Nog effe en die Saoedi’s kopen Máxima

Edwin Struis

Stel, jij krijgt een leuke aanbieding van The Saudi Arabia Times of de Mekka Daily, ik noem maar wat dwarsstraten. Je huidige salaris maal honderd, plus een leuk pakket aan secondaire arbeidsvoorwaarden, zoals gratis benzine, gratis jurk, gratis kaartjes voor terechtstellingen en de verzekering dat je in bus of auto nooit een vrouwelijke chauffeur zult treffen, zou je dan meteen je biezen pakken en afreizen naar het Midden-Oosten? Ik mag toch hopen van niet.

De Saoedische Pro League heeft zijn zinnen gezet op tal van sterren uit Europa en niet alleen uit het segment laatste goedbetaalde kunstje, zoals Karim Benzema en Cristiano Ronaldo. Om de haverklap zoemen nu namen rond van voetballers die nog midden in het leven staan zoals Hakim Ziyech of Bernardo Silva. Van de eerste kan ik het nog wel begrijpen. Die rare hapsnurker uit Dronten wil zich graag afficheren als eigenzinnig en tegendraads, zoals hij onlangs showde op foto’s waarop ook een crimineel vriendje figureerde. Ziyech vloog even op en neer naar Moskou om Quincy Promes een hart onder de riem te steken in plaats van een mes, zoals in die kringen te doen gebruikelijk. Als dat je vrienden zijn, heb je geen vijanden nodig ben je geneigd te denken.

Afijn, Ziyech kunnen we dus best wel missen, maar het wordt een ander verhaal als echte voetballers van naam en faam worden weggelokt voor een zak zilverlingen. En dat allemaal om de mensheid af te leiden van het werkelijke Saoedische verhaal: een dictatoriaal geleide maatschappij, waar bijna dagelijks mensen ter dood worden veroordeeld of zweepslagen krijgen als ze zich niet gedragen zoals de sjeiks dat wensen. Met als grootste bandiet kroonprins Mohammed bin Salman die er niet voor terugdeinst om criticasters van het bewind zelfs in buitenlandse steden te vermoorden en in stukken te zagen. Of zijn we allemaal het wrede lot van Jamal Khashoggi vergeten vijf jaar geleden in Istanbul?

Lionel Messi wordt nu alom geprezen dat hij de Amerikaanse competitie verkiest boven de Saoedische, maar hij wordt ondertussen wel vet gesponsord door dat vermaledijde regime. Onlangs kwamen de details vrij van zijn overeenkomst met de bejurkte schurken. Als hij in interviews de naam Jeddah laat vallen, krijgt hij telkens drie ton bijgeschreven op zijn toch al redelijk vette bankrekening. Ook moet hij af en toe met het hele gezin naar die onheilsplek, waar zijn kinderen stenen mogen gooien naar verkrachte vrouwen en mogen helpen bij het ophangen van dissidenten. Een contract tekenen in dat land is indirect ook het goedpraten van het brute bewind. Wie wil dat op z’n geweten hebben?

Micha Jacobs

Eén naam: Jumbo-Visma. Althans, als het waar is dat er een zak met Saoedisch geld klaarligt als Jumbo zich definitief terugtrekt als hoofdsponsor van het wielerteam. Een zak van niet zomaar een Saoedisch partijtje: het zou volgens de site Wielerflits gaan om het Saoedische NEOM City, je weet wel, die futuristische stad ter grootte van een land als België die zich in de komende decennia over zo’n 460 kilometer langs de Rode Zee zal uitstrekken. Een megaproject, ’s werelds grootste architectuurplan zoals Wielerflits het omschreef, dat niet alleen miljoenen mensen moet huisvesten, maar ook een wereldwijd centrum van sport moet worden. Want die Saoedi’s, dat weten we allemaal, houden natuurlijk héél erg van sport. Het gaat ze helemaal niet om het geld dat ze ermee kunnen verdienen, ben je gek. Ze kunnen er zelf geen hol van (noem mij één Saoedische topsporter, in welke sport dan ook), maar hebben wel het geld om de besten der aarde naar hun land te halen of te contracteren.

In het voetbal gebeurt het al jaren, maar in het wielrennen net zo. Of ze nu uit Saoedi-Arabië komen, Qatar of de Verenigde Arabische Emiraten: ze kopen alles en iedereen. Wielerteam UAE Emirates is al jaren de broodheer van niemand minder dan Tadej Pogacar, samen met Vingegaard de grootste kanshebber op het geel in Parijs. We kunnen dus wel moord en brand schreeuwen dat het oliegeld nu ook langzaam richting Jumbo-Visma vloeit, maar het stroomt al jaren in de wielersport.

Waar ik vooral jeuk van krijg is het gemak waarmee het gaat. Hou gewoon een zak omhoog en iedereen gaat voor je op de knieën. Nog even en die Saoedi’s kopen Máxima: beloof Willem-Alexander gratis olie tot aan zijn dood en hij zet haar hoogstpersoonlijk op het eerste het beste vliegtuig. Geef Michael van Gerwen de nieuwste Maserati en een paar gouden pijlen en hij zegt na elke wedstrijd dat Saoedi-Arabië een ontzettend leuk land is waar je prima kunt darten in een donkere kelder. Geef Max Verstappen het mooiste huis in NEOM City, zeg hem dat hij ook daar nooit belasting hoeft te betalen en hij lobbyt zich een ongeluk voor het behoud van fossiele brandstoffen. In de ogen van Saoedi’s zijn we geen raspaardjes, maar marionetten waarmee ze kunnen spelen. Voor hun eigen gewin. Melkkoeien die ze uitknijpen totdat ze niks meer aan je kunnen verdienen. Maar dat zijn we natuurlijk niet: we zijn gewoon makke schapen.