n drie keer per week met de rug naar de woonkamer als je ’s ochtends vroeg als eerste beneden bent of samen thuiskomt. Van de week kwamen we thuis in een leeg huis. Toen stond geheel vanuit het niets de lamp uit de keuken midden op het aanrecht. Niemand die thuis was of thuis kon zijn! Hetzelfde met de spiegel een tijdje geleden, die altijd in de woonkamer staat. Die stond ineens op de zevende traptrede toen we ’s ochtends wakker werden. Deze dingen gebeuren gewoon als er niemand thuis is. We snappen er werkelijk geen bal van!”

Kippenvelmomenten

De kamers van het bescheiden rijtjeshuis spoken volgens Marinus en zijn moeder niet alleen als er even niemand thuis is. Juist tijdens hun aanwezigheid ervaren zij hun hevigste kippenvelmomenten. “Ik lag laatst in bed toen ik voelde hoe er vanuit het niets aan mijn been werd gekrabd. Mijn vriendin lag te slapen, dus zij was dat zeker niet, honderd procent!” Marinus gaat sneller praten en klinkt nu zelfs geïrriteerd. “Wij kunnen er niet bij wat hier gebeurt. We hebben allemaal geregeld last van intense koude rillingen, die komen vanuit het niets over je heen. Dat heb ik nooit eerder gehad, niemand van ons voelt dit ergens anders. Alleen hier op de bank en in de keuken. Hoe kan dat nou?” Kleinzoon Wesley woont om de hoek, maar logeert hier regelmatig bij zijn oma, oom en tante. Ook hij is ervan overtuigd dat er iets niet pluis is. “Ik sliep laatst in het bed van mijn oma en opa, ik lag op de plek waar mijn opa vroeger lag. Midden in de nacht werd er heel duidelijk op mijn schouder getikt, terwijl ik alleen in bed lag. Ik werd direct wakker, maar ik zag niets. Er was niemand in de kamer.” Wesley’s stem slaat meerdere malen over. Marinus vult aan: “Mijn vriendin heeft vanuit de hal een schim bij de deur gezien. Alles bij elkaar opgeteld is dat toch geen toeval meer?” 

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele verhaal van Ryan Claus? Bestel Panorama dan hier, of lees het op Blendle.