Schooljuf Lauren: verkracht, vermoord, verbrand 

Vrijdagavond 11 oktober 2013. Lauren Patterson (24) is nog maar net terug in Doha, de hoofdstad van Qatar. De expat heeft in Engeland de begrafenis van haar geliefde omaatje bijgewoond. Voordat ze weer aan de slag gaat als schooljuf op een prestigieuze privéschool in Qatar wil ze eerst even wat stoom afblazen. Dus gaat Lauren met haar vriendinnen naar La Cigale, een chique nachtclub in het gelijknamige vijfsterrenhotel.

Daar komen ze twee oude bekenden tegen, haar ex-vriend Badr Hashim al-Jaber en zijn maat Mohamed Abdul Aziz. Het zijn ‘keurige Qatari’s’, geboren en getogen in de oliestaat. In hun smetteloos witte gewaden kunnen ze op plekken als La Cigale ongestoord hun religieuze mores opzijzetten. Ze hebben een appartementje buiten de stad om, in hun woorden, ‘vrouwenlichamen te veroveren’. Badr heeft ooit ook Lauren ingepalmd. Volgens kennissen zijn ze maanden geleden vriendschappelijk uit elkaar gegaan. Dat Lauren die vrijdagnacht rond 1.20 uur bij het tweetal in de auto stapt, is dus niet zo gek. Dat ze vervolgens niks meer van zich laat horen, wel. De verdwijning van de Britse schooljuf leidt internationaal tot bezorgdheid.

Verkoold lijk

Op Malta krijgt Laurens nieuwe vriendje James een naar voorgevoel wanneer ze zijn berichten niet beantwoordt. In het Engelse Kent wachten Laurens moeder, stiefvader, broertje en zusje tevergeefs op een teken van leven. De vriendinnenclub in Doha vraagt zich af wat Lauren bedoelt met dat laatste berichtje dat ze ‘naar het verkeerde adres is gebracht’.

Nog datzelfde weekend komt er op een vreselijke wijze een einde aan de knagende onzekerheid. Bij het woestijndorpje Al-Kharrara, pakweg 70 kilometer buiten Doha, stuit een valkenier op een volledig uitgebrande auto met daarin een verkoold lijk. Het overschot is dusdanig verbrand dat het nog maar 7 kilo weegt, maar gebitsgegevens bevestigen dat het om Lauren gaat. De dolk in haar borstkas laat er geen twijfel over bestaan hoe ze om het leven is gekomen. Volgens de onderzoekers is ze voor haar dood verkracht.

Wanneer rechercheurs de zaak onderzoeken, komen ze al snel bij Badr en Mohamed uit. Het tweetal heeft ook nog eens de klassieke fout gemaakt om terug te keren naar de plaats delict.

Buitenechtelijke gemeenschap

De aanklagers bestempelen Laurens moord als ‘de ergste misdaad die Qatar ooit heeft gekend’. Daarbij past alleen de hoogste straf. In Qatar betekent dat de galg of het vuurpeloton. Overigens staat Badr terecht voor moord én buitenechtelijke geslachtsgemeenschap. Volgens de Qatarese wet is dat eigenlijk hetzelfde als verkrachting.
De aanklagers willen weten welke schadevergoeding de nabestaanden in gedachte hebben. Omdat zij die vraag niet kunnen beantwoorden, gooien de advocaten het maar op 4 miljoen dollar.

Maar zover is het nog lang niet. Laurens moeder Alison en stiefvader Barry vliegen af en aan naar Doha. Het kost zoveel dat ze kleiner moeten gaan wonen. Tijdens de vele zittingen krijgen ze, via een tolk, de lezing van de verdachten te horen. Die beweren dat Lauren, in beschonken toestand, op het mes is ‘gevallen’. Ondanks dat een lijvige politieagent de rol van de kleine Lauren vertolkt in de reconstructie, gelooft niemand deze versie van het verhaal. De rechter veroordeelt de hoofdverdachte in maart 2014, conform de eis, ter dood voor de moord. Een jaar later blijft deze uitspraak overeind in het hoger beroep.

Als een mokerslag

Moeder Alison is enorm opgelucht over het vonnis, maar ook teleurgesteld dat medeverdachte Mohamed wegkomt met drie jaar. Door hun ‘barbaarse optreden’ hebben de nabestaanden nooit fatsoenlijk afscheid kunnen nemen van Lauren. Maar er zullen nog grotere teleurstellingen volgen.

In 2016 oordeelt het Hof van Cassatie, Qatars hoogste rechtbank, dat de hoofdverdachte op een ‘niet deugdelijke juridische basis’ is veroordeeld. Het oordeelt daarom dat de zaak opnieuw behandeld moet worden. Moeder Alison neemt ‘vol walging’ het nieuws tot zich: “De nachtmerrie kan weer opnieuw beginnen!”

De uitspraak op 26 november 2018 komt aan als een mokerslag. De hoogste rechter acht opzet niet bewezen. Doodslag dus. Hij zet de doodstraf om in 10,5 jaar cel. Na aftrek van de reeds uitgezeten straf blijft nauwelijks vijf jaar over. Moeder Alison: “Dit rechtssysteem is een absolute farce!”

In aanloop naar het omstreden WK voetbal klimt Alison in de pen. Ze vraagt WK-‘ambassadeur’ David Beckham plus alle spelers en coaches van Engeland en Wales om een gebaar te maken. Een antwoord blijft uit.

Formeel zit Badrs celstraf er dit jaar op. Maar omdat ook Qatar gevangenen geregeld vroegtijdig vrijlaat, is de kans groot dat hij nu al vrij rondloopt. De autoriteiten in de oliestaat weigeren om de nabestaanden enige duidelijkheid te verschaffen. Via hun advocaat laten ze weten waarom: “We werden ervan beschuldigd dat we een val hebben opgezet om hem te vermoorden wanneer hij vrijkomt.”

In een interview met de Daily Mail noemt Alison het ‘belachelijk’ en ‘beledigend’. “Denken ze nou echt dat ik hem eigenhandig ga wurgen? Ik wil geen wraak, maar gerechtigheid voor mijn dochter.”

De Britse pers maakt de vergelijking met Sarah Everard uit Londen. Ook haar lichaam is in brand gestoken nadat ze in 2021 is verkracht en vermoord. Het grote verschil is dat haar moordenaar, een politieman, nooit meer vrij zal komen. Ondertussen zoeken Badr en Mohamed in Doha’s nachtleven waarschijnlijk weer naar nieuwe ‘veroveringen’.

Moord in Qatar

Dat Qatar meer gastvrijheid verleent aan terreurgroeperingen dan aan gastarbeiders, is wel bekend. Maar qua straatgeweld behoort Qatar tot de veiligste landen ter wereld. Roof en inbraken komen vrijwel niet voor. Het moordcijfer is lager dan in veilige havens als IJsland en Zwitserland. Omdat Qatar voor bijna 80 procent uit immigranten bestaat, is het niet verwonderlijk dat bij de meeste misdaden buitenlanders betrokken zijn. Zo is in 2015 een Keniaanse bewaker tot levenslang veroordeeld voor de moord op een Amerikaanse schooljuf. Op papier kent Qatar de doodstraf voor vergrijpen als heiligschennis en homoseksualiteit. Maar de laatste executies dateren alweer van 2020 en 2003, beide voor moord.