Man moet ex 204.000 euro betalen voor 25 jaar huishoudelijk werk

Ivana Moral, zoals de vrouw heet, besloot in 1995 met haar man in het huwelijksbootje te stappen. Er was toen alleen één voorwaarde: hij wilde niet in gemeenschap van goederen trouwen. Desondanks stemde Ivana toe en zette een krabbel onder de huwelijksakte. In de jaren erna bouwden ze samen aan hun leven. Zij richtte zich op de opvoeding van hun twee kinderen en het huishouden, hij stortte zich vol op zijn eigen sportschool.

"Ik ondersteunde mijn man in zijn werk en richtte me op het gezin als moeder", aldus de Spaanse. "Ik kreeg nooit toegang tot zijn financiële zaken; alles stond op zijn naam."

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Hij moet lappen

Dat ging lang goed, maar na 25 jaar liep de boel toch uit op een scheiding. De papieren werden getekend en dat was dat, zou je zeggen. Nou, nee dus. Verre van dat zelfs. Want ondanks dat de vrouw destijds met volle verstand haar handtekening onder de huwelijkse voorwaarden zette, zegt ze achteraf knaken te willen voor al het huishoudelijke werk wat ze verricht heeft. Ze bracht de kinderen naar school, stofzuigde ze het huis en ruimde ze de vaatwasser uit. Haar man boekte ondertussen succes met zijn sportschool. Sterker, hij boerde de afgelopen jaren zó goed, dat hij onder meer een Porsche, een Range Rover een aantal motoren en een boerderij kocht. Totale waarde: een slordige 4 miljoen euro. Een behoorlijk vermogen, waar zij na de scheiding wel een graantje van wilde meepikken.

Bij de rechter vroeg ze een forse vergoeding voor al alle kilometers die ze de afgelopen kwart eeuw gedweild heeft. En de rechter? Die gaf haar gelijk. In het Spaanse wetboek is schijnbaar vastgelegd dat beide partners evenveel lasten van het huwelijk moeten dragen, voor zover hun financiële middelen dat toelaten. Afwassen en stoffen vallen volgens de rechter onder de noemer 'bijdrage' en kunnen bij een scheiding dus reden zijn om een schadevergoeding te eisen.

En zo geschiedde. Ivana krijgt nu 204.000 euro op haar rekening gestort. Daarbovenop komt nog eens 500 euro per maand wat hij aan pensioenbijdrage aan haar moet overmaken. Ka-ching!

Ivana blij, haar man iets minder, zo stellen wij ons voor. Hij kan echter nog in beroep tegen de uitspraak.