Misdaadcolumn: Knallende kurken en knallende ruzies

Het is bij het schrijven van deze column de middag van 31 december, maar ik durf nu al te stellen dat de jaarwisseling ‘relatief rustig en zonder al te grote incidenten’ zal verlopen. Dat horen we namelijk elk jaar en je vraagt je af wat de politie dan wél onder een onrustige jaarwisseling verstaat. Belaagde agenten, bekogelde brandweermannen, vuurwerkongelukken, mensen met oogletsel, rellen en brandende auto’s: het hoort er blijkbaar allemaal bij, net als het schansspringen en het Nieuwjaarsconcert.

Wat zal het nieuwe jaar brengen op misdaadgebied? Er is genoeg om over de mijmeren. Zal John van den Heuvel inhoudelijk gaan reageren op het door Peter en Royce de Vries geschreven boek Ik beloof je dat ik honderd word? De misdaadjournalist, die er nooit een geheim van heeft gemaakt dat hij het zeer oneens was met Peters rol als adviseur van kroongetuige Nabil B., wordt in het boek flink aangepakt. Maar tot nu toe graaft Van den Heuvel zich in. Hij zegt het boek ‘niet te hebben gelezen en dat ook niet van plan te zijn’. Verder laat hij ‘de aantijgingen voor rekening van Royce de Vries’, wat opmerkelijk is omdat met name de verwijtende woorden van Peter R. de Vries hem aangaan. Het onderstreept in ieder geval maar weer eens de verstoorde verhoudingen tussen Van den Heuvel en de familie De Vries. En als ik een voorspelling voor 2024 mag doen: dat komt niet meer goed.

Niet alleen in de wereld van de misdaadjournalistiek kan het knallen, zo hebben we afgelopen jaar geleerd. Geen dorp of stad lijkt meer te ontkomen aan de toorn van geripte, bedrogen of anderszins in hun wiek geschoten drugscriminelen. Ontploffingen bij portieken, rijtjeshuizen, kapperszaken en restaurants zijn aan de orde van de dag, of beter gezegd ‘nacht’ en de politie weet er niet goed raad mee. Af en toe wordt er een puber opgepakt, maar die weet meestal niet eens wie de werkelijke opdrachtgever is. En zoals zo vaak bij criminele wraakacties worden er nogal eens vergisaanslagen gepleegd. Er wacht de politie een schone taak om deze ontwrichtende tendens voor eens en voor altijd te stoppen.

En dan iets over onze boa’s. Het wordt tijd dat deze beroepsgroep de waardering krijgt die het verdient. De uitspraken in Vandaag Inside van Özcan Akyol, die ik verder hoog heb zitten, waren zwaar onder de gordel. Misschien is hij ooit een keer bekeurd of vermanend toegesproken, ik weet het niet, maar zijn aanval is moeilijk te plaatsen. Eus zou eens een weekje moeten meelopen, dan ziet hij wat boa’s op een dag aan verwensingen, beledigingen en bedreigingen om de oren krijgen. Ik geef het je te doen om voor een niet al te hoog salaris steeds weer in weer en wind de straat op te gaan. Niet om ons te pesten, maar om de boel een beetje leefbaar te houden. En dat is hard nodig, ook het komende jaar weer.

Verder zijn er de nodige cold case-onderzoeken die in dit nieuwe jaar hopelijk een ontknoping vinden. Hoe zit het bijvoorbeeld met het onderzoek naar de dood van de Puttense Maria van der Zanden, die afgelopen zomer na 29 jaar vermist te zijn geweest min of meer letterlijk boven water kwam. Een coldcaseteam ontdekte dat haar lichaam al in 1994, kort na haar vermissing, in een Duits meer was gevonden. Door allerlei misverstanden was de zaak nooit gekoppeld aan de Puttense vermissingszaak. Door nieuw DNA-onderzoek was dat nu wel gebeurd. Met de identificatie van Maria is de zaak echter nog niet rond. De vraag is namelijk hoe de jonge vrouw destijds in dat meer terecht is gekomen? Was het een eigen keus uit wanhoop? Of toch een misdrijf? Hopelijk volgt in de loop van dit jaar het verlossende antwoord.