Recherche zoekt Brit voor dubbele moord op Pieter Hoovers en zijn vrouw Tae

We schrijven het jaar dat Donald Trump begint als president van de Verenigde Staten, Feyenoord na achttien jaar weer eens landskampioen wordt, de Oranjevrouwen het EK voetbal winnen en de wereld wordt opgeschrikt door een bloedige aanslag bij een concert van Ariana Grande. Kortom, het is 2017. Een jaar vol hoogte- en dieptepunten. Om op die laatste voort te borduren; in de zomer van dat jaar wordt aan de Ceintuurbaan in Amsterdam een dubbele moord gepleegd. Een bijzonder gruwelijke naar het schijnt. Getuigen zien die dag rechercheurs bleekjes rond de neus in- en uitlopen. Binnen liggen de toegetakelde lichamen van Pieter Hoovers (54) en zijn Thaise vrouw Tae Kaewpanya (32). Eén ding wordt de recherche die dag meteen duidelijk: dit is geen relatiedrama of uit de hand gelopen overval. Deze mensen móesten dood, geen twijfel mogelijk. Maar waarom?

Het is maandag 17 juli, even na 13.30 uur, als de dubbele moord wordt ontdekt. De moeder van Pieter Hoovers heeft de politie gebeld omdat ze haar zoon al twee dagen niet te pakken kan krijgen. Vreemd is ook dat zijn scooter al die tijd voor de deur staat en niet lijkt te zijn gebruikt. Het past allemaal niet bij de altijd drukke en rusteloze Pieter. Het appartement op twee hoog waar Pieter met zijn vrouw verblijft, is niet zijn eigen woning, zo krijgt de politie verder te horen. De man woont met zijn vrouw Tae in Thailand en is naar eigen zeggen op Ibiza geweest, om aansluitend voor een korte vakantie in zijn geboortestad neer te strijken.

Maar was het wel een vakantie? Het is een vraag die cruciaal zal worden in het rechercheonderzoek. Want Pieter was in de weken voor zijn dood erg gespannen. Er speelde duidelijk iets. En dat is niet verwonderlijk, want de Amsterdammer was zeer uitgesproken, had vaak akkefietjes, kende veel onderwereldfiguren en was niet altijd even goed van betalen. “Hij leeft als een kaars in de wind,” werd weleens gezegd.

Geen braaksporen

Meteen nadat de lichamen van Pieter en Tae zijn gevonden, wordt er een groot onderzoek gestart. Geen van de rechercheurs kan op dat moment vermoeden dat het een zaak van lange adem zal worden. Een onderzoek vol vertakkingen, mogelijke verbanden, talloze mogelijke motieven en een bonte stoet aan dubieuze figuren met wie Hoovers zich omringde. En ook weet niemand op dat moment dat er zeven jaar later – dus nu, in 2024 - informatie aan het licht zou komen die het onderzoek weleens in een stroomversnelling zou kunnen brengen Maar daarover straks meer.

Voor Ferry de Kok was er geen twijfel mogelijk: de moord op zijn gabber John Mieremet in Thailand kon niet zijn gepleegd zonder verklikkerswerk van Pieter Hoovers

Pieter Hoovers is bepaald geen onbekende in Amsterdam, zo blijkt al snel. De recherche hoeft in die zomer van 2017 niet heel diep te graven om een beeld van hem te krijgen. Er zal gezien zijn levenswandel best iemand zijn geweest die een rekening met hem te vereffenen had. Maar waarom moest ook de vriendelijke en fragiele Tae het ontgelden? Werd ze als getuige uit de weg geruimd of moest het als een waarschuwing worden gezien? Opvallend is ook dat de deur naar het appartement geen braaksporen vertoonde. Kan hier voorzichtig uit worden geconcludeerd dat Hoovers de moordenaar kende en zelf heeft binnengelaten?

De dubbele moord blijft bepaald niet onopgemerkt en wordt breed uitgemeten in de media. En opeens wordt ook een interview uit 2013 actueel, waarin Pieter Hoovers en Tae in het Algemeen Dagblad uitgebreid vertellen over hun leven in Thailand. Pieter runt op dat moment in Pattaya het Hollandse café Hoek van Holland (Hoovers: “Niet omdat ik iets heb met die plaats, maar het staat toevallig op een hoek”) met alleen Hollandse gerechten op de kaart, zoals een broodje pindakaas, kroketten en frikadellen. “Het meeste haal ik hier gewoon bij de Makro. Wat ik niet kan krijgen, zoals schenkstroop, laat ik door vrienden meenemen.” Onder de clientèle veel zongebruinde en getatoeëerde mannen, die om voor de hand liggende redenen seksparadijs Pattaya bezoeken. Maar ook Hollandse jongens uit de Amsterdamse onderwereld weten het café te vinden.

Bonje met Mieremet

En zo babbelt Hoovers vrolijk door. Over zijn tijd in Amsterdam, toen hij met ‘slechts mavo 3 op zak’ een platenzaak opende op de Zeedijk, met Outland Records een eigen label had en grote housefeesten organiseerde. Er waren weinig mensen in Amsterdam die Hoovers niet kenden. Ook zijn activiteiten voor thaiboksen komen in het interview ter sprake. ”Ik ben scheidsrechter, organiseer wedstrijden en haal sporters van over de hele wereld naar Azië. Ik heb veel profs klaargestoomd.” Zijn eigen carrière als kickbokser was minder succesvol. “Ik had podiumangst en dacht: het publiek komt alleen om me te zien afgaan.” Wel had de sport een dierbare vriend opgeleverd, de voormalige wereldkampioen Rob ‘Mr. Lowkick’ Kaman (in maart dit jaar overleden). “Hij was het die me in 1987 overhaalde om naar Thailand te komen. Ik had me nooit ergens thuis gevoeld, maar hier voelde ik me direct thuis.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.