De dode bruid in de badkuip

Op hun trouwvideo stralen Sarah en Shahnawaz van geluk. De luxueuze receptiezaal in Islamabad is rijkelijk versierd met lampjes en rozen. Hij is gekleed in een traditioneel zwarte kameez. De bruid draagt een elegante jurk met borduursels, een bloedrode sluier en een indrukwekkende hoeveelheid gouden sieraden. De gasten in hun bontgekleurde sari’s dansen uitbundig rondom het gelukkige paar.

Het is op 18 juli 2022 de derde keer dat Shahnawaz Amir in het huwelijksbootje stapt. De in Canada geboren Sarah Inam (37) trouwt voor het eerst. De echtelieden hebben elkaar niet zo lang geleden via social media leren kennen. Het is een huwelijk van tegenpolen. Sarah is een ambitieuze vrouw van de wereld. Ze werkt al jaren in Dubai als econoom voor grote bedrijven als Deloitte. Als zoon van een beroemd journalist komt Shahnawaz uit een goed nest, maar zelfs zijn geliefden omschrijven hem als een luiaard die ongegeneerd op het familievermogen teert. Vrienden omschrijven hem als een hork die onder invloed van drank en drugs zijn vrouw uitscheldt en ‘immorele voorstellen’ doet.

Het stel lijkt niet bestemd voor huisje-boompje-beestje. Daags na het huwelijk vliegt Sarah terug naar Dubai. Shahnawaz blijft bij zijn moeder in Chak Shahzad, een moderne buitenwijk van hoofdstad Islamabad. Het voedt geruchten dat er iets grondig mis is met het huwelijk. Sarah vliegt eens per maand naar Pakistan, waar Shahnawaz haar als een melkkoe behandelt. Hij steekt haar schenkingen aan goede doelen in eigen zak en troggelt haar bijna 10.000 euro af om een autootje te kopen.

Bloed aan z’n handen 

Vrienden zien dat Sarah desondanks wanhopig in het sprookje blijft geloven. Volgens de Pakistaanse nieuwslezeres Mehar Bukhari, die ooit met Sarah heeft gestudeerd, ‘voelde ze dat ze hem moest genezen’. Dat blijkt ook uit Sarahs, naar later blijkt, laatste Instagram-bericht. Zonder namen te noemen zegt ze dat ‘hij’ haar ‘leven kleur gaf’, maar ook dat ze ‘deeply broken’ is. Het is duidelijk dat ze het over haar echtgenoot heeft wanneer ze een Perzische dichter citeert: “Waardevolle schatten liggen verborgen in ruïnes.”

Niet lang daarna, op 22 september 2022, arriveert ze in Islamabad. Het is de derde keer in drie maanden dat de echtelieden elkaar zien. Schoonmoeder Samina schuift ook aan voor het avondeten. Er zijn tegenstrijdige berichten over wat volgt. Zeker is dat de Pakistaanse politie de volgende dag op de stoep staat. Met bebloede handen en kleding neemt Shahnawaz de agenten mee naar de plek waar Sarah dood in een badkuip ligt. Haar hele lichaam zit onder de verwondingen, veroorzaakt door klappen met een stomp voorwerp.

Al snel bekent manlief dat hij Sarah tijdens een heftige woordenwisseling heeft doodgeslagen met een halter. Maar is het doodslag of moord?

Airconditioning

Eerst verklaart Shahnawaz dat hij Sarah zo heeft aangetroffen nadat hij naar de markt is geweest. Maar al snel bekent hij dat hij Sarah die nacht tijdens een heftige woordenwisseling over geld heeft doodgeslagen met een halter. Het bebloede moordwapen ligt onder een slaapbank. Is het doodslag of moord? Het feit dat Shahnawaz het lichaam in de badkuip heeft gelegd onder een lopende kraan spreekt niet in zijn voordeel. Dat de bewakingscamera’s rond het huis zijn uitgezet, hij de telefoons heeft vernietigd en haar paspoort heeft verknipt ook niet. Ook moeder Samina moet zich verantwoorden. Het excuus dat ze niks heeft gemerkt van de moord in haar woning ‘vanwege de lawaaierige airconditioning’ komt vrij ongeloofwaardig over.

Voordeel van de twijfel 

De rechtbank van Islamabad is op 14 december 2023 tot de nok toe gevuld wanneer rechter Nasir Rana zijn oordeel velt. Sarahs ouders zijn al vanaf het begin van het proces in het land. Andere familieleden zijn overgevlogen uit Canada en Dubai om plaats te nemen op de publieke tribune. De teleurstelling is groot wanneer de rechter moeder Samina ‘het voordeel van de twijfel’ geeft en vrijspreekt van betrokkenheid.

Komt haar zoon er ook zo genadig van af? Na 75 pagina’s spreekt rechter Rana het verlossende woord: “Schuldig!” Hij vonnist de beschuldigde ook meteen voor de ‘brute en wrede moord’. “Hij zal opgehangen worden tot de dood er op volgt.” De schadevergoeding van 1 miljoen roepies (pakweg 3000 euro) is een formaliteit. Gewapende agenten voeren Shahnawaz meteen af, op naar de overbevolkte dodencellen.

“Blijdschap is er niet,” zegt Sarahs vader Inamur Rahim in een interview met de Pakistaanse televisie. “Dat gevoel is voor altijd uit ons hart verdwenen. Maar we zijn zeker tevreden.” Hij plaatst wel een kanttekening bij de vrijspraak voor de medeverdachte en het hoger beroep dat zijn schoonzoon heeft aangetekend. “Dit doodsvonnis heeft alleen waarde als het ook daadwerkelijk uitgevoerd wordt.”

Nieuwslezeres Mehar Bukhari reageert verheugd op de uitspraak. “Elke dochter, moeder, zus, iedere vrouw die zich ooit onveilig gevoeld heeft, kan vandaag trots zijn op Pakistan.”

Sprookje & bedrog

Vlak na de moord gaat de trouwvideo van Sarah en Shahnawaz viraal op Pakistaanse social media. De beelden roepen emoties op, de dolgelukkige bruid zo vlak voor haar gruwelijke dood. Er is alleen één probleem met de video: het slachtoffer is niet dezelfde persoon als déze bruid! De beelden zijn namelijk van Shahnawaz’ tweede huwelijk in oktober 2020. Deze ex-vrouw, die toevallig ook Sarah heet, is nog springlevend. Het slachtoffer heeft op 18 juli 2022 alleen een sobere, religieuze nikah-ceremonie in de moskee gekregen. Daar zijn geen familieleden bij aanwezig geweest. Er zijn geen beelden van Shahnawaz’ derde huwelijk. Het bewijst maar weer eens: sprookjes zijn bedrog.

Moord in Pakistan

Pakistan registreert jaarlijks bijna 10.000 moorden. Per inwoner is dat beduidend meer dan in Nederland, maar minder dan in de Verenigde Staten. Ondanks de beroerde vrouwenrechten en de aandacht voor enkele gruwelijke zaken van partnermoord, valt femicide in Pakistan relatief mee. Zelfs volgens de meest sombere cijfers is het aantal vrouwelijke slachtoffers niet meer dan 10 procent. Na een paar jaar ‘in de koelkast’ te hebben gestaan, heeft Pakistan de doodstraf na een vreselijke terreuraanslag op een school (149 doden) eind 2014 weer ingevoerd. Behalve voor zware vergrijpen als groepsverkrachting en moord kunnen rechters ook ‘vreemdgangers’ en godslasteraars naar de galg zenden.